In alle uithoeken van de VS zochten en vonden we West-Vlamingen, en we vroegen hen hoe het is om te leven onder president Trump. Nancy Casteele (44) ruilde op haar dertigste Kortrijk in voor Tennessee.
Dit interview maakt deel uit van ons dossier ‘West-Vlamingen in alle staten over Trump’. Je leest alle interviews hier.
Nancy is al lang gebeten door de Amerika-microbe. “Vrienden van mij die veel op reis gingen naar Amerika, vertelden me dat ik absoluut met hen eens moest meegaan naar Nashville in Tennessee”, vertelt ze. “Ik zou er verliefd worden op de muziek, vriendschap en prachtige natuur. In 1993 – ik was 20 – ben ik voor het eerst met hen mee geweest. Ik kan het moeilijk uitleggen, maar het voelde er meteen aan als thuis. Toen we geland waren in Nashville ben ik beginnen muziek schrijven met songwriters. Uiteindelijk pendelde ik nog vele jaren tussen West-Vlaanderen en Nashville. In 2003 ben ik definitief verhuisd. Plots is mijn vader echter overladen op 59-jarige leeftijd en dat heft voor een ommekeer gezorgd in mijn leven. Ik wilde verder gaan met een andere passie: honden. Zo ben ik gaan werken bij hondenopvangcentra en uiteindelijk heb ik mijn eigen bedrijfje opgericht. Ik laat honden uit en ben dogsitter.”
Frustratie
“Er is wel al veel veranderd sinds Trump president geworden is. Ik ben bezorgd om de toekomst van de wereld en heb meer slapeloze nachten. Twee vrienden van mij bleken plots Trump-supporters te zijn, dat was een schok voor mij. Families en vrienden maken ruzie over Trump en hij zorgt voor veel frustratie. Amerika staat niet voor Trump.”
“Wellicht zijn de verkiezingen niet eerlijk verlopen”
“Anderzijds word ik nu niet anders bekeken als Belg. De meeste mensen die ik ken, walgen van de hele situatie en willen hun excuses aanbieden aan de rest van de wereld. De meesten begrijpen niet hoe dit toch is kunnen gebeuren. Het feit dat hij door Amerika verkozen is…. Wellicht zullen er nog dingen naar boven komen dat niet alles eerlijk is verlopen.”
“Niet oppervlakkig”
“Een misverstand dat ik de wereld wil uithelpen, is dat Amerikanen gezien worden al oppervlakkige mensen. Het klopt dat ze tegen iedereen vriendelijk zijn en gemakkelijk een praatje slaan met mensen die ze niet kennen, maar ze zijn absoluut niet oppervlakkig.
“Of ik ooit nog terugkeer naar België? Moeilijke vraag. Ik keer altijd terug voor mijn fantastische familie die ik enorm mis. Soms zou ik willen verhuizen om wat dichter bij hen te wonen. Maar anderzijds voel ik me geen Belg én geen Amerikaan. Ik ben gewoon een mens met liefde voor de wereld. Er zijn goede en slechte dingen in alle landen, dus ook in Amerika én België.”
West-Vlamingen in alle staten
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier