Na bijna 30 jaar zet burgemeester Lode Morlion een punt achter zijn politieke carrière. Hij blikt terug op het prille begin en op het eindresultaat. “Mijn politieke betrokkenheid was een mix van familiale traditie en maatschappelijke betrokkenheid.”
De politieke carrière van Lode begon in april 1995. “Toen werd ik verkozen tot voorzitter van het OCMW. Mijn vader had 24 jaar als schepen gediend. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1994 werd ik aangemoedigd om zijn plaats op de lijst in te nemen, maar mijn vrouw stond daar niet achter.”
“Onze afspraak was initieel: ‘geen politiek’. Toch vroegen ze me na de verkiezingen om in het OCMW te zetelen. Mijn vader besloot zijn mandaat niet op te nemen, ondanks zijn herverkiezing. Zo werd ik OCMW-voorzitter, en daarvoor ben ik nog altijd dankbaar. Mijn politieke betrokkenheid was een mix van familiale traditie en maatschappelijke betrokkenheid.”
Die rol was u in feite op het lijf geschreven.
Ik ben altijd een christendemocraat geweest. Ik ben opgegroeid in een familie waar de CVP dé partij was, waar de christelijke waarden van solidariteit, respect en verantwoordelijkheid centraal stonden. Ook de zorg voor het gezin, het gemeenschapsleven en voor elkaar sluiten daarbij aan. Ik ben ook het meest aangetrokken tot de gematigde en pragmatische politiek van CD&V. In die beginperiode was er slechts één medewerker, Luc Decroos, die halftijds als secretaris en halftijds als maatschappelijk werker werkte.”
Ik ben altijd een christen-democraat geweest. De christelijke waarden zijn waardevol
“Samen hebben we veel kunnen realiseren. De toenmalige burgemeester, wijlen Frans Vanheule, gaf me bovendien volledige vrijheid. We hebben belangrijke projecten gerealiseerd. We bouwden serviceflats in Reninge, een grote onderneming voor een klein bestuur. We werkten samen met de WVI (West-Vlaamse Intercommunale) aan de realisatie van bejaardenwoningen in Pollinkhove en moderniseerden het voormalige gasthuis met twaalf kamers.”
Was dat meteen een voltijdse job?
“In het begin combineerde ik mijn politieke werk met mijn beroep als kinesitherapeut (mijn vrouw en ik hadden samen een zelfstandige praktijk). Met de jaren werd het moeilijker om beide te combineren. In 2000 werd ik ook lid van de Raad van Bestuur van Cera, een grote coöperatie met 400.000 vennoten. In 2007 werd ik nationaal voorzitter.”
“Ook dat vergde veel tijd en energie, maar het was een geweldige ervaring. Gelukkig had ik de steun van mijn vrouw, die dubbel werkte. In 2000 besloot ik deel te nemen aan de verkiezingen. We behaalden een absolute meerderheid en ik werd eerste schepen, met Frans Vanheule als burgemeester. Met Jeannot Snick en Lena Merlevede functioneerden we echt als een sterk team.”
Daarna werd u burgemeester. Hoe is de gemeente en uw rol in die 20 jaar veranderd?
In 2005 werd ik inderdaad burgemeester. De rol van burgemeester is de afgelopen decennia enorm veranderd. Het aantal overlegmomenten (ook met tal van overheden) is tegenwoordig nauwelijks te tellen. Er waren hervormingen van de politie en de brandweer. We begonnen 20 jaar geleden met veel minder medewerkers, maar de taken die aan lokale besturen worden opgelegd, nemen jaar na jaar toe.”
“Om deze taken goed uit te voeren, zijn er veel meer medewerkers nodig. De druk op kleine besturen is enorm toegenomen, wat ik beschouw als een verborgen agenda voor noodzakelijke gemeentefusies. De digitale evolutie vormt uiteraard ook een uitdaging. Toch kijk ik met trots terug op de inspanningen die Lo-Reninge op dit gebied heeft geleverd.”
Op welke realisaties bent u het meeste trots?
“Belangrijke realisaties worden vaak in verband gebracht met grote infrastructuurwerken, maar voor mij is het verenigingsleven minstens zo belangrijk. Natuurlijk zijn we trots op de dorpskernvernieuwingen in Reninge en Noordschote – waarschijnlijk de grootste investering die de stad ooit heeft gedaan, voor ongeveer negen miljoen euro. Ook de gerealiseerde ontmoetingscentra – OC Klooster Noorschote, OC Oud Gemeentehuis Reninge, Zuidhoeve Lo, de Oude Brouwerij en Concorde in Pollinkhove – zijn van groot belang voor ons verenigingsleven.”
“De aanleg van fietspaden tussen Lo en Reninge, en tussen Lo en Nieuwkapelle, botste helaas op weerstand. De aankoop van het historische klooster op de markt, waar nu het administratief centrum is gevestigd en dat we binnenkort volledig restaureren, is nog een belangrijk project.”
“Ook de restauratie van de kerken in Noordschote, Pollinkhove en nu ook Lo heeft tijd en moeite gekost. Lo-Reninge is een topbestemming voor fietsers en wandelaars. De tv-serie Chantal heeft bijgedragen aan de bekendheid van onze gemeente.”
Waren er ook moeilijke dossiers?
“De fusie van de scholen (het vrije en gemeentelijke net in Lo-Reninge tot één vrije school met vestigingen in Reninge, Lo en Pollinkhove, red.) was geen evidentie. Ik heb begrip voor de ontgoocheling bij enkele leerkrachten, maar ik blijf ervan overtuigd dat dit een noodzakelijke en uiteindelijk goede beslissing was. Ik heb altijd gepleit voor het flankerend onderwijsbeleid om het vrije net te blijven ondersteunen. Ook de investeringen in buitenschoolse kinderopvang waren in de afgelopen decennia significant.”
“Recentelijk leidde de invoering van de trajectcontrole in onze kwetsbare kernen tot nogal wat ophef. Hoewel ik begrip heb voor de bezwaren van sommige burgers, merken we nu dat minder dan 1% van de passanten in overtreding is. De veiligheid en leefbaarheid zijn daardoor aanzienlijk verbeterd. Het opstellen van het Ruimtelijk Uitvoeringsplan voor de Gravestraat is een langdurig, complex proces dat veel overleg vraagt om alle betrokkenen op dezelfde lijn te krijgen.”
“We willen de Destrooper-site herbestemmen met ruimte voor wonen, ontspanning (zoals een sporthal) en werken (zoals KMO-units). Ik hoop dat deze ontwikkeling Lo een veelbelovende toekomst zal bieden. De watersnood van eind 2023 was een zware periode.”
“Maar dankzij onze brandweer met haar vrijwilligers en de kordate leiding van de gouverneur konden we veel leed verlichten. Vandaag zijn de nodige ingrepen in gang gezet, en ik ben erg tevreden over de aanpak van de Vlaamse Waterweg, die al begonnen is met het baggeren van de Lovaart.”
Wat brengt de toekomst?
“De lange politieke carrière heeft me gevormd tot wie ik vandaag ben. Flexibiliteit is hierbij belangrijk, en het ‘grote eigen gelijk’ moet soms plaatsmaken voor nieuwe en betere ideeën. De nu vrijgekomen tijd zal ik nuttig invullen. Reizen zal een deel van mijn tijd vullen, samen met fietsen, tuinieren, tijd doorbrengen met mijn kinderen en kleinkinderen, met vrienden…”
“Ik ben begonnen met bridgen en heb al mijn golfballen besteld. En er staan nog enkele privéprojecten op de planning”, besluit Morlion.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
