De Sint is nog maar net vertrokken of pardoes de kerstman duikt op!
Maar kerstmarkten, -ballen en -bomen stralen nu een warme sfeer uit op pleinen en straten. Dat de kerstperiode’ vervangen wordt door ‘winterfeest’ voelt koud aan terwijl het woord kerst net geborgenheid en warmte uitstraalt. Maar het joelfeest of winterzonnewende werd vroeger gevierd van half december tot 6 januari. Men stak een joelblok, dennenappels, hulst en mistletoe, in brand terwijl goede voornemens beklonken werden met roemers wijn. Onder hels lawaai maakten kinderen hun gezichten zwart om boze geesten te weren. Schranspartijen vormden een dikke speklaag rond het buikje want weldra was op de akkers weinig voedsel te rapen. De brandende joelblok gold als offer om een rijke oogst af te smeken. Die heidense gebruiken strookten niet met de roomse en Paus Julius ordonneerde in de 4de eeuw dat Kerstmis op 25 december het joelfeest verving en 24 december doopte hij tot Adam en Eva-dag, of het begin van het leven. Kerstmis was een christelijk feest maar on-Bijbelse rituelen bleven hangen, zo decoreerde men in de M. E. bomen met appels als vruchtbaarheidsoffer. Eiken waren voor druïden levensbomen dus feesten gebeurden onder het eikenloof.
“Hopen op vrede voor hen die kerst in kou en angst moeten doorstaan”
Traditiegetrouw komen wij dus ook samen rond een spar die de tijdelijke honneurs van kerstboom waarneemt. Vikings hadden weinig op met vrede en versierden sparren met veroverd oorlogsbuit! Toch geen hint voor sommige leiders om wapens te offeren aan de oorlogsgod Mars? Maar kersttijd is familietijd, of we nu feesten met een snuifje heidens ritueel, een scheutje religie, een lokaal gebruik of wat de reclame aan frulletjes aanbiedt, geniet van liefdevol samenzijn. En laten we vooral hopen op vrede voor hen, die gekweld door oorlog, kerst in kou en angst moeten doorstaan.
Doris Klausing, geboren en opgegroeid in Oostende is auteur en vertelster met een hart voor Oostende, de visserij en erfgoed.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier