Karl schrijft een brief naar Tim Merlier: “Je bent een kanon op een fiets, een klasbak die nog veel koersen gaat winnen”

© Belga
Karl Vannieuwkerke
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer richt hij zich tot Tim Merlier. De Europees kampioen mag altijd antwoorden: karl@kw.be

Beste Tim,

Zelden werd over een Europees kampioenschap zoveel gespeculeerd als over dat in Hasselt. Het doemdenken over twee spurttreinen werd gevoed door de bondscoach met de pet, analisten en journalisten. Bloed- en bodemschrijfsels volgden mekaar in de week voorafgaand aan het EK in ijltempo op. Het was dat de echte bondscoach Sven Vanthourenhout al aardig wat krediet had opgebouwd of hij werd ontslagen nog voor het EK werd gereden en nog voor hij zijn eigen ontslag had ingediend.

Ondertussen staat Sven te boek als de succesvolste bondscoach ooit. Je bezorgde hem zondag zijn 98ste (!) medaille en voorkwam een pak lastige vragen. Een garantie op succes noemden we je in de commentaarcabine. Zelfs met een overslaande ketting op driehonderd meter van de aankomst ontwikkelde je nog de nodige snelheid om vlot naar een Europese titel te stomen. Je hebt een primeur te pakken, Tim. Je bent de eerste Belg die erin slaagt om de wegrit op het Europees kampioenschap te winnen sinds het bestaan van het EK in 2016. Je hebt op de weg ondertussen bijna vijftig koersen gewonnen. Daarbij ritten in de drie grote ronden waar je potentieel eigenlijk onontgonnen is wegens te weinig selecties omdat een sprinter in dit wielertijdperk vaak een klassementsrenner in de weg staat.

“Het gevoel dat het de wereld tegen jou is en jij tegen de wereld is de brandstof die leidt tot de grote successen die je boekt”

Over anderhalve maand word je 32 jaar, maar je snelheid lijkt niet af te botten. Integendeel. Je hebt – uit liefde voor de cross – maar heel laat de stap naar de weg gezet. Zo zijn er nog een paar. Jullie biologische koersleeftijd ligt daarom een stuk onder het echte cijfer op de levensteller. Het einde is nog lang niet in zicht.

Ik bekijk wat je doet met het grootste respect ook al denkt je schoonmoeder Chantal dat je niet mijn lievelingsrenner bent. Ze stuurde me een Instagramberichtje met die boodschap nadat je de Scheldeprijs won. Ik weet niet waar ze het haalt, want zelden zijn we op televisie negatief over je geweest. We trekken het wierookvat geregeld open en dat verdien je ten volle. Je mag Chantal geruststellen. De waardering en bewondering voor de renner en karaktermens Tim Merlier is groot.

Je hebt soms een venijnig kantje. Er schuilen trekjes van Mario De Clercq in Tim, zei José zondag toen we onze microfoons hadden uitgeduwd. Het gevoel van iedereen tegen mij en ik tegen iedereen. Niets mis mee hé, voegde hij er onmiddellijk aan toe. Tuurlijk niet. Het gevoel dat het de wereld tegen jou is en jij tegen de wereld is de brandstof die leidt tot de grote successen die je boekt. En je komt van ver. Je reed met een zwarte trui toen de broers Roodhooft je opvisten.

Een paar weken voor het BK in Gent in 2019 zei Stefaan Vermeersch, de papa van Gianni, me dat je Belgisch kampioen zou worden: Charlie (zo spreekt hij me altijd aan), er zijn in België geen rappere coureurs dan Merlier. Zelfs van Aert niet. Dat was in tempore non suspecto, want wie toen wat geld naar de bookmakers droeg en op jou speelde, kon er echt eens heel goed mee gaan eten met familie en vrienden. De rest is geschiedenis, Tim. Je bent een kanon op een fiets, een klasbak die nog veel koersen gaat winnen. Je zit aan veertien overwinningen dit seizoen en fietst nu een jaar in een Europese kampioenentrui. Allicht een katalysator voor nog meer. Geniet ervan als je straks met je oortjes Noord-Frankrijk binnenrijdt en er langs de kant van de weg bewonderend naar je wordt gekeken of gefloten.

Warme groet,