Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Aan de vooravond van het EK 2024 richt hij zich tot Maxim De Cuyper, onze debutant bij de Rode Duivels. Maxim mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Maxim,
Toen ik vanmiddag op het strand van Oostduinkerke met mijn zoontje van vijf jaar een zandkasteel aan het bouwen was, verplaatste ik me in gedachten naar een andere kustgemeente. Zo’n vijftig kilometer verderop in Heist moet zo’n twintig jaar geleden ook een jongetje heel enthousiast ettelijke keren met zijn polletjes in het zand hebben gegraven. Een kleine, guitige krullebol uit een gezin van eenvoudige mensen van de Heulebrug, die niets te maken wilden hebben met het mondaine leven op de Lippenslaan van Knokke. Café Den Oosthoek in Heist boven de Sable Blanc op de Knokse Zeedijk.
Je zou vaardig blijken met een bal. Het sportstadion De Taeye in de Pannenstraat wordt vaak gefrequenteerd en nauwelijks twee jaar later kan het pendelen naar Jan Breydel beginnen. Talentscouts speuren het hele Vlaamse land af naar jongens als jij, Maxim. In bulk worden ze afgeleverd bij de elite-opleidingen. Een fractie van die mannetjes haalt de terminus, de rest wordt afgeserveerd als quantité négligeable. De harde wetten van het jeugdvoetbal staan vaak haaks op wat menselijkheid op jonge leeftijd zou moeten inhouden. Maar daar kan jij niets aan doen. Jij hebt het wel gemaakt. En dat heb je aan jezelf te danken. Een kop op een getalenteerd lijf kan veel bereiken. Het ontwikkelen van talent vertrekt vanuit het individu.
Je repliceerde briljant met een afgestreken gezicht op de vraag van Marc Degryse
De wil om er te geraken, was bij jou duidelijk aanwezig. Durf en lef ook. De vertrouwde Brugse cocon achterlaten nadat je al gedebuteerd had in de Europa League tegen Manchester United om de flanken van het Westelse Kuipje af te dweilen, was een gewaagde zet. Velen die de deur van Jan Breydel achter zich dichttrekken, komen er nooit meer terug. Zelfs al gaat het om een uitleenbeurt. Jij wel. Reculer pour mieux sauter. Na een half seizoen Westerlo dachten er een paar in Brugge: Hebben wij dat dan zo verkeerd gezien? Een inschattingsfout op het hoogste niveau. Uitlenen was nergens voor nodig, je terughalen de enige optie.
Nog geen jaar later staat er een landstitel achter je naam. En een paar weken later ben je Rode Duivel. Rode Duivel, Max! Dat ventje uit de Heulebrug begint straks aan zijn eerste EK. En misschien sta je maandag in Frankfurt am Main tegen Slovakije gewoon aan de aftrap. Je voetbalde tegen Montenegro en Luxemburg alsof je het kloppend hart van het Koning Boudewijnstadion was. Koelbloedig, zuiver en met flair. Met frisse en opmerkzame ogen en rad van tong stond je na de eerste match tussen Jan Mulder en Marc Degryse. Je analyseerde als iemand die zijn Pro Licensediploma met de hoogste onderscheiding had behaald. Marc wilde weten wat Tedesco aan de zijlijn had verteld bij die fase met Witsel (sic). Je repliceerde briljant met een afgestreken gezicht: Er werd gezegd dat bij doeltrap voor ons de eerste pass van Koen (Casteels) moest komen.
Humor van de bovenste plank. Een schitterende zin om bedrijfsgeheimen te bewaren. Marc keek bedremmeld als was hij er op 1 april goed ingeluisd. Ik ga ervan uit dat hij in zijn auto op weg naar Brugge ook nog eens luidop zal hebben gelachen toen hij je antwoord terughaalde. Ik kon enkel het volgende bedenken: Oh my god, I like the guy! Ik blijf erbij dat ik meer geloof heb in deze generatie dan in de vorige lading Rode Duivels. De mix van intelligentie, talent en branie is nu zoveel mooier. Ook dankzij jou. Maak er een schitterend EK van, Maxim.
Warme groet,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier