Karl schrijft een brief naar Denis Odoi: “Als Club het toch niet ziet zitten, moet de ploeg die ook eens kampioen wil spelen je gewoon opbellen”

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer richt hij zich tot Denis Odoi, sterkhouder in de play-offs en mee verantwoordelijk voor het behalen van de 19de titel voor Club Brugge. Odoi mag altijd antwoorden: karl@kw.be.

Beste Denis,

Afgelopen maandag stond je op je zesendertigste verjaardag op de Grote Markt van Brugge een titel te vieren. Je tweede al met Club Brugge. Hoe een dubbeltje rollen kan. Wie je op oudejaarsavond 2022 had verteld dat je nog twee keer kampioen zou spelen met de aartsrivaal van de club uit Brussel waarmee je ook al twee keer kampioen speelde, had jij persoonlijk gek verklaard. Een maand later sloot Club zijn wintermercato af met de aankondiging van jouw komst.

Ik weet nog dat collega Pieter Boone me in 2014 vroeg of hij jou niet eens mocht uitnodigen als analist bij de omkadering van het WK voetbal in Brazilië: Hij schijnt grappig, ad rem, humoristisch en recht voor de raap te zijn. Wat kon ik erop tegen hebben? Hij beschreef het profiel van de perfecte tafelgast. De gedroomde speler in een kwartet voetbalanalisten die graag konterfeiten in het atelier van hun eigen waarheid. 2014 was ook het jaar van de rentree door de grote poort van Jan Mulder als voetbalkenner. Vlaanderen hing aan de lippen van de man die onverbloemd en met de nodige retoriek voetballes declameerde onder het licht van de grote schijnwerpers.

De andere analisten keken het met lede ogen aan en hoedden zich voor te veel weerwerk omdat ze voelden dat Jan aanbeden werd door jong en oud. De ‘GILF granddad I’d like to fuck’ van Vlaanderen kon zich alles permitteren. Jij vond het net wel leuk om met Jan aan tafel te zitten en zijn analyses met een simpele gelaatsuitdrukking te torpederen. Het kon je echt niet schelen wat de mensen in het publiek en de kijkers thuis ervan zouden denken. Als je niet akkoord was met wat Jan zei, liet je mimiek weinig aan de verbeelding over: een opgetrokken wenkbrauw, een smalend lachje of een blik naar de presentator met de duidelijke instructie dat je klaar zat voor wat weerwerk.

De dynamiek van een vestiaire wordt bepaald door spelers als jij

Het is duidelijk dat jij niet voetbalt om des keizers baard. Een Messi of een De Bruyne ben je niet, maar wel een speler die elke trainer in zijn kleedkamer wil. Twee keer kampioen met Anderlecht, twee promoties en een halve titel (in de winter kwam je naar Brugge) met Fulham in de Championship, een competitie met vierentwintig ploegen, en nu ook twee keer met Club Brugge. Het is je rapport sinds 2012.

Sommige spelers dromen ervan om in een loopbaan één titel te mogen vieren. Dat jij er vier (en een halve…) en twee promoties binnenrijft in dertien seizoenen is geen toeval. O ja, laat ons die beker met Sporting Lokeren in 2014 toch ook maar niet vergeten. De dynamiek van een vestiaire wordt bepaald door spelers als jij. Mes tussen de tanden, grinta voor drie, op meerdere plaatsen inzetbaar, maturiteit, zelfkennis en intelligentie gekoppeld aan een overvloedige portie winnaarsmentaliteit.

Alles voor het resultaat, schijt aan het spektakel. Tot je het belangrijkste doelpunt van de competitie maakt. Je salto na die treffer met de binnenkant van je onderbeen op de voorlaatste speeldag op het veld van Sporting Anderlecht, waar je in 2012 en 2013 zelf de titel vierde, had alles in zich. Dertig centimeter hoger dan elke andere salto die je in je leven tot op die dag had uitgevoerd. Gedreven door adrenaline. Als de kraterwand van een na eeuwen wakker geworden vulkaan. Net jij. Daar, op die plek. Op dat moment. Het heldenepos van een voetballer in de nazomer van een carrière. Op het moment van dit schrijven is een contractverlenging ons nog niet ter ore gekomen. Een extra jaar is je zeker gegund. Daar is zelfs geen risicotaxatie voor nodig. Spelers als jij mogen nooit geofferd worden op het altaar van de besparingen. Het zou me verbazen dat ze in Brugge die fout maken. En als Club het toch niet ziet zitten, moet de ploeg die ook eens kampioen wil spelen je gewoon opbellen. Veel succes, Denis en hopelijk tot op het EK aan onze analistentafel. Je monkellachje is meer dan welkom. Pak je telefoon eens op.

Warme groeten,