Karl schrijft een brief naar Ben Crabbé: “De weg naar Het Journaal was met Blokken geplaveid”

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze week richt hij zich tot Ben Crabbé, die op donderdag 5 september een jubileum viert: precies 30 jaar geleden begon hij als presentator van Blokken. In die periode schreven trouwens heel wat West-Vlaamse kandidaten quizgeschiedenis.

Ben mag altijd antwoorden: karl@kw.be

Beste Ben,

Ben er niet goed van. De dertigste verjaardag van Blokken. Dertig jaar lang quizmaster. Bijna 6.500 afleveringen spits presenteren, gretig strooiend met woordspelingen en taalkundige spitsvondigheden. Door sommigen flauwe humor genoemd, door anderen onder de noemer subtiele en vernuftige grappen gecatalogeerd. Ik behoor tot de tweede soort, Ben. Als fan van het eerste uur heb ik urenlang aan je lippen gehangen. Blokken was de vaste vooravondafspraak in elke huiskamer waar ik in de jaren negentig binnenliep, ook waar ik zelf woonde. De weg naar Het Journaal was met Blokken geplaveid. De hoekstenen, het cement van menig Vlaams huisgezin zijn vallende Tetrisblokjes en een presentator met een gulle lach die in elke situatie ad rem is. Ik keek de voorbije dertig jaar vaak met een glimlach op het gezicht, af en toe schuddebuikend.

De hoekstenen van menig Vlaams huisgezin zijn vallende Tetrisblokjes en een presentator met een gulle lach

En ook aan de drummer Ben Crabbé hangen mooie herinneringen vast. Het allereerste live optreden dat ik bijwoonde, was er een van De Kreuners. Per toeval. Na een voetbalmatch met de scholieren van KVK Ieper belandden we in de Lakenhallen van de kattenstad waar jullie op het podium stonden. Thuis wisten ze van niets en dat zou tot een serieuze familietwist leiden. Als vijftienjarige werd je in 1986 ten huize Vannieuwkerke nog niet geacht om al op oorden van verderf te komen. En dan had ik aan mijn ouders nog niet eens verteld dat P. M., onze spits, in plaats van een toilet op te zoeken fluks plaste tegen de benen van de persoon die voor hem naar jullie stond te kijken. Manieren die nergens op sloegen, maar waar wij als puberende tieners mee stonden te lachen. Istanboel geweest? Toch een klein beetje, Ben. Door die ervaring kweel ik in de auto nog altijd gretig mee met Zij heeft stijl, Ik dans wel met mezelf of Cous-Cous Kreten. Samen met Walter, Eric, Berre en Jan drukte je een onuitwisbare stempel op de Vlaamse muziekcultuur.

Arafat was zijn sjaal kwijt, hij had zijn Yasser over gehangen. Het was een van de vele woordgrapjes die je maakte. Smieten, zeggen ze in West-Vlaanderen bij zo’n moppen

En dat deed jij persoonlijk ook op de Vlaamse televisiegeschiedenis. Blokken is dus een klassieker die vele generaties heeft overleefd. Een toegankelijk format dat leunt op de vlotte stijl en de grappen van zijn presentator, gespekt wordt met interventies van de jury en de cameorolletjes van machinist Werner, de Viking van de VRT. Arafat was zijn sjaal kwijt, hij had zijn Yasser over gehangen. Het was een van de vele woordgrapjes die je maakte. Smieten, zeggen ze in West-Vlaanderen bij zo’n moppen. Soms vielen ze ook wat minder goed. Vooral als ze uit hun context werden gerukt zoals dat in 2012 in het Nederlandse programma De wereld draait door gebeurde. Een korte compilatie prikjes richting Turkse kandidaat Soner Ceylan deed Matthijs van Nieuwkerk de vraag stellen of Ben Crabbé nog in de koloniale tijd leefde. Die opmerking was belachelijker dan jouw mopjes, Ben. Als je vandaag wint, bestel je maar een bak lava. Grappig gewoon. Er zit niets van racist in je. Integendeel.

Ik kwam je in die 27 jaar VRT af en toe tegen. Altijd was je even vriendelijk. Geëngageerd ook en gepassioneerd door je werk en door voetbal. Iedere voetbalquizploeg wil een Ben in zijn team. Als afgevaardigde van de jeugdploegen van Knokke kwam je wel eens op De Pluimen in Diksmuide. Iedereen was telkens vol lof over hoe je je gedraagt en wie je bent. Eenvoudig in de omgang, geen kapsones. Deze brief dreigt een hagiografie te worden, maar ik kan gewoon geen verkeerde dingen over je kwijt, Ben. In november word je 62. Ik weet niet hoe lang je zelf nog wil doorgaan. Maar op Blokken en zijn presentator lijken geen houdbaarheidsdatum te staan. Voor veel mensen is dertig jaar Blokken een lange trip down memory lane en nergens heeft de quiz voor transgenerationele trauma’s gezorgd. Doe er gerust nog een jaar of tien of misschien meer bij. We blijven met zijn allen genieten.

Met warme groeten,