Karl schrijft een brief aan Fabio, de voetballer die door vuurwerk op het veld enkele vingers verloor

© Facebook
Karl Vannieuwkerke
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze week richt hij zich tot Fabio, die als voetballer vuurwerk opraapte en daarbij enkele vingers verloor.

Beste Fabio,

Voetbal is een geweldig spelletje. Of je ploeg nu in eerste nationale of in vierde provinciale uitkomt. De beleving is op elk niveau apart en mooi. Zaterdag speelden jullie een topper. Op een minuut of twintig rijden van het eigen Menen. In Zillebeke. De streek rond Ieper. Hollebeke, Zillebeke. Hill 60 en 62.

De voetbalterreinen waar je bij de toss kiest voor bergop of bergaf, waar je kiest om in de loopgraven of met open vizier te strijden. Sympathieke clubs geleid door gedreven bestuursleden, die in de zotte passie voor promotie of behoud de gekste dingen doen voor hun kleuren.

Daar ging jij zaterdagavond op bezoek om van een potje voetbal te genieten en de lijn van de voorbije weken door te trekken: winnen en scoren. Het roemrijke Sporting Club Menen, ooit een fiere derdeklasser, is door financiële problemen afgezakt tot op de bodem van het Belgische voetbal.

Maar zelfs in vierde provinciale is de achterban trouw en is de succesbeleving groot. Twee volle bussen supporters worden aan het front gedropt voor de affiche van de speeldag tegen leider Zillebeke dat na zes opeenvolgende zeges vorige week tegen Zonnebeke B voor het eerst punten had laten liggen. En dat zullen ze ook tegen Menen doen, punten laten liggen. 0-4 geeft de app van de Belgische voetbalbond aan. Doelpunten van Fabio Schifano (45’), Arthur Soens (46’), Fabio Schifano (73’) en Axel Allard (80’).

Je scoorde dus twee keer, Fabio. Man van de match en nu ook Meens topschutter van het lopende seizoen, maar je haalde zondag en maandag om de verkeerde reden de kranten en de nieuwssites. Bij de viering na afloop raapte je in een bui van liefdadigheid en altruïsme een door een supporter op het veld gegooid bommetje op om het naar de hoekschopvlag te brengen.

Je haalde zondag en maandag om de verkeerde reden de kranten en de nieuwssites

Gevaarlijk voor de aanwezige kinderen bij de mee afgereisde supporters, oordeelde je heel empathisch. Wist jij veel dat je een Cobra 6 in je handen had, wist jij veel wat een Cobra 6 was. Ook wij hadden er nog nooit van gehoord en connoteerden een cobra vooral met wielrenner Ricardo Ricco. Wat nu ook niet meteen een mooi verhaal was.

Wat er exact gebeurde op dat knusse veldje in Zillebeke konden wij zien op de gespecialiseerde websites die alles zouden doen voor een paar duizend clicks. Het illegale vuurwerk ontplofte in je hand. Met grote gevolgen, pure horror. Ik hoop dat het ondertussen – de omstandigheden in acht genomen – een beetje gaat met je, Fabio.

Vuurwerk en bommetjes. Ik moet eerlijk bekennen dat ze me als kind ook altijd hebben geïntrigeerd. Tot ik op een vrijdagavond voor de paardrijles eens over een vuurwerkpijl gebogen stond omdat het naar mijn mening net iets te lang duurde voor we spektakel kregen. Net op het moment dat ik naar beneden keek, ging het ding af. De pijl miste net mijn oog en veroorzaakte een gapende wonde op mijn voorhoofd. Het bloed gutste eruit.

Toen mijn moeder vroeg wat er gebeurd was, loog ik en beweerde ik dat ik op een steen was gevallen. Als ze zei dat ik toch maar verbrand rook door op een steen te vallen moest ik wel opbiechten wat er echt was gebeurd. Blijvende gevolgen waren er niet, voor jou jammer genoeg wel. Zillebeke zal voor de rest van je leven verbonden blijven met iets dat perfect vermeden had kunnen worden. De klok kan helaas niet worden teruggedraaid.

In de eerste reacties die we van je konden lezen, ontwaarden we het profiel van een fijne mens die zelfs medeleven voelt met de man die het illegale projectiel op het veld heeft gegooid. Uiteraard heeft ook hij dit niet gewild, maar het blijft onverantwoord en roekeloos om vuurwerk te gebruiken in het bijzijn van andere mensen.

Laat ons hopen dat het ongeval van afgelopen weekend zijn sensibiliseringseffect niet mist. Maar daar koop jij weinig mee, Fabio. Jij draagt de gevolgen voor de rest van je leven. De wetenschap staat ver en chirurgen zijn tot mirakels in staat. Ik wens je een zo goed mogelijke revalidatie en op termijn opnieuw sportgenot toe. Veel sterkte, Fabio.

Warme groet,