Laura Schuyesmans (27) leeft met een deadline. De jonge West-Vlaamse lijdt aan een chronische ziekte waardoor ze wellicht maar tien jaar meer te gaan heeft. Laura werkt bij Oxfam, engageert zich als covoorzitster voor Jong Groen en maakt tweewekelijks een openhartige column voor deze krant. Ze wisselt af met Jan Devriese, de stukjesschrijver die leeft tussen deadlines.
Heb jij nog steeds een bushalte in je straat? Of wordt die binnenkort ook gesloopt?
Maandag werd het nieuwe vervoersplan van De Lijn gelanceerd en helaas betekent dit dat er een 3.000-tal haltes over heel Vlaanderen verdwijnen. Waarom? Omdat er te veel lege bussen rondrijden en dat handenvol geld kost. Klinkt allemaal logisch, hoor ik je denken. Tot je plots beseft dat heel wat straten geen bus meer zullen zien (wat op het platteland sowieso al niet zo vaak gebeurde) en daardoor heel wat mensen uitgesloten worden. Is al een groter probleem, niet? Want wandelen tot de volgende halte is voor minder mobiele mensen bijvoorbeeld helemaal niet vanzelfsprekend. Maar ook wanneer je de bus neemt om boodschappen te doen, te pendelen naar je school of werk, of omdat je de bus neemt doordat je geconfronteerd wordt met bepaalde beperkingen of ziektes, is even een halve kilometer verder wandelen niet zo makkelijk te organiseren.
“Op De Lijn wordt er keihard bespaard terwijl er wordt gegooid met premies voor elektrische auto’s. Wereldvreemd!”
Om dit probleem aan te kaarten en de ‘haltesloop’ te voorkomen, kwamen er afgelopen weekend heel wat woedende actievoeders op straat tegen het beleid van Vlaams minister van Mobiliteit en Openbare Werken Lydia Peeters, die het vervoersplan blijft verdedigen. Zo riepen actievoerders bijvoorbeeld op om minder bussen te laten rijden in daluren, maar de bushaltes wel te behouden. Ze zien liever minder frequent een bus, maar willen wel nog steeds toegang tot een bus dichtbij.
Op De Lijn wordt er keihard bespaard terwijl er premies van 5.000 euro voor de aankoop van een elektrische auto worden aangeboden. Want iedereen kan zich een elektrische auto permitteren in plaats van een busticket, toch? Dit soort wereldvreemde en asociale maatregelen maakt niet alleen het openbaar vervoer hoe langer hoe minder populair, maar ook de politiek. Ook al probeert het vervoersplan rekening te houden met de benadeelde doelgroepen door de inzet van flexbussen die zouden aangepast zijn aan de noden van bijvoorbeeld een rolstoelgebruiker, toch dreigen duizenden mensen nog meer afgesloten te worden van basisvoorzieningen en verder te vereenzamen. Waarom? Om een zitje op een flexbus te reserveren, moet je gebruikmaken van een app. En dat terwijl de digitalisering net bij kwetsbare groepen stroef verloopt, want velen onder hen namen de bus naar stadsdiensten, bib of het De Lijn-loket om meer uitleg te kunnen vragen…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier