Twee weken na de stressvolle evacuatie keren de “dikke beesten” van Geert Leeman in alle rust terug naar de hoeve die deels onderliep bij Woumen. “De schrik is nog niet weg, maar zakt mee met het water: tergend traag.”
“Wat ik ga doen met al die zandzakjes? Laten liggen en na de winter gebruiken om een zandbak aan te leggen voor de kleinkinderen, zoals ik deed voor mijn kinderen na de overstroming van 1993.” Geert Leeman (62) is blij dat zijn hoeve in Woumen er weer droog bij ligt na de overstroming van twee weken geleden.
Fatale bui
“We zijn aan een grote ramp ontsnapt”, stelt hij. “Op enkele tientallen meter van de boerderij stroomde het water een tweetal dagen over de winterdijk, waardoor een deel van de stallen en de toegangsweg onderliepen. De voorspelde fatale bui van dertig liter is er toen niet gekomen. Het huis bleef gespaard en de schade valt mee.”
Wit-blauw
Mede dankzij de massale evacuatie die bijna een week in beslag nam. Alles van waarde wat niet kon worden verhoogd, voerden familieleden en collega-boeren weg van de bedreigde hoeve: stro, voeders, machines en 103 wit-blauw runderen.
Chaos
“Onze dikke beesten”, zegt Thomas (29) die vader Geert ook hielp bij de terugkeer van de runderen, exact twee weken na hun chaotische evacuatie naar leegstaande stallen in Alveringem. Vier paar ervaren handen begeleidden woensdag vleeskoeien van bijna vijfhonderd kilogram naar hun vertrouwde stek in de uitgedroogde stal van de thuishoeve. De zwaarste van bijna een ton zijn dinsdag al teruggekeerd.
Solidariteit
“Nu hebben we de ‘kleinste’ dieren teruggehaald met gespecialiseerde karren aan tractoren”, aldus Thomas. “Het ging vandaag heel goed, beter dan we verwacht hadden. De dieren voelen dat het nu rustiger is en herkennen hun thuis. Tijdens de evacuatie was er heel wat stress en moesten ze op vrachtwagens die ze niet kenden. De onrust was ook te zien aan de runderen toen. Collega-landbouwers hebben ons telkens geholpen, omdat dit een heel groot werk zou zijn voor ons alleen. Daar zijn we heel dankbaar voor. Onder de boeren heerst hier een heel grote solidariteit. We kunnen altijd rekenen op anderen.”
Terwijl Thomas vader Geert hielp, kwam ook zijn tweejarig zoontje Arthur even piepen met een miniborstel voor de opkuis na de verhuis. “Het is nog wat zwaar voor hem”, ziet de trotse papa. “Hij kijkt vol bewondering naar ons werk tussen de dieren.”
Records
Het waterpeil aan de winterdijk die de hoeve beschermt is gedaald, maar de schrik blijft. “Het water staat nog hoog en zakt tergend traag. Elke ochtend schrijf ik de recentste waterstanden op van verschillende meetpunten in de streek”, toont Geert in het huis dat nog steeds omsingeld is door honderden zandzakken. “Die zandzakken liggen niet in de weg en de winter moet nog beginnen. Het zou straf zijn als het water nog eens zó hoog zou komen: 25 centimeter boven het maximumpeil dat de boerderij dertig jaar geleden deed overstromen. Toen leefde niemand meer die het ooit zo hoog zag komen en nu zijn alle records van toen gesneuveld. Gelukkig geven ze de komende dagen droog weer uit. Voorlopig toch.” (TP)
Lees ook…
Geert (62) blijft op hoeve, zoals 30 jaar geleden: “Ik bewonder hen, de laatste broekratten” – KW.be
Boeren uit Diksmuide verzorgen beesten op verplaatsing: “Maar we keren terug” – KW.be
Grote middelen ingezet om dijk te herstellen: “Een breuk zou een ramp zijn” – KW.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
