De gezellige eindejaarssfeer in Kortrijk krijgt stilaan vorm en daar heeft Mario Dhont een aandeel in. Tussen de kerstdecoratie vertelt hij over zijn liefde voor Kortrijk. “Het is zo’n belevingsstad. Zodra er iets te doen valt, zijn we erbij — van één van de topkerstmarkten in Vlaanderen tot een stampvolle Sinksen en ons prachtig nieuwe museum Abby. Hoewel Kortrijk klein is, gebeurt het hier wel.”
Hoe zou je jouw band met Kortrijk omschrijven?
Ik kom oorspronkelijk uit Gent, waar ik twintig jaar gewoond heb. De overstap van een grootstad naar Kortrijk in 2015 was even wennen, maar na een paar jaar was ik volledig ingeburgerd. Intussen zou ik hier niet meer weg willen. Ik vind Kortrijk ongelooflijk proper. Als er één iets is dat ik belangrijk vind, dan is het dat je hier geen vuiligheid op straat ziet. Ze zijn hier altijd aan het kuisen – zelfs tot ’s avonds laat. Daar wordt echt niet op bespaard, chapeau.
Zakelijk merk ik ook dat Kortrijk rekening houdt met zijn ondernemers. Ze vragen vaak Kortrijkzanen om evenementen mee in goede banen te leiden. Zo word ik bijvoorbeeld ingeschakeld voor Sint- en kerstactiviteiten, en voor het inrichten van het Land van de Kerstman. Als de stad iets nodig heeft, help ik graag mee, zelfs zonder vergoeding. Vorig jaar heb ik bijvoorbeeld de kerststal helpen pimpen, zomaar. Het moet niet altijd om geld draaien om je stad te steunen.
Wie is Mario Dhont?
Iemand die de geest van warmte, verwondering en samenhorigheid écht belichaamt tijdens de eindejaarsperiode in Kortrijk? Daarvoor moet je bij Mario Dhont (50) zijn, zaakvoerder van Mickey’s Happy Store and Café. In zijn winkel en café, die hij elk jaar tot in de nok vult met Disneykerstmagie, is het onmogelijk níét in feeststemming te komen. Maar Mario’s impact reikt verder dan zijn eigen zaak: hij is de regisseur én opperpiet van de intrede van Sinterklaas, en dit jaar opende hij bovendien het Huis van de Sint in shoppingcenter K in Kortrijk. Achter de schermen is hij één van die stille motoren die onze stad kleur geven. Positief, gedreven, rechtuit en altijd bereid om voor anderen klaar te staan — Mario maakt beleving.
Wat is je mooiste herinnering?
Dat mijn zaak verkozen werd tot de top tien ‘Best beoordeelde cafés’ van België op Google Maps. Ik sta op een rating van 4,9. Ik ben daar heel trots op.
“Als er één iets is dat ik belangrijk vind, dan is het dat je hier geen vuiligheid op straat ziet”
En je favoriete plek?
Langs de Leie. In de zomer kiezen we een bankje uit om te picknicken met vrienden. Flessen wijn, wat hapjes, gewoon ontspannen. Het is eens iets anders dan de drukke terrassen.
Welke lokale horecazaak raad je iedereen aan, buiten Mickey’s Café?
Dolce Vita en Café Rouge. De eerlijke, klassieke keuken spreekt me in beide zaken aan. Bij Dolce Vita neem ik altijd de pasta dolce vita: spaghetti gegratineerd in de oven met gehakt, room, champignons en kaas. Bij Café Rouge ga ik voor de polderaardappel met grijze garnalen. Het zijn ook heel lieve mensen. ’s Avonds stuur ik veel bezoekers naar deze twee zaken als ze me tips vragen. Voor drankjes ga ik graag buiten Kortrijk.
En om te shoppen?
Ik koop bijna geen kleren. Ik draag mijn outfits lang, of mijn man Steven brengt iets voor me mee. Als ik ga winkelen, trek ik meestal naar de K, omdat je daar alles op één plek vindt.
Wat is er het meest veranderd in Kortrijk?
Er zijn veel nieuwe, jonge ondernemers bijgekomen. Hippere zaakjes zoals Toko for Kids – echt goede ondernemers – en studio wink. Elise organiseert veel voor het Overbekeplein, zoals de Makersmarktjes, en dat apprecieer ik enorm. Op het Jozef Vandaleplein heb ik ook een leuke nieuwe buur: Esoteria, met onder meer kristallen en edelstenen. Het is eens iets anders en trekt een ander publiek aan. Zo is er voor ieder wat wils in Kortrijk. Kortrijk lééft. Hier is altijd iets te doen, zoals het programma Mijn Restaurant wat verderop.
Wat zou je graag anders zien?
Ik zou willen dat er tijdens de openingsuren geen fietsers en steps door het winkelwandelgebied zigzaggen. Soms worden mensen die uit een winkel komen bijna omver gereden. Ik zou liever een duidelijk afgebakende strook zien, waar ze binnen moeten blijven, of fietsen en steps aan de hand. Het is nu te gevaarlijk.
“Ik zou liever een duidelijk afgebakende strook zien, waar ze binnen moeten blijven, of fietsen en steps aan de hand”
Als je één ding mocht realiseren voor Kortrijk, wat zou dat zijn?
Wat ik echt mis, is een café waar je na een restaurantbezoek nog iets kan gaan drinken. Dat ontbreekt hier. Vroeger mocht je langer in restaurants blijven zitten, maar nu zit je neer en hoor je al snel “de keuken sluit om 22 uur”. Er zijn te weinig plekken om daarna rustig nog iets te drinken in het centrum. Ik mis een paar kleine bruine kroegen die wat langer openblijven.
Welke persoon of vereniging verdient volgens jou meer erkenning?
Het dierenasiel in Zwevegem. Ik steun hen een paar keer per jaar. Het gaat tenslotte om levende wezens. Ze doen er al zoveel voor, maar komen weinig in beeld.
Zou je hier willen oud worden?
Ik zou graag naar Tenerife verhuizen, lekker warm. Maar zo niet, blijven we zeker in Kortrijk. Hier heb je alles bij de hand. Het liefst zou ik opnieuw op de Grote Markt wonen. Ik heb daar trouwens al gewoond. Het is een plek waar altijd iets gebeurt, maar ’s avonds is het er toch rustig. Een perfecte combinatie.
