40 dj’s op 10 dagen: mogelijks wordt dit het grootste feestje dat De Veugel ooit heeft gezien. Van 22 tot 31 december viert Robbert zijn elf jaar in De Geverfde Vogel, daarna neemt vaste medewerker Gilles Hubert – dan 25 jaar – de fakkel over. “Volledig loslaten doe ik nog niet. Ik blijf hem nog een drietal jaar bijstaan met alle nodige raad en daad, maar wel vanop afstand.”
Na Christian Vandewalle, Dirk Van den Broeck, Bert Vanhalle en het trio Felice Declercq, Mathieu Declercq en Jan Mespreuve, zal Robbert ook de lijst met gewezen uitbaters van Kortrijks gekendste danscafé vervoegen. Dat doet hij met een knaller van formaat. Tien dagen lang wordt er gefeest, met meer dan veertig dj’s – onder wie Jeroen Delodder (Studio Brussel), Neon en Kestified – waarbij oud-personeel uit de afgelopen vijftien jaar z’n rentree maakt. “Twee avonden staan in het teken van de ex-bartenders. Zo keren niet alleen mijn gewezen vaste krachten zoals Vic Pattyn (Vestiaire Bar Boutique) en Kim Vu (Kim Quy) terug, maar ook mijn voorgangers met hun personeel en vaste dj’s van toen.”
Check de toiletten
De Geverfde Vogel is tot ver buiten Kortrijk gekend als het café waar je in de late uurtjes nog naartoe kan. “Mensen komen van Ieper, Roeselare, Waregem en daarbuiten om hier nog om vijf uur ‘s ochtends het feestje af te sluiten. Het is al lang een bewuste keuze om zo lang open te blijven, dat is de sterkte van het danscafé. Mensen weten dat, wanneer alles gesloten is, er nog één zekerheid is in Kortrijk: De Veugel, ook al verdienen we in die vroege uurtjes niet per se het grote geld.”
Ik zie mijn zoon maar twee dagen per week. Dat is moeilijk
Met veel genegenheid en verschillende niet te publiceren anekdotes kijkt hij terug op zijn jaren in het nachtleven. Zo weet de cafébaas intussen dat je best de toiletten nog eens controleert, voor je de zaak afsluit. “Het gebeurt wel vaker dat er iemand in slaap valt, maar die man was ons ontgaan. Ik kwam de zondag tegen de avond opnieuw opendoen, en opeens stond er een man vanuit het donker naar mij te zwaaien. Zijn gsm was helaas plat, dus kon hij niemand bereiken, maar hij was zo eerlijk geweest om zijn in de tussentijd twaalf genuttigde pintjes te turven”, herinnert Robbert zich met een glimlach.
Waarmee Robbert voornamelijk zijn stempel heeft achtergelaten, dat zijn de prachtige houten constructies tijdens de kerstperiode en Sinksen. Daarnaast zijn enkele memorabele thema-avonden door hem bedacht.
“Ik werk graag met mijn handen en knutsel en timmer graag. Dat kon je de afgelopen jaren wel zien – we gingen ook steeds groter en zotter, met onze decoratie. Voor de rest heb ik geprobeerd de naam en het concept van De Geverfde Vogel in eer te houden door regelmatig toffe dj’s en grote namen te programmeren.”
Vervaldatum
Maar Robbert voelt dat er een vervaldatum staat op cafébaas zijn in De Geverfde Vogel. “We zien hier nog altijd alle generaties passeren, maar onze voornaamste doelgroep situeert zich in de leeftijdscategorie tussen net afgestudeerd en bouwen/trouwen/kindjes. Ik ben ondertussen 36 jaar, dus veel voeling heb ik niet meer met het jonge publiek. In het belang van het café is het tijd dat ik stop. In veel andere zaken is dat niet van toepassing, kijk bijvoorbeeld naar Den Bras: Peter doet dat fantastisch, hij mag nog honderd jaar worden, Den Bras blijft Den Bras. Mensen zullen nog altijd gaan voor Peter, de burgemeester van de straat, omdat die twee onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.”
Als tweede reden voor zijn afscheid geeft Robbert het vaderschap aan. Het nachtleven en het restaurant Pand 44 zijn moeilijk te combineren met het gezinsleven. “Ik zie mijn zoon Georges maar twee dagen per week, de zondag en de maandag. Dat begint moeilijker en moeilijker te worden.”
Voorlopig weet Robbert nog niet goed wat hij na zijn uitloopperiode wil doen. Je zal hem vaker vinden in het restaurant van zijn vrouw Marie, maar hij speelt ook met enkele andere ideeën – die nog te weinig concreet zijn om over uit te wijden.
“Voorlopig ligt de focus op de tiendaagse party, telkens van 19 tot 8 uur. Ik zie vooral 30 december als mijn afscheid, oudjaar is een gekende en minder persoonlijke avond. Ik vermoed dat het me wel zal raken om op 1 januari de sleutel af te geven, maar ik doe het met een gerust hart.”
Broelbabbel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
