Paul Gheysens bijt in het zand: verkoop van grond voor tweede golfterrein in Knokke gaat niet door

De Brugse rechtbank van eerste aanleg heeft geoordeeld dat de verkoop van een stuk grond dat deel zou uitmaken van een tweede golfterrein in Knokke terecht ontbonden werd. Ghelamco wilde de verkoper verplichten om de overeenkomst verder uit te voeren, maar ving dus bot. Volgens de rechter worden bepaalde voorwaarden uit het compromis niet nageleefd.

Paul Gheysens hoopt al langer om in Knokke-Heist een golfterrein aan te leggen tussen de Natiënlaan, de Kalvekeetdijk en de spoorweg. Sinds 2007 worden dan ook gronden aangekocht om dat golfproject te realiseren. Na een principeakkoord in mei 2018 werd op 28 september 2020 een koopovereenkomst afgesloten met een vennootschap van Peter Taffeiren. Later kwam er tussen beide partijen toch weer discussie over dat compromis. Ghelamco vroeg daarom aan de rechtbank om de tegenpartij te verplichten om de koopovereenkomst verder uit te voeren door het verlijden van de notariële akte.

De rechtbank oordeelde dat het compromis rechtsgeldig tot stand kwam. Tijdens de lange onderhandelingen werden beide partijen begeleid door gespecialiseerde juristen. De verkoper beweerde dat er ongeoorloofde druk werd gezet, maar daar ging de rechter niet in mee. “De door de verwerende partij beweerde jarenlange dwang, intimidatie en psychologisch geweld is niet bewezen”, klinkt het.

Terecht ontbonden

Anderzijds oordeelde de rechtbank dat de overeenkomst wel degelijk terecht werd ontbonden. In het compromis staat immers dat de grond enkel gebruikt mag worden voor het golfspel in de strikte zin van het woord. Het was voor de verkoper immers essentieel dat er vanuit de niet-verkochte percelen vrij zicht zou zijn op het golfspel. Bij de overeenkomst werd zelfs een plan gevoegd om de optimalisatie van dat vrije zicht te duiden.

Bij de tweede vergunningsaanvraag heeft Ghelamco volgens de rechtbank de afgesproken voorwaarden echter niet gerespecteerd. Zo werd voor traag verkeer een weg in dolomiet voorzien. “Een deel van het perceel zou ook opgenomen worden in de uitbreiding van een waterpartij, in strijd met het beding. Het plan voorziet aanplantingen die op zichzelf tot minstens vier meter hoog groeien en dus voor een ondoordringbare en vooral ondoorzichtbare en ondoorkijkbare haag zullen zorgen, in strijd met het beding”, klinkt het verder. De grond zou dus niet enkel voor het golfspel gebruikt worden, maar ook het vrije zicht op het golfspel wordt volgens de rechter dus niet gerespecteerd.