Het boek ‘Agata’ vormt het sluitstuk van een verhaal over een unieke samenwerking én een bijzondere vriendschap tussen twee jonge vrouwen, die elkaar voor het eerst ontmoetten in een Parijse stripclub.
Aan de hand van foto’s, brieven en observaties gaat auteur Bieke Depoorter op zoek naar de identiteit van de Poolse stripster Agata en omgekeerd. Beide vrouwen gaan daardoor ook op zoek naar zichzelf. Het boek is een logisch vervolg op de fotoreeks ‘Agata, Bieke en Germaine’, met bijhorende brieven en tekstfragmenten. Daarin volgt Bieke de jonge Agata die ze ontmoette in een stripteasebar in Parijs. Een vrouw die worstelt met haar identiteit. Het is een intrigerend lees- en beeldverhaal over Agata en Bieke, de overleden Germaine en een kraakpand in Parijs.
Verschillende Agata’s
“Ik ging wat drinken in de bar waar Agata werkte. Zo leerden we elkaar kennen”, vertelt Bieke, die later samen met Agata ontdekte dat ze allebei met twijfels zaten over het leven, twijfels over wie ze waren en wat ze wilden. “Ze vertelde me dat ze foto’s wou nemen en ik voelde onmiddellijk dat wij iets deelden. Ik begon direct te fotograferen. We hadden samen een hang naar het duistere en de duisternis , het melancholische, de nachten, angsten . Ik kan sowieso beter communiceren via een foto dan via woorden.”
Agata woonde in een kraakpand waar ooit ‘Germaine’ woonde. Ook Bieke trok in het huis. “ We schreven elkaar brieven, korte tekstjes, bedenkingen en kattenbelletjes bij ervaringen en de verscheidene diverse foto’s die ik van haar nam ”, gaat Bieke verder. “Er waren zoveel verschillende Agata’s. Wanneer ik een foto van iemand neem, probeer ik iets vast te leggen, iets te vangen. Elke keer ik Agata zag, was het alsof ik iemand anders zag. Dat fascineerde me. Telkens was er die nieuwe Agata die opdook, telkens wou ik ook die Agata vastleggen. Alsof ze me bleef ontglippen. Er zat een hele elastiek tussen wat echt was en wat niet, tussen wie ze authentiek was en de rollen die ze speelde.”
Germaine
“Gaandeweg namen we de identiteit van Germaine over, de overleden eigenares van het huis waar we woonden. Na het vinden van haar dagboeken, de zeven urnen van haar overleden katten, foto’s, video’s, kledij en lange lijsten met nog te bekijken films, beeldden wij ons in hoe het zou zijn om Germaines leven te leiden. We verkleedden ons als de oude dame en trokken samen de stad in .”
De twee werden vriendinnen en trokken zelfs samen naar Beiroet en Egypte. “We zien elkaar soms maanden niet. Als we dan weer samenkomen en onze levens elkaar even raken, is het intens. Onze vriendenrelatie werd in die 4 jaar sterker en sterker. Ik gebruik Agata om mijn verhaal te vertellen en Agata gebruikt mij om haar verhaal te vertellen. Ze wil heel graag in een film spelen en is hard op zoek naar wie ze is. Het is een echte wisselwerking geworden. We waren een beetje elkaars therapeuten.”
Verborgen pagina’s
Het boek bundelt eerder gepubliceerd werk van de tentoonstelling ‘Agata’, die momenteel nog te zien is tot en met 25 april in Kortrijk 1302. Het boek onthult ook bijkomend materiaal: een nieuwe foto van Agata in haar Parijse flat. Het boek omvat honderden foto’s en tientallen brieven. ‘Agata’ kost 69 euro. Het is te koop bij Museum 1302 en bij Museum Texture. Het boek kwam tot stand met de steun van de stad Kortrijk.
Opvallend detail: in het boek zitten enkele verborgen pagina’s. Enkel de lezer kan die openen. “Daarin tonen we foto’s en laten we verhalen zien die we eigenlijk niet wilden tonen. Ook geven we aan waarom”, aldus Bieke. “Het is geen verhaal van fotograaf-en-model. We zien de Agata-reeks als een gezamenlijk project, met input van ons beiden. De constante dialoog via briefjes, aantekeningen en zelfreflectie vormt een belangrijk aspect binnen dit project. Het is een gesprek tussen kunstenaar en muze .”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
