Oostende onder de loep (42): ‘Ontmoeting’ tussen communicatie en conflict

Marc Loy
Marc Loy Medewerker KW

Velen (her)ontdekken tegenwoordig het plezier van het wandelen. Zowel in de natuur als in de stad. Wie Oostende doorkruist, passeert ettelijke plaatsen, beelden of objecten met een bijzondere geschiedenis. Marc Loy, stadsgids bij Gidsenkring Lange Nelle, haalt elke week zijn loep boven, op zoek naar opvallende Oostendse verhalen.

Het Rust en Verzorgingstehuis (RVT) Godtschalck nestelde zich al sinds 1925 langs de Koninklijke weg op de grens van Oostende en Bredene. Op het ruime gazon links van de inrijpoort en de boogvormige oprijlaan naar de centrale inkom rust het kunstwerk De ontmoeting van Hubert Minnebo.

Een titel die de Regie der Gebouwen gaf want zelf bedacht Hubert Minnebo er in oorsprong volgend literair motto bij: De confrontatie bundelde een aantal spanningen die de complexiteit aan gevoelens moest verbeteren.

Spanningen

“Daarmee bedoel ik”, zo verduidelijkt de kunstenaar ons, “dat twee mensen, hier senioren, naar elkaar kunnen opkijken en dialogeren, maar ook bewust van elkaar kunnen wegkijken omdat er spanningen en conflicten ontstaan daar waar mensen lang met elkaar (moeten) samenleven. Het herinnert me aan mijn moeder die in de Boarebreker resideerde. Ze verbleef er een viertal jaar en had het geluk 97 jaar te worden.”

“Ze dementeerde wel, maar herkende haar drie zonen tot op het einde. Waar we erg blij om waren. Maar ook in dat RVT deden zich af en toe zulke conflicten voor tussen de residenten, wat overigens erg aannemelijk en menselijk is. Vandaar dus mijn oorspronkelijke titel om het kunstwerk te duiden. Maar goed, De ontmoeting slaat op dezelfde problematiek en is simpel en kort.”

Het kunstwerk is een ensemble van twee abstracte, z-vormige elementen, verankerd op een betonnen fundament. Het beeld is gehamerd en gelast in koper met een sterk horizontaal elan.

Hoofdjes

Het aangekaarte thema wordt hier verpersoonlijkt in de naar elkaar toe neigende, zijvlakken die de karakteristieke minnebo-hoofdjes incorporeren: gezichtjes geboren uit een paar cirkels en strepen, altijd herkenbaar, nooit gelijk.

Hubert Minnebo (82) was eerder al in Onder de loep te gast met zijn monumentale werk Hun verbondenheid illustreerden ze volgens strikte regels in de Van Iseghemlaan. Hij begon als kunstschilder, etser en tekenaar, vervolgde zijn artistiek pad met het vervaardigen van beeldhouwwerken in chroomaluminium en koperen reliëfs. Uiteindelijk vormde hij zich om tot ontwerper van bronzen beelden, monumentale sculpturen en gouden juwelen. Geboren in Brugge bracht hij zijn jeugd in Oostende door, en had hier als 18-jarige ook al zijn eerste tentoonstelling.

Hij werd leraar plastische kunsten en ontwikkelde een passionele interesse voor de cultuur en de spiritualiteit van het Verre Oosten aangevuurd door zijn goede vriend, de vorig jaar overleden Hubert Decleer. Vandaag woont Hubert Minnebo langs het kanaal in Stalhille waar hij ook zijn atelier heeft en vorig jaar tot ereburger van Jabbeke werd uitgeroepen.

Het complex kwam er dankzij de Gentenaar Jean-Eugène Godtschalck die in 1830 als 17-jarige aanmonstert op een zeischip om voor het laatst en op zeebenen als commandant bij de Belgische marine de loopbrug te nemen naar een minder avontuurlijk en zwalpend bestaan. Erg bemiddeld trekt hij zich bij leven en welzijn en gesteund door zijn ongehuwde dochters Helena en Isabella het lot aan van bejaarde en behoeftige oude Oostendse vissers en zeelui.

Liefdadigheid

Hij overlijdt in 1880, 67 jaar oud. Zijn dochters ijveren verder in liefdadigheid. Als langstlevende dochter zal Helena bij testament het familiefortuin en rijke kunstcollectie aan de Belgische Staat legateren met de clausule dat die overheid een rusthuis voor bejaarde zeelui moest bouwen. Vandaag functioneert het zeemanshuis als een RVT onder de bevoegdheid van de Regie de Gebouwen. Iedere senior is er welkom, maar bejaarde zeelui krijgen er nog altijd voorrang.

(ML)