Op vrijdag 20 december stelden Janiek De Roo en Annabel Lauwers, in het dagelijks leven een stel, in ontmoetingscentrum Het Sjarelkot voor het eerst hun gezamenlijke kunstwerken tentoon. “Dit is hopelijk het begin van een jaarlijkse traditie”, aldus het koppel, dat de opbrengst van hun eerste werken aan een goed doel schenkt.
“Het was zo’n itempje op mijn bucketlist”, geeft Janiek De Roo (33) aan wanneer gevraagd naar de oorsprong van zijn passie voor schilderen. “Ik maak al sinds mijn 16de muziek. Ik ben dus al een tijdje artistiek bezig. Een schilderij maken was zoiets dat al langer op mijn verlanglijstje stond. Het zijn er uiteindelijk 63 geworden.”
Die maakte Janiek wel niet allemaal alleen. “Ook Annabel heeft zich op het schilderen gestort. De hier tentoongestelde werken hebben we samen gemaakt.”
“Elkaar uitdagen”
“Het is te zeggen, Janiek maakte zijn werken en ik deed dat ook. Enkele ervan hebben we echt sámen gemaakt”, pikt Annabel in. “We dagen mekaar eigenlijk voortdurend uit, hanteren vaak dezelfde stijl, maar soms ook niet. Ik ben zelf vooral nog op zoek naar een eigen stempel. Bij Janiek weet je bijvoorbeeld: het uitgangspunt is abstract expressionisme.”
Annabel kan dan wel weer terugvallen op enkele jaren tekenacademie. “En het schilderen zit me ook wat in het bloed. Mijn biologische vader (Jerry Lauwers, die begin 2024 nog onder zijn artiestennaam NIM° exposeerde in het MEC Staf Versluys, red.) is zelf ook kunstschilder. Ik heb de drang lang proberen te verdringen, maar kon uiteindelijk niet weerstaan aan de goesting om het te proberen.”
Productief
Annabel schildert onder het pseudoniem Belle, Janiek als 3,2,1 DFFRNT. “Different staat daarbij voor het anders willen doen dan de rest, nooit altijd maar hetzelfde werk willen maken”, legt Janiek uit.
Productief is het artistieke koppel zonder meer. In het Sjarelkot hingen 63 werken op. “Het resultaat van een jaar samen schilderen. Onze woonkamer staat bij momenten vol werken. En ja, de verf vloog al eens tegen het plafond”, bekent Janiek met een knipoog.
“Begrijp ons niet verkeerd, het is niet dat we mekaar ermee bekogelden. Integendeel, sinds we met schilderen begonnen zijn, hebben we veel rust gevonden”, merkt Annabel op.
Therapie
“En heb ik al frustraties, dan kan ik die uitwerken op het doek”, geeft Janiek aan. Schilderen is voor het koppel daarom eerder therapie dan commercie. “Werken verkopen is geen doel. Meer zelfs, de opbrengst van het eerste werk dat we op deze driedaagse expo verkopen, gaat naar Make a Wish. Waar we wel op hopen, is dat we zo’n tentoonstelling jaarlijks mogen organiseren.”
“Maak er maar twee tentoonstellingen van: een in de zomer en een rond eindejaar”, hoopt Annabel. Dat hun eerste expositie in Het Sjarelkot, het ontmoetingscentrum op het domein van parochiaal centrum De Caproen plaatsvond, was geen toeval. “We wonen hier letterlijk om de hoek en lopen wel vaker langs. En kwartiermeester Kris Logghe durft ook al eens aanbellen bij ons voor een babbeltje. Het leek ons alleszins de ideale plek om de creativiteit, die hier binnen deze gemeenschap – niet enkel bij ons- leeft, naar buiten te brengen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
