“Het is nog altijd zot dat ik met mijn kluchten volle zalen trek”: comedyfenomeen Hans Cools treedt zes dagen op rij op in thuishaven Lichtervelde

Overal waar hij het podium bestijgt, zit een propvolle zaal te schuddebuiken van het lachen. Nu verkoopt hij zes keer op rij Cultuurhuis De Keizer in zijn eigen Lichtervelde tot de nok uit. Voor wie er nog aan twijfelde: Hans Cools mag zich met recht en reden een vaste waarde van de Vlaamse stand-upcomedy noemen. “Maar ik neem niks voor vanzelfsprekend aan”, zegt hij. “In mijn hoofd blijf ik die eenvoudige, West-Vlaamse jonge papa.”

“Goh, dat is hier toch machtig schoon, hé?” We staan met Hans Cools (36) in Bar Agnes, de foyer van Cultuurhuis De Keizer die naar de legendarische Agnes Debaillie vernoemd is.

Zij runde van 1972 tot aan haar dood in 2012 de legendarische dorpscinema die dit jaar exact honderd jaar bestaat. De plek bloeit momenteel als nooit tevoren, met dank aan Stephanie Caset die er een frisse wind laat waaien.

Hier is het dat Hans Cools straks (van maandag 3 tot en met zondag 9 juni, red.) een week lang het podium zal inpalmen. Zes dagen lang, enkel op donderdag 6 juni staat de ingenieur bouwkunde elders op de planken, brengt hij er zijn eerste soloshow Cools & Zonen, goed voor evenveel keer een uitverkochte De Keizer.

“Vierhonderd toeschouwers per avond. Dat zijn er 2.400 in totaal”, blaast hij. “Ik vind het nog altijd zot dat ik met mijn kluchten volle zalen trek. Terwijl ik vroeger nooit met de ambitie heb rondgelopen om comedian te worden.”

Daar zeg je zoiets, want je parcours is op zijn zachtst gezegd atypisch te noemen. Hoe ben jij eigenlijk in ‘de sector’ beland?

“Awel, volledig toevallig. In mei 2018 vroeg de Chiro van Lichtervelde, Sint-Paulus, me of ik na hun eetfestijn de optredens aan elkaar wilde praten. Aangezien ik er zelf ettelijke jaren leider was geweest, kon ik niet weigeren. Blijkbaar ging dat presenteren me niet zo heel slecht af, want achteraf kreeg ik het ene schouderklopje na het andere. Ge moet hier iets mee doen, kreeg ik te horen.”

“Ik zie humor als een schilderij: iedereen kan het anders interpreteren”

En die ene zin is blijven hangen…

(knikt) “Ik heb me achter mijn laptop gezet en de term comedywedstrijd gegoogled. Het eerste zoekresultaat was Humo’s Comedy Cup. Zonder al te veel nadenken vulde ik het inschrijvingsformulier in, tot ik bij de laatste stap kwam. Blijkbaar moest je als kandidaat ook beeldmateriaal insturen, maar dat had ik niet. Daarom contacteerde ik de patron van café De Piraat hier in Lichtervelde, die ik kende van in de Chiro. Mijn vraag of ik in zijn zaak een klein optreden kon geven, heeft hij iets groter gemaakt. Voor ik het goed en wel besefte, stond ik in een bomvolle tent tijdens het kermisweekend van Lichtervelde. Daar (wijst naar het Marktplein, iets verderop, red.) is mijn comedycarrière gestart.”

Hoe viel die eerste keer mee?

“Eerlijk? Echt goed. Ik had dertig minuten aan materiaal bij elkaar geschreven, maar had dat vooraf niet getest. Maar het marchéérde. Nog steeds een van de meest nerveuze momenten uit mijn carrière, maar bij die eerste lach gleden de zenuwen van me. Mijn vrouw was nog zenuwachtiger dan ikzelf, want zij was er als de dood voor dat ik me belachelijk zou maken. (lacht) Ik kon ze geen ongelijk geven, maar daar op het podium werd ik door een onbeschrijfelijk gevoel overmand. Tweehonderd man doen lachen, het doet iets met je. Ik voelde me heel even de local hero.”

Ben je altijd al de grappigste geweest thuis?

“Humor is heel belangrijk in mijn leven. Het zorgt ervoor dat ik bepaalde zaken kan plaatsen en relativeren. Ik gebruik het ook om situaties te ontmijnen. Maar ik had nooit gedacht dat ik het tot in de halve finale van Humo’s Comedy Cup zou schoppen. Ik was de vreemde eend in de bijt, hé. Ik herinner me nog de voorronde in de Trukendoos in Stasegem, waar onder andere Jade Mintjens (bekend van De Ideale Wereld, red.) haar kans waagde. Zij stonden daar allen met één duidelijk doel: comedian worden. Ik kwam gewoon eens loeren naar een wereld die ik totaal niet kende.”

Bij sommige optredens ‘skart’ ik wel eens in mijn haar. Neem nu die keer dat ik in de Stadsschouwburg van Brugge stond. Vergelijk het met een voetballer die van de beloften naar de eerste ploeg promoveert”

In 2019 schreef je zowel de Commeere Comedy Cup als de Lunatic Comedy Award op je naam. Had je toen door dat je écht grappig was?

“Ergens wel. Je staat er voor een kennerspubliek, hé. Weet je wie ik erg dankbaar ben? Steven Mahieu. Hij heeft me onder zijn vleugels genomen en de do’s en don’ts bijgebracht. Hij is zowat mijn comedypapa. Zonder hem stond ik hier vandaag niet.”

En had je ook nooit zoveel podia van dichtbij gezien. Hoeveel optredens heb je al achter de kiezen?

(telt snel in zijn hoofd) “Dat moeten er toch al ruim vijfhonderd zijn. Dit jaar alleen al treed ik een goeie 150 keer op. De meeste optredens kan ik nog wel voor de geest halen, maar bepaalde schieten er toch uit. Tijdens de Nacht van de Humor in Waregem in 2019 zat er 1.600 man in de zaal. En enkele maanden geleden stond ik in het Casino Kursaal in Oostende. Voor 2.000 man! Elk zitje bezet! Dan skart je wel eens in je haar. Net als die keer ik in de Stadsschouwburg van Brugge de laatste keer het voorprogramma voor Steven deed. Vergelijk het met een voetballer die van de beloften naar de eerste ploeg promoveert.”

Gebeurt het wel eens dat je show níet werkt?

“Zelden. Af en toe krijg ik een iets moeilijker publiek voor me, maar dan is het zaak om ze los te krijgen. Steven Mahieu, opnieuw hij, heeft me geleerd om rustig te blijven en uit te gaan van je eigen sterkte. Een simpel mopje over iemand in het publiek kan op zo’n momenten wonderen doen. Maar ik heb nog nooit het ik wil hier weg-gevoel gehad. Op lastigere momenten komt mijn West-Vlaamse inborst naar boven: deuredoen en wroeten.”

Wanneer is een optreden voor jou geslaagd?

“Als de lachsalvo’s in de zaal zo lang blijven nazinderen dat ze bij de volgende pointe nog te horen zijn. Voortbouwen op de lach, heet dat in het jargon. Dan weet je dat je de juiste knopjes hebt ingedrukt. Wanneer het publiek geniet, geniet ik zelf ook. Ik wil mensen gewoon een leuke, zorgeloze avond bezorgen. Eentje waarna ze tegen hun vrienden kunnen zeggen dat ze eens goed gelachen hebben. Dat is ook nog eens de beste reclame.”

Wat is het mooiste compliment dat je al kreeg?

“Is ’t nu al gedaan? Mijn show duurt twee uur, maar blijkbaar vliegen die voorbij. Af en toe krijg ik ook te horen dat ik rake punten aanhaal en zelfs gefundeerde maatschappijkritische bedenkingen geef. Ik zie humor als een schilderij: iedereen kan het anders interpreteren.”

“Peter Decroubele van Radio2 omschreef mijn humor ooit als huis-, tuin- en keukenhumor. En dat klopt volledig. Ik beschouw het als een geuzennaam”

Zes jaar geleden was je een anonieme nieuwkomer. Heeft het wereldje je intussen omarmd?

“Van bij dag één. Ik heb uiteraard mijn weg wat moeten zoeken, maar nu ben ik one of the guys. Zeker sinds mijn optreden in het Concertgebouw van Brugge, op ’t Zand. Daar stond ik op 8 juni vorig jaar met mijn eigen show voor een uitverkochte zaal. Mijn manager zei me dat zo’n plek bij stand-upcomedians gelijk staat met wat Rock Werchter of Pukkelpop voor een muzikant betekent. Ik knijp mezelf af en toe nog eens in de arm wanneer ik mijn naam op affiches zie prijken tussen kleppers als Alex Agnew, Philippe Geubels en Gili.”

Hoe zou je je humor omschrijven?

“Peter Decroubele had het op Radio2 over huis-, tuin- en keukenhumor. En dat klopt volledig. Ik beschouw het als een geuzennaam, want ik haal mijn inspiratie ook effectief uit het dagdagelijkse. Het gezinsleven met mijn vrouw Tine (35) en onze twee zoontjes Cas (4) en Eli (5), wat ik op straat zie gebeuren… De dingen des levens. Daar ligt ook de sterkte, denk ik, want die dingen behoren tot onze collectieve leefwereld. Het is bovendien erg herkenbaar.”

(lees verder onder de video)

Zijn er onderwerpen die je te allen tijde mijdt?

“Niet specifiek, maar ik zal nooit persoonlijk kwetsen. De politiek laat ik meestal ook links liggen en mijn mening zal ik nooit opdringen. Maar verder is alles mogelijk, zolang het netjes blijft. Ik zoek vaak het randje op, maar ga er nooit over.”

‘Cools & Zonen’ loopt intussen anderhalf jaar. Waar gaat de voorstelling over?

“Over Hans in Lichtervelde. Ik ben opgegroeid in een landelijke gemeente, zat in de jeugdbeweging, ben de zoon van kleine zelfstandigen, heb twee jonge kinderen, een drukke job… Gooi dat in de mixer met een (k)luchtig sausje erover en je hebt mijn eerste show beet. Ik heb Cools & Zonen al bijna honderd keer gespeeld, maar heb nog nooit op automatische piloot gevlogen. Zo goed als elke show zal ik wel eens kort freewheelen. Wat met het publiek zeveren, ter plekke een nieuwe mop uitvinden… Dat zorgt ervoor dat ik scherp blijf.”

Zo goed als al je optredens raken uitverkocht. Wat doet dat met die simpele dorpsjongen?

“Dat is de max, hé. Ik ben er echt preus op. Ik zal Cools & Zonen in totaal 115 keer gespeeld hebben en ik geniet nog elke keer van een volle zaal voor mijn neus te zien.”

“Zoveel optredens op korte tijd, dat is best pittig. Het wordt zaak om na elk optreden niet te lang in Bar Agnes te blijven plakken”

Je brengt je verhaal ook in onversneden West-Vlaams. Bewust?

“Vaneigens. Dat is mijn moedertaal. Ik zie mezelf niet in van dat gekuist Algemeen Nederlands spelen. Dat zou niet werken. Buiten West-Vlaanderen poets ik mijn taal wel wat op. Stuute wordt dan boterham. Zo’n zaken. Maar ik zal mijn accent nooit wegsteken. Ik heb achteraf nog nooit een joke moeten uitleggen.”

Komende week mag je je bed in De Keizer zetten. Hoe hard kijk je uit naar je zesvoudige passage hier?

“Dit is de plek van mijn jeugd. Ik kwam hier vroeger naar de film, Fantaatje in de hand. Ik had al twee keer het geluk om hier te mogen optreden, dit is thuiskomen. Extra zenuwen zal ik niet hebben, maar ik zal mezelf wel zo goed mogelijk soigneren. Zoveel optredens op korte tijd, dat is best pittig. Het wordt zaak om na elk optreden niet te lang in Bar Agnes te blijven plakken. Een schier onmogelijke opdracht, want ik zal hier veel volk kennen. Maar ik ga die week ook nog een drietal dagen werken, ik zal mezelf dus onderhouden.”

Krijgt ‘Cools & Zonen’ een opvolger?

“Daar ben ik nu al mee bezig. Dit najaar starten de try-outs. (zwijgt even) Eigenlijk is het echt gek. Zes jaar geleden klapte ik een Chiro-avond aan elkaar, nu heb ik al tienduizenden mensen doen lachen. Terwijl er nooit een echt plan was.”

Veel comedians zijn vandaag alomtegenwoordig op televisie. Wanneer zien we Hans in primetime?

(schatert het uit) “Daar ga ik niet actief naar op zoek. Een paar weken geleden was ik wel in Comedy Casino op VRT Canvas te zien, maar daar blijft het voorlopig bij. Ik wil me eerst bewijzen als comedian, de rest is bonus. Maar Erik Van Looy mag me wél altijd bellen voor zijn populaire quiz. (knipoogt) Weet je wat het is? Nu ben ik wereldberoemd in Lichtervelde, maar als je met je gezicht op tv komt, ben je in heel Vlaanderen een publiek figuur. Voorlopig geniet ik nog even van de anonimiteit.”