De Homo Universalis is (alweer) van bij ons!

Selattin Defevere is de nieuwe Homo Universalis. Daarmee is de 18-jarige Aartrijkenaar de jongste winnaar ooit van de populaire afvalrace van Iedereen Beroemd op Eén. Hiermee blijft de titel van ‘Homo Universalis’ in West-Vlaanderen.

De kersverse Homo Universalis geniet momenteel van zijn overwinning op Rock Werchter, maar wij zochten hem net na de finale al op bij hem thuis in de Brugse Heirweg in Aartrijke. Vader Geert, zussen Siel en Astrid en broer Florian waren er ook bij. Het gezin weet al sinds 19 mei dat hun Homo Universalis alle andere 99 kandidaten naar huis heeft gespeeld, maar moest dat geheim houden tot donderdagavond.

Selattin schreef zich in voor de afvalrace van Iedereen Beroemd op aanraden van zijn zus Siel. Hij geraakte door de selectie en vierde zijn achttiende verjaardag in de opnamestudio’s van Homo Universalis als jongste kandidaat ooit. En nu is hij dus ook de jongste winnaar ooit én houdt hij de titel in West-Vlaanderen als opvolger van Guy Sterckx uit Geluwe.

Bloed, zweet en tranen

Selattin speelde de finale tegen de 52-jarige Steven De Weirdt uit Hever. “Het finalespel heeft ons echt letterlijk bloed, zweet en tranen gekost. Wie als eerste een druppel van die drie lichaamsvochten kon produceren, won de finale. We moesten onszelf zo snel mogelijk prikken of snijden en dat bloed op een watje doen, daarna moesten we zo snel mogelijk voldoende zweet produceren door superintensief te sporten. Dat werd gemeten door een zweetband die verbonden was met een computer. Het laatste onderdeel van de proef was om zo snel mogelijk een traan te laten rollen voor het oog van de camera. Ik liet mijn ogen uitdrogen en daar heb ik het verschil gemaakt tussen winnen en verliezen. Ik denk dat mijn tegenstrever geprobeerd heeft emoties op te roepen waardoor hij verdrietig zou worden.”

Na de overwinning is er een echt traantje gerold? “Dan wel, ja! Ik kon het écht niet geloven. Ik ben niet naar de laatste opnamedag getrokken met het idee dat ik zou winnen. Tussen de voorlaatste proef en de finale heb ik wel enorm gestrest. Er zat vijf uur tussen die twee proeven, dus er was tijd om te stressen. Ik werd zelfs bleek en misselijk en heb me even moeten afzonderen.”

“Wie op de laatste opnamedag nog mocht spelen, mocht familie meebrengen. Ik heb aan mijn mama en mijn vriendin Marie gevraagd om die dag vrij te houden, maar wel met de boodschap dat ze er niet op moesten rekenen dat ze zouden moeten komen. Tot het de finaledag was natuurlijk. Ik heb hen pas een berichtje gestuurd toen ik naar de finale mocht. En aangezien ik gewonnen was, zijn ze niet voor niets gekomen”, lacht Selattin.

De ontlading na de finale was zeer groot. “Niet alleen omdat ik gewonnen had, maar ook omdat het voorbij was. Er zaten vijf weken tussen het voorlaatste en het laatste opnameweekend, dat was heel lang. Ik zat constant met mijn gedachten bij het spel.”

Zeer intensief

Selattin is niet vies van een beetje competitie. “Ik wil altijd winnen, dat zit in mij. Maar ik speel het wel altijd rustig en tactisch. Toch zou ik het niet erg gevonden hebben als ik de Homo Universalis niet was geworden. Als je tot bij die laatste proeven geraakt, mag je toch al besluiten dat het mooi is geweest. Het was ook meer dan een spelletje spelen. De opnamedagen waren zeer intensief, want er waren telkens verschillende proeven per dag. Ik ben zelfs twee keer op maandag – de opnames waren altijd in het weekend – thuisgebleven van school omdat ik echt moe was of niet had kunnen studeren voor een test.”

Voor de finale werd ik bleek en misselijk. Ik heb me moeten afzonderen

De Aartrijkenaar ging niet alleen met de titel naar huis, maar ook met een pak nieuwe ervaring .”Het was zeer uniek om dit mee te maken. Ik was niet alleen de jongste van de race, ik voelde me ook echt de jongste. En ik denk dat er wel nog kandidaten zullen gedacht hebben dat dat in mijn nadeel zou spelen”, blikt Selattin terug. “Ik ben ook gegroeid door mijn deelname. Ik ben nogal stil van aard, zeker als ik iemand niet goed ken. Door het spel ben ik socialer geworden.”

“Selattin is de terechte winnaar”, pikt vader Geert in. “Zeven van de tien laatste proeven heeft hij gewonnen. De laatste opnamedag won hij zelfs alle proeven. Het was dus geen kwestie van geluk, hij was gewoonweg de beste. Wij zijn heel trots op hem. Hoe zijn topprestatie te verklaren valt? Selattin is al van kleins af enorm zelfstandig. Koken, strijken, iets in elkaar steken: de meeste dingen leerde hij zichzelf aan en hij was ook altijd meteen met alles weg. Dat is zijn grootste talent. Hij is ook rustig en slaat niet snel in paniek. En hij is dan ook nog eens een beetje intelligent, dat helpt natuurlijk”, knipoogt Geert.

Thuis, op de boerderij in Aartrijke, moest het geheim ruim vijf weken verzwegen worden. Maar het stilzwijgen wordt binnenkort beloond. De Homo Universalis kreeg namelijk een reischeque van liefst 18.000 euro en neemt in de paasvakantie van 2020 zijn gezin mee op reis. Maar eerst knijpt hij er in september twee weken tussenuit met zijn vriendin Marie om daarna zijn eerste jaar industrieel ingenieur te starten aan de universiteit van Gent.

In beeld: bloed, zweet en tranen in de finale