Shana schittert in ‘Lady Truckers’ op VTM 2: “Ik ben geen poppemieke”

Shana De Vreese (31) is van geen kleintje vervaard. Tijdens de week rijdt de Waregemse met een stevige veertigtonner, als één van de weinige vrouwelijke truckchauffeurs in dit land. Hoe ze met dat werk omgaat, zie je volgende week in een gloednieuw programma op VTM 2.

“Zeg niet te gauw…” Shana heeft het al zo vaak gehoord, dat ze er vandaag nog amper op reageert. In het gloednieuwe programma Lady Truckers, vanaf dinsdag te zien op VTM 2, worden een aantal vrouwelijke truckchauffeurs gevolgd. Die zijn op vandaag nog altijd stevig in de minderheid. In ons land zitten er slechts een 750-tal vrouwen aan het stuur van een vrachtwagen, tegenover meer dan 50.000 mannen. Maar dat Shana méér dan haar mannetje staat, daar bestaat geen twijfel over.

Vrijheid

Voor Shana was vrachtwagenchauffeur worden nochtans geen kinderdroom. “Ik heb eigenlijk een bacheloropleiding maatschappelijk werk gevolgd, een lerarenopleiding én ik heb nog een getuigschrift om te werken met jeugddelinquenten. Toen ik daar niet meteen werk in vond, begon ik in een winkel te werken. Maar ik wilde meer uit het leven halen. Via via kwam ik in contact met dat truckerswereldje, en het begon langzaam maar zeker te kriebelen. De vrijheid sprak me enorm aan, maar ik had geen zin om een maandenlange opleiding te volgen aan de VDAB. Dus trok ik zelf naar de rijschool om mijn C-rijbewijs te halen. Ik had het nog geen dag of ik ging al meteen voor een rijbewijs waarbij ik met een oplegger mocht rijden.”

Als vrachtwagenchauffeur vond ze vrij snel werk en reed ze vooral op en af naar Engeland. Sinds 2,5 jaar doet ze koeltransport voor LTD Transport uit Ardooie. “Dat vind ik nog altijd geweldig om te doen. Ik deed lang Nederland aan, maar vandaag is dat vooral België en Frankrijk. ‘s Avonds kan ik thuis slapen, al is het geen klassieke nine to five-job. Ik begin meestal rond 6.30 uur en het is al snel 18.30 uur als ik terug ben. Maar het is niet zomaar wat rondrijden uiteraard, ik moet ook laden en lossen. Het is best een intensieve job. Ik ben vaak alleen, maar daarom is het nog geen eenzame job. Ik zie mijn klanten, heb contacten met andere vrachtwagenchauffeurs en ik heb daarnaast ook nog een sociaal leven omdat ik ‘s avonds en in het weekend thuis ben. Ik mag dus allerminst klagen.”

Vooroordelen

Klagen doet ze ook niet over de vele vooroordelen die verbonden zijn aan de job. “Ik heb echt al alles gehoord. (blaast) Vaak denken ze dat ik met een camionette rij. Soms kom ik op een bedrijf toe en zeggen ze mij ‘dat ik aan mijn vent moet zeggen dat hij tegen de kaai mag staan’. Als ik dan aangeef dat ik zelf chauffeur ben, denken ze eerst dat het een kleiner model is, en vaak hebben ze dan nog het lef om te zeggen dat ze voor mij wel een gemakkelijkere kaai willen geven. Laat ons zeggen dat ik er dan extra hard mijn plezier in heb, als ik m’n oplegger in één keer netjes parkeer. (lacht) Maar als beginnende chauffeur is het niet altijd simpel, nee. We moeten ons als vrouw altijd harder bewijzen, heb ik de indruk. Je mag ook niet op je mondje gevallen zijn, want zo waren er ooit een aantal illegalen aan boord geklommen van mijn vrachtwagen in Calais, waarbij er ook schade was. Eentje durfde er achteraf niet meer uitkomen. Wel, ik had hem er zelf bijna uitgesleurd. Maar het zwaarste aan de job is vooral het mentale aspect. Je moet de hele tijd geconcentreerd zijn, opletten voor jezelf, maar zeker ook voor anderen. Ik hou soms mijn adem in als ik zie wat er voor mij gebeurt. Auto’s die zomaar van vak veranderen zonder hun richting aan te geven, opeens de remmen dicht gooien… Je mag ook niet vergeten dat wij vaak een automatisch remsysteem hebben, dat bij zo’n incident de vrachtwagen ook de remmen dichtgooit. Maar als wij dat doen, dan heeft dat wel vaak zwaardere gevolgen.”

Vrouwelijkheid

Opvallend: ook Shana’s vriend is vrachtwagenchauffeur. De twee leerden elkaar kennen dankzij het werk. “Hij is ook ‘s avonds thuis. En doorgaans gaan we ook met de auto op reis. Vorig jaar ging ik met een vriendin naar Italië, maar reed ik de hele weg zelf. Ik geef niet graag mijn stuur af. (lacht) Wie de betere chauffeur is, mijn vriend of ik? Laat ons zeggen dat we elk onze eigen rijstijl hebben…” (lacht)

En wie denkt dat ze Shana zullen zien in haar vrachtwagen zoals op de promofoto, die is er aan voor de moeite. “Die foto geeft het contrast mooi weer. Je zal in de reeks merken dat ik eigenlijk onherkenbaar ben in mijn cabine. Ik doe absoluut geen moeite om mijn haar netjes te leggen, make-up te dragen, laat staan om hakken aan te doen. Ook in de weekends hou ik het meest van een jeans en sneakers. En ik doe mijn nagels want ik zie er graag verzorgd uit, maar dat wil niet zeggen dat ik mijn handen niet wil vuilmaken. Meer nog, kraakt er een nagel af… pech. Ik ben allerminst een poppemieke eigenlijk. Integendeel zelfs.”

“Ik merk ook hard dat er steeds meer vrouwelijke chauffeurs op pad zijn. Ook in Frankrijk. En misschien zijn het er wel meer na dit programma. Wacht maar, we pakken die mannenwereld nog wel over!” (lacht)