Leen Van Hee (51), mama van drie en echtgenote van Geert Bekaert, was ooit sportleerkracht, hoofdcoach van de zwemclub van Torhout en Zwevegem en nationaal zwemtrainer bij de categorie van dove en slechthorende zwemmers. Haar passie voor woord en vooral muziek is haar drijvende kracht voor haar huidig werk als afdelingsverantwoordelijke voor Meulebeke van de Academie voor Muziek en Woord. Maar ook in haar vrije tijd geeft haar passie de toon aan.
Op zondag 16 juni om 11 uur wil het koor Crescendo verrassen met een aperitiefconcert in de feestzaal van Ter Deeve, Bonestraat 24 in Meulebeke. Onder de kundige leiding van Leen Van Hee met Nele Vercampt aan de piano. Het Sint-Laurentiuskoor van Wielsbeke is onder leiding van Lieve Lannoo te gast. Kunstkring Kutena uit Meulebeke stelt voor de gelegenheid enkele werken van zijn leden voor.
Hoe heeft de muziekmicrobe jou te pakken gekregen?
Leen Van Hee: “In het derde leerjaar vernam ik van sommige vriendinnetjes dat zij een instrument leerden bespelen. Eentje leerde piano spelen. Dat vond ik een héél intrigerend instrument, met een mooie klank. Dus dat wou ik ook aanleren. Maar, omdat mijn ouders daar noch de plaats, noch het geld voor hadden, moest ik noodgedwongen op zoek naar een ander instrument. Geïnspireerd door een LP van Thijs van Leer koos ik voor dwarsfluit.“
“Fluitist Van Leer speelde ook hobo, een instrument dat ik nòg mooier klinken vond. Ik volgde hiervoor ook de volledige opleiding. Ondertussen bespeel ik ook althobo of Engelse hoorn en een beetje gitaar, ukelele en hoorn. Later, na mijn studies ‘Lichamelijke Opvoeding’ en het behalen van mijn diploma ‘Bachelor Lager Onderwijs’, begon ik aan de opleiding ‘Zang’. Ik ontdekte er dat ik van moeder natuur een heel goed en mooi ‘instrument’ gekregen heb, mijn zangstem. Onder de deskundige leiding van Catherine Vandevelde (zanglerares van Thomas Blondelle – in 2011 de winnaar van de tweede prijs in de koningin Elisabethwedstrijd voor zang) legde ik mij volledig toe op deze opleiding.”
Wanneer maakte je de stap naar het koor?
“Al jarenlang speel ik hobo en Engelse hoorn in het Tieltse orkest Zanglust. Toen mijn dochter Martje ernstig ziek werd, lukte het door de emoties niet meer om goed hobo te spelen. Omdat ik ook zangeres was, deed Bart Snauwaert, de dirigent van Zanglust, het voorstel om eventueel bij het koor mee te zingen. Een lyrisch-dramatische sopraan kon hij wel gebruiken. Daar voelde ik het helend effect van het koorzingen.“
Het enthousiasme dat de koorleden uitstraalden, trok me over de streep
“Ik wist al dat het zingen op zich me doorheen heel wat emoties kon helpen dragen, maar het samenzingen in een koor versterkte dit nog. Drie jaar geleden besloot ik om de sprong te wagen voor een professionele opleiding tot koordirigent. Sindsdien spoor ik elke donderdag richting het conservatorium van Maastricht. Het vraagt veel energie, inzet en is bijzonder tijdrovend, maar ik ben gemotiveerd en haal er veel voldoening uit!”
Hoe werd je dirigent van Crescendo?
“Ik was van plan om een eigen nieuw vocaal ensemble op te richten in mijn gemeente Meulebeke. Maar toen kwam plots de vraag van het bestuur van Crescendo om hun nieuwe dirigent te worden. Door omstandigheden werd gevreesd voor het voortbestaan van het koor. Ik stond niet onmiddellijk te springen, want ik had andere plannen… Ik wist ook niet welk vlees ik in de kuip had. Ik besloot om hen alvast voor enkele repetities uit de nood te helpen en nog wat de kat uit de boom te kijken.“
“Maar het enthousiasme dat de koorleden uitstraalden, trok me over de streep. Ik moest dit doen, want anders dreigde een jarenlange Meulebeekse traditie verloren te gaan! Het koor bestaat in 2020 immers 50 jaar, en krijgt dan de titel van ‘koninklijk’ toegewezen …!”
“Ik trof een hartelijke, warme, toffe, enthousiaste groep mensen aan, die bovendien heel strijdvaardig en gedreven waren om te kunnen blijven bestaan. Dat raakt me en dus besloot ik te blijven. Er was heel wat werk aan de winkel, maar met veel geduld en de nodige humor, probeer ik beetje bij beetje het niveau op te krikken. In 2016 probeerden we al voor een eerste keer een kerstconcertje uit. Dat was heel succesvol en gaf het zelfvertrouwen van de koorleden een boost.”
En nu volgt een eerste aperitiefconcert.
“Ik hoop dat we er met dit eerste profane (niet-kerkelijke) concertje opnieuw een pak zelfvertrouwen bij krijgen. Het is voor de 22 koorleden een hele uitdaging, maar we gaan ervoor! In de toekomst hoop ik het koor verder te kunnen uitbouwen tot een koor dat zowel kerkdiensten kan verzorgen als profane aangelegenheden kan opluisteren; een heel polyvalent koor waar het bovendien aangenaam zingen is. Iedereen die graag zingt, is welkom bij Crescendo. Een basiskennis notenleer is hiervoor handig, maar geen must. Vooral het sociale aspect is héél belangrijk, bij ons valt niemand uit de toon.”
(LF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier