Peter Gyselbrecht en journalist Bart Aerts riskeren 6 maanden cel voor lek telefoontaps

Peter Gyselbrecht. © belga
Redactie KW

In een nevendossier van de kasteelmoord heeft het openbaar ministerie voor misbruik van het inzagerecht zes maanden gevangenisstraf gevorderd tegen Peter Gyselbrecht (41) en journalist Bart Aerts (44). Alles draait rond afgeluisterde telefoongesprekken die werden uitgezonden in Terzake. Beide beklaagden vroegen de vrijspraak.

Op 17 november 2016 zond Canvas tijdens het duidingsprogramma Terzake telefoongesprekken uit die gelekt waren uit het onderzoek naar de moord op Stijn Saelens. De 34-jarige projectontwikkelaar werd begin 2012 in opdracht van zijn schoonvader André Gyselbrecht doodgeschoten in zijn kasteel in Wingene. Uit de telefoongesprekken moest blijken dat het Brugse gerecht zich liet beïnvloeden door de familie van het slachtoffer. Peter Gyselbrecht, zoon van André en afkomstig uit Ruiselede, gaf een paar dagen later toe dat hij de telefoontaps doorspeelde de VRT-redactie. Hierop kwam journalist Bart Aerts als mededader in het vizier.

De twee werden voor de strafrechter gedaagd wegens misbruik van het recht op inzage van een strafdossier. Volgens het parket wou Peter Gyselbrecht met zijn demarche het Brugse parket in diskrediet brengen en zo het onderzoek dwarsbomen. “Het kleinste kind kan dat zien”, stelde procureur Frank Demeester, die ook de tendentieuze toon van het programma en de aankondiging vooraf tijdens Het Journaal hekelde. “Het merendeel van de journalisten zou die taps nooit hebben uitgezonden. Maar enkelingen gaan liever voor hun moment de gloire en droppen een bommetje voor de kijkcijfers.” Volgens Demeester wist Aerts als criminoloog en ervaren journalist, die lesgeeft over deontologie, dat hij over de schreef ging.

1.500 euro morele schadevergoeding

Demeester vroeg een principiële bestraffing van zes maanden cel voor de twee. De ouders en broers van Stijn Saelens stelden zich burgerlijke partij in de zaak en eisen elk 1.500 euro morele schadevergoeding. “Het staat vast dat men ook de familie Saelens in diskrediet wou brengen”, pleitte advocaat Filip Van Hende. “Zij werden op een totaal ongenuanceerde manier in prime time voor heel Vlaanderen afgeschilderd als rijke, corrupte mensen die het gerecht probeerden te beïnvloeden. Die taps laten nochtans enkel wanhopige ouders horen die hun vermiste zoon zoeken. Het lijk van Stijn was op dat moment immers nog niet gevonden.”

Het Gentse parket-generaal oordeelde later dat van enige beïnvloeding van het gerecht door de familie Saelens inderdaad geen sprake van was. Volgens Van Hende was de timing van de uitzending niet toevallig. “Een week later moest de raadkamer zich buigen over het al dan niet doorverwijzen van de zaak naar het hof van assisen. Tijdens die uitzending werd de verdediging van André Gyselbrecht gevoerd en werden potentiële juryleden dus al op voorhand beïnvloed. En journalist Bart Aerts werkte daaraan mee. Ik wil hier de pers niet aanvallen, maar een journalist staat niet boven de wet.”

Advocaat Gert Warson pleitte dat Peter Gyselbrecht ten einde raad was toen hij met een 30-tal getapte telefoongesprekken naar Aerts stapte. “Mijn cliënt had zeven maanden in voorhechtenis gezeten en stond drie jaar lang onder voorwaarden. Hij was obsessief met zijn dossier bezig en meende dat hij onschuldig een levenslange celstraf zou krijgen. Toen hij in die taps Jan Leysen, de advocaat van de ouders van Stijn Saelens, hoorde zeggen dat hij ervoor ging zorgen dat Peter in de cel vloog, werd zijn vermoeden van een complot nog versterkt. Hij heeft die taps gelekt als een ultieme manier om zich te verdedigingen.”

Beïnvloeding

Gyselbrecht, die uiteindelijk buiten vervolging werd gesteld in de Kasteelmoord, vroeg net als Bart Aerts de vrijspraak. “Mijn cliënt is helemaal niet lichtzinnig tewerk gegaan voor die reportage”, stelde Freddy Mols, de advocaat van Aerts. “Hij was er een jaar mee bezig en gebruikte die taps in vanuit zijn taak als waakhond van de maatschappij. Mijn cliënt kreeg daarbij de volledige steun van de VRT-redactie. Een veroordeling zou de onderzoeksjournalistiek monddood maken.”

Volgens Aerts was het nooit zijn bedoeling om het onderzoek te boycotten of mensen in diskrediet te brengen. “Ik ben niet zomaar meegestapt in de verdedigingsstrategie van de hoofdverdachte”, stelde de Brusselaar. “In die taps hoorde ik zaken die niet normaal waren in een lopend onderzoek. Die gesprekken laten horen hadden dus zeker maatschappelijke relevantie. Ik heb trouwens meerdere bronnen gecheckt en er was ook nog dat onderzoek naar mogelijke beïnvloeding. Zowel het parket als meester Leysen kregen de kans om te reageren maar gingen daar niet op in.”

Tijdens het proces bleek de reportage niet in het dossier te steken. De Brugse rechtbank stelde de zaak uit naar 14 december om Bart Aerts de kans te geven de beelden te bezorgen. AFr

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier