Op het tweede assisenproces tegen Jean-Claude Lacote (54) en Hilde Van Acker (57) heeft openbaar aanklager Yves Segaert-Vanden Bussche aan de jury gevraagd om beide beschuldigden schuldig te verklaren aan moord. Volgens de procureur-generaal voerden ze hun plan als twee koelbloedige criminelen uit.
“Ik ben ontgoocheld en diep teleurgesteld”, stak Segaert-Vanden Bussche van wal. Hij verwees daarbij naar het complexe onderzoek, dat door de houding van de beschuldigden nog werd bemoeilijkt. Ook de rol van hun advocaten overal ter wereld werd aangehaald.
“Pierre Chevalier verlaagde zich er zelfs toe om loopjongen te spelen en misdaadgeld uit een kluis in Luxemburg te gaan ophalen.”
Marionet
Uiteindelijk konden Lacote en Van Acker in november 2019 in Abidjan gearresteerd worden, waarna ze verzet aantekenden. “In december 2011 hebben twaalf juryleden hen al eens schuldig verklaard en samen met de beroepsrechters tot levenslang veroordeeld. Hebben die zich dan zo vergist?”, stelde het OM. De openbaar aanklager hekelde dan ook feit dat de speurders desondanks stevig op de korrel werden genomen door de verdediging.
De beschuldigden maakten volgens de procureur-generaal duidelijk misbruik van de naïviteit en de financiële problemen van Marcus Mitchell. “Hij was helemaal in de ban van de big deal. Hij hangt als een marionet aan de touwtjes van het oplichtersduo.”
Op een bepaald moment moet het slachtoffer beseft hebben dat hij bedrogen werd. “Mitchell is een blok aan hun been geworden waar ze zo snel mogelijk vanaf willen geraken.”
Afgemaakt als een hond
Een week voor de moord polste Lacote voor het eerst bij een andere informant naar de aankoop van een pistool. Twee dagen voor de feiten kocht Van Acker in een wapenwinkel in Rijsel een kruisboog en twee busjes traangas, de ochtend van de feiten zelfs een riotgun.
“Moest de afspraak voor het pistool afgesprongen zijn, zouden ze de riotgun als plan B gebruikt hebben.” Uiteindelijk ging de aankoop van het pistool enkele uren voor de moord door op de luchthaven van Charleroi. Volgens Segaert-Vanden Bussche zijn de beschuldigden vanaf dat moment voortdurend samen op pad.
In Knokke zou Van Acker het slachtoffer met een smoes meegelokt hebben tot aan de wagen. Samen trokken ze niet toevallig naar een verlaten plaats in het Staatsbos in De Haan. “Pottenkijkers en luistervinken hoeven ze daar niet te vrezen. Als je in 1996 iemand wilde lokken naar een verlaten plaats, dan ging je naar een plaats die je kent. Van Acker haar nonkel en tante woonden op 2,5 kilometer van daar.”
Uiteindelijk werd het slachtoffer met twee kogels in het hoofd geëxecuteerd. “Marcus Mitchell werd in pure maffiastijl afgemaakt als een hond.”
Engeland
De volgende dag vlogen de beschuldigden volgens het OM bewust naar Engeland om bewijsmateriaal te laten verdwijnen. Vanop een ferry tussen Lymington en het eiland Wight zouden ze de pruik van Van Acker, het moordwapen en Mitchell zijn gsm en documenten in zee gekieperd hebben.
“Het mag een ongelooflijk toeval heten dat de plastic zak door de stroming is komen bovendrijven en is aangespoeld op het strand.” Het kan ook geen toeval zijn dat Van Acker door enkele mensen herkend werd op een robotfoto. “Ze had zich nochtans goed vermomd met mannelijke kledij en zwarte kledij. Zo goed dat Marijke D’Hondt dacht dat het om een man ging.”
Hun vele getelefoneer werd door de openbaar aanklager als de allergrootste fout van de beschuldigden omschreven. “Een beetje crimineel weet heden ten dage dat zijn gsm overal getraceerd kan worden. In 1996 wist niemand dat.”
Op die manier ontdekten de speurders dat Lacote zich op 23 mei 1996 wel degelijk aan de kust bevond. Rond 22 uur zat hij onder de zendmast in Oostende. “Hij bevond zich in Oostende, of enkele kilometer verder in Bredene of De Haan.”
Mededader
Yves Segaert-Vanden Bussche legde aan de juryleden ook nog uit dat zelf de trekker overhalen niet nodig is voor een veroordeling. Zo ziet hij Hilde Van Acker als een mededader die noodzakelijke hulp verleende. “Had Van Acker Mitchell niet uit zijn studio gelokt, dan had Mitchell niet kunnen gevoerd worden tot in De Haan.”
De beslissing om het slachtoffer te liquideren werd volgens het OM wel door Lacote genomen. “Maar het zijn beiden koelbloedige moordenaars die Marcus Mitchell op respectloze wijze van het leven hebben beroofd.”
Ten slotte richtte hij zich nog rechtstreeks tot Van Acker. “Vandaag is het voor u D-day, vandaag zullen twaalf rechters beslissen welke toekomst u nog met uw dochter wil hebben.” De beschuldigde werd aangespoord om haar verantwoordelijkheid voor haar daden te nemen. “Plus est en vous. Ik bedoel dit niet als een dreigement of een smeekbede, het is bedoeld als een aanmoediging.”
Dinsdag komen de advocaten van de verdediging aan het woord.
Duivelskoppel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
