Een ex-verpleegster uit Oostende, nu Bredene, die in 2015 vijf jaar voorwaardelijke celstraf kreeg omdat ze een bijna fatale dosis insuline toediende aan haar zoontje, vraagt in beroep om haar niet naar de gevangenis te sturen omdat ze haar voorwaarden schond.
De vrouw lijdt aan het syndroom van münchhausen-by-proxy, waardoor ze bewust anderen ziek maakt om zelf aandacht te krijgen. Op 3 januari 2014 spoot ze haar 13 maanden oude zoontje bijna dood met een dosis insuline. Toch kreeg ze slechts vijf jaar met uitstel onder voorwaarden. Ze moest zich laten behandelen bij een psychiater en ze mocht ook geen huisdieren meer houden. In haar ziekelijke nood aan aandacht zou ze immers ook al eens haar hondje ziek hebben gemaakt. Maar Sophie S. lapte de voorwaarden echter aan haar laars. Ze zocht geen psychiatrische hulp, maar ging enkel langs bij een psychotherapeut. Ook hield ze een kat als huisdier. Daardoor werd ze door de rechter in Brugge alsnog naar de cel gestuurd. Tegen die beslissing tekende ze beroep aan.
“Intussen heeft ze een psychiater gevonden die gespecialiseerd is in haar problematiek. Die bezoekt ze al sinds juni vorig jaar”, pleitte haar advocaat. “Als we haar nu terug naar de gevangenis sturen, heeft ze helemaal geen begeleiding meer.” Ze heeft intussen ook haar huis verkocht om de burgerlijke partijen te vergoeden met 30.000euro. “Een verschrikkelijk dossier om op uw bureau te krijgen”, begon procureur-generaal De Smet. “De beklaagde kreeg voldoende kansen maar er kwam niks van initiatief. Toen de dagvaarding er was, dan pas kwam er de gepaste psychologisch begeleiding. Als er hier één iemand fout treft dat je hier nu staat, dan ben jij het.” Daar was de advocaat van S. niet mee akkoord. “Ik denk niet dat haar iets verweten kan worden”, pleitte hij.
“Diegene die haar moest begeleiden heeft haar de verkeerde richting uitgestuurd. In 2014 ging de justitieassistente akkoord met het feit dat ze naar die psychotherapeut ging.” Hij kwam ook nog eens terug op het voorval met de kat. “Dat was een zwerfkatje dat ze eten had gegeven en waarvoor ze een krabpaal heeft gezet”, zuchtte hij. “Wat voor een signaal zou het zijn, om de vrouw 3,5 jaar na de feiten vijf jaar cel te geven“, vroeg de advocaat zich af. De procureur-generaal had tijdens het pleidooi van haar advocaat toch nog één opmerkelijke feit ontdekt op zijn smartphone. “Ik zie hier op uw Facebookpagina toch iets verontrustend staan. Een foto van u en uw kind. U heeft een contactverbod, dat zal toch eens bekeken moeten worden.” Het bleek om een oude foto te gaan van voor de feiten. “Ik heb mijn zoon al zeven jaar niet meer gezien!”, bezwoer de vrouw. “Ja, maar toch, het is net als die kat toch weer het randje opzoeken, of net erover!” Op 14 mei weet de vrouw als ze alsnog voor vijf jaar naar de cel moet.
(OSM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier