Op het assisenproces tegen Bennet Demeulenaere, die beschuldigd wordt van doodslag op zijn babydochtertje Romy, heeft de beschuldigde het laatste woord gekregen. “Ik heb Romy altijd graag gezien en zie hier ook van af”, zei hij.
Na de pleidooien kreeg Bennet Demeulenaere het laatste woord. De beschuldigde stond recht en sprak met rustige stem. “Ik wil gewoon tegen iedereen zeggen dat het mij oprecht spijt wat er gebeurd is en voornamelijk tegen Shana. Ik heb Romy ook altijd graag gezien, ik zie hier ook van af. Ik begrijp dat het voor Shana moeilijk is”, klonk het. De man zei ook dat hij zijn toestemming zou geven om het lichaam van Romy Demeulenaere te laten opgraven en cremeren, zoals de moeder van het baby’tje wou.
Voordien werden de replieken op de pleidooien gehouden. Advocate Celine Mouton, die optreedt voor de moeder van het dochtertje van de beschuldigde uit een vorige relatie, beet de spits af. “De verdediging heeft hier veel mist gespuid. Meester Vincke haalde een krantenartikel boven over een andere zaak, maar de jury heeft met deze zaak al werk genoeg. De kern is: Romy is gestorven door het shakenbabysyndroom, ten gevolge van handelingen die uitgevoerd zijn door Bennet Demeulenaere. Hij wist van die handelingen dat ze dodelijk konden zijn en hij heeft ze drie keer herhaald. Het pleidooi van de verdediging begon ook met de beschuldigde die zichzelf weer in de slachtofferrol wentelt. Alsof Bennet Demeulenaere hier het slachtoffer is. Laat ons niet vergeten dat hij hier verantwoordelijk is voor de feiten en niet iemand anders”, klonk het.
Ook advocaat Filip De Reuse, die optreedt voor de moeder van slachtoffer Romy, beukte in op het pleidooi van de verdediging. “Als ik het pleidooi van de verdediging hoor, dan is Bennet Demeulenaere de krak van De Panne die bijna een standbeeld verdient. We moeten ernstig blijven. Neen, het was daar niet iedere dag miserie in de Dwarsstraat. Maar het was ook niet beperkt tot één keer, zoals de verdediging voorhoudt. Men doet hier alsof de pesters en de medicatie verantwoordelijk zijn voor het wangedrag van Bennet. Maar spijtig genoeg wordt er in elke school en op elke speelplaats gepest. Als al die gepeste kinderen zo gaan eindigen als Bennet Demeulenaere, gaan we veel werk hebben”, klonk het. Advocaat De Reuse kwam terug op de dag van de feiten. “De verdediging zegt dat Bennet die dag was zoals iedereen de dag na Oudjaar. Dat lijkt me niet te kloppen. Hij had een gigantische kater en was nog onder invloed van cannabis. Men zegt dat hij wel naar Shana zou gelopen zijn mocht hij niet voor Romy hebben willen zorgen. Dat zou nogal straf geweest zijn. Shana had die ochtend samen met zijn moeder het hele huis opgeruimd en voor de baby gezorgd. Ze was nog maar een maand bevallen, natuurlijk was ze moe en is ze in haar bed gekropen”, aldus advocaat De Reuse.
Ook openbaar aanklager Serge Malefason had een repliek klaar op het pleidooi van de verdediging. “De verdediging zegt dat Romy niet geweend heeft bij de val uit de zetel omdat de moeder dat niet gehoord heeft, maar de moeder lag diep te slapen. Ze was zo moe dat ze bijna ter plekke in slaap viel. Uit de getuigenis van de dokters is duidelijk gebleken dat je echt wel hard moet schudden om een baby te doen sterven door schudden. Slechts tien procent van de shaken baby’s sterft aan de gevolgen ervan. Bennet Demeulenaere wist wat hij deed, hij kende de risico’s die eraan gekoppeld waren en hij heeft zijn daden niet gestopt. Het oogmerk om te doden staat vast”, aldus de aanklager.
Kris Vincke, de advocaat van Bennet Demeulenaere, was niet onder de indruk. “Ik weet dat, als een kind krijst wanneer de moeder slaapt, de mama dan altijd wakker wordt. U moet hier met bewijzen motiveren dat Bennet het opzet om te doden had. Als daar twijfel over is, dan moet dat in zijn voordeel uitdraaien. Alle getuigen in dit dossier zeggen bovendien dat Bennet begint te roepen en te tieren als hij gefrustreerd is. Men zegt dat hij hier gefrustreerd was omdat Romy hem stoorde in zijn spelletje. Dan zou hij toch geroepen hebben? Er moet daar lawaai geweest zijn in dat huis: ofwel van een krijsende baby ofwel van een roepende, tierende Bennet. Niemand heeft iets gehoord, in die sociale woningen die slecht geïsoleerd zijn”, pleitte Vincke.
De jury gaat nu in beraad over de schuldvraag. De twaalf gezworenen moeten nu beslissen of het gaat om doodslag of opzettelijke slagen en verwondingen met de dood als ongewild gevolg. In het eerste geval riskeert hij dertig jaar cel, in het tweede geval tussen de twaalf en vijftien jaar cel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier