’t Schooljoar is beina verbie. En ton ook ’t werkjoar, lik ofdan ze zeggen. En dommee is ’t ook were vor ’n tiedetjie gedoan mè vergoaren. ‘Toe achter de konzee’, zeggen ze vandeweke in ol de besturen, olgemeeëne vergoariengen, adviesroaden, kommitees en komissies.
De meeëste leden gon ’t nie missen. Toch ister ’n groeptjie da leeft van vergoaren. Dedieë lieën an de ziekte reünitis. Soms go da t’ ope mè ’n chronische oentstekienge van de spraakorganen: ze doen nieëvers under moend open, ze zien der geweune gèrn bie.
‘k Moeten nog peejzen ip die ki, ienkele joaren geleejn. ‘k Kwamen binnen ip zowwe vergoarienge en ‘k óórden ’n lid vragen an ’n ander: ‘Worover go ’t vandage?’ Da ‘k ’t nie weten, zeeej den anderen, mo me zien der vóóren. Me giengen gon zitten. En pas ton kwaam – noblesse oblige – de vóórzitter binnen. Bost en kinne voruut komt ie no vóóren, smiet ’n berg papieren ip tafel, oentplóót, lik ’n meeëuwe z’n vlerken, ’n gliemlach ip z’n lippen, go zitten, zegt ‘Goenavend’ en ton: ‘Lik ofda j’ ollemolle in de bielagen van d’ uutnóódigienge è gelezen…’ Ip da moment zakt olleman ’n santemeter of tieëne ip z’n stoeël en slo z’n ogen nere. ’t Was lik in ’t oftellertjie van verstoppertje spelen: Wie niet weg is, is gezien.
’t Was nie nóódig gewist, van de vóórzitter bluuft an ’t word en gift ’n poar keeëren ’t word an den oendervóórzitter. Achter twi euren vraagt de vóórzitter: ‘Iedereeën akkoord? Ja é! Allee, toe in september.’ Me ston ip. ‘k Oóren de vóórzitter zeggen tegen sikkertoaris: ‘Schitterende vergoarienge é!’ ‘Zeker,’ antwordt de sikkertoaris, ‘van ‘k èn tieën bladzieden genotird vo ’t verslag.’
Brugsche Krabbels
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier