Stil Ende

Ip ’n avend kwame ‘k were van ’n vergoarienge in stad. ‘k Aàn m’n ottoo gezet ip Kristus Keunienk, in de Filips de Goedeloane, an den overkant van ’t woater. Ozze ‘k an d’ Ezelpóórte kwamen, zage ‘k an ’t Stil Ende ‘n vintjie lopen nevenst de villooboane. ‘n Oendjien an de lisse.

‘k Vroegen m’n of: wieën ist er mè wieën ip stap, ’t vintjie mè ’t oendjie of ’t oendjie mè ’t vintjie? ‘’t Feit was, de lisse was eeënen met ’n andvat en ‘n knoptjie wordeure dat je ’t oendjie kan loaten lopen, os je zalve nie mè zo goeëd te beeëne ziet. En da vintjie sukkelde e bitjie. Je zaagt er ook nie kontent uut.

‘A man and his dog’: ’n wangelientjie ’s nuchtens vo’t eten, ’n wangeliengstjie ’s noeëns achter ’t eten en ’n wangeliengstjie ’s navens vo ’t slapen. Da was verzekers ’t enigste wovóóren dat ie van de vrouwe konsent kreeëg.

Je deeëj konsuus konsoai da ‘t èm ol geliek was, mor egentlik aad ie lieëver wat anders gedoan. Je was verzekers lieëver mè z’n moaten ’n pientjie gon pakken, ’n kartjie gon leggen, ’n babbeltjie gon doen.

Mo je ’n aa gin stamkafee mè wordat ie ’n pot kost pakken. Z’n oendje aa wal ’n stamboom wordat ie z’n potjie koste tegen heffen. Ook dorom lieëp ’t vintjie drie kéérs per dag mè z’n oendje lanks ’t Stil Ende.

’t Stil Ende? ‘k Vroegen m’n of os die name van Stil Ende èm nie dééj peejzen ip wat èm te wachten stoat: ’n stil ende. Dodeure wandelt ie egentlik olle dage stilletjies lanks ’t Stil Ende no ’t ende van z’n leven. Mè z’n oendje twi meters vor èm an de lisse.

’t Kan zien dat er nieëtend van an was, van ol wa da ‘k an ’t prakkezeren woaren. De name van ’t woater deej me fantazeren, ’t Stil Ende.