Ortjies

De wachtzolle van de stoasie. Twi joenge menschen ip de bank vo mien. Ze zaten nevenst malkoar, mo keeëken nie no malkoar. Ze keeëken entwoar anders. Dichte bie en toch verre weg. Alk apart no beneejn. No ’t zalfste en toch no wat anders. Of lieëver no wa dat ip wat anders stoend: under tillefong. Of beeëter en zuuster: under smartphone.

Van èm de nieëfste uutgave van iPhone, van ur de lasten van Samsung. Ze woaren mee mè den tied. Of beter: ze wieëren ipgeslokt deur den tied. En èm, j’ ieël zalfs de vienger an de pols: roend z’n pols zaat ’n Apple Watch. Je was twi keeëren verboenden mè ‘nu’, mo nie met ‘ieër’. Of beter: je was geboeid, in de twi beteeëkenessen van ’t word ‘geboeid’.

Ie, ’n gast van roend de dertig, was gheeëlegans in ’t zwart: zwart oar in ’n pèrdestèirt, ’n bril met ’n zwarte monteure, zwart emde, zwarte lange paltoo, zwarte broek, zwarte zokken, zwarte schoeën. Olles zwart, buuten z’n AirPods. Z’n droadlóóze ortjes in z’n óóren woaren sneeuwwit. ’t Was meeër of duudelik dat ie an ’t luusteren was. Of beter: dat ie nie bezig was mè de diengen roend èm. Nog minder met ur nevenst èm.

Zie dus. Zie, ’n joenk van olverwege de twientig, aa gin ortjies in eur óóren, mo zwarte maskara roend eur ogen. Verder was z’ in olle koleuren: blond oar in stressen, ’n gasgroeëne sjaal roend eur nekke, ’n gifgilve bloeze, ’n beige gewattirde jekker, blowe jeans, witte sneakers.

Jeans mè goaten an de knieën. Die goaten, vroege ‘k m’n of, woaren ze derin gemakt? Of woaren ze der gekommen omda z’ ol dikkels ip eur knieën aa gezeten vor èm te smeken: Zoe je ki nie no mien kieken in de platse van no j’n tillefong?

Wil je dit cursiefje in ’t écht Brugs horen? Siessewat junior leest het voor op kw.be/brugschekrabbels