Zondag vond opnieuw de jaarlijkse herdenking plaats van de Slag bij ‘t Molentje aan Molentjesbrug in Moerkerke. Vooral de getuigenis van Mia Provoost, die als kind haar ouders verloor in die Slag, was beklijvend.
Het stadsbestuur van Damme blijft de jaarlijkse traditie in ere houden om samen met vaderlandslievende verenigingen en buurtbewoners de Slag bij ‘t Molentje, op het einde van de Tweede Wereldoorlog, te herdenken. Die herdenking verliep vele jaren volgens een vast stramien maar sinds enkele jaren is de herdenking opgevat als een wat ruimere ‘vredesmanifestatie’. Traditionele elementen, zoals het neerleggen bloemenkransen bij het herdenkingsmonument blijven evenwel behouden.
Speciale kunstinstallatie
Voor deze editie had ‘stadskunstenaar’ Johan Six een kunstinstallatie gemaakt die symbool stond voor de bruggen waarvoor destijds zo fel gevochten werd. De Silver Thistle Pipes & Drums en klaroenspeler Yves Fernandez zorgden voor de muzikale noot. Er zakten ook opnieuw groeperingen naar Moerkerke af die de herinnering aan de oorlog levendig willen houden, onder meer door aanwezig te zijn met historische militaire voertuigen. “Als stadsbestuur blijven we toekomstgericht denken. We moeten het streven naar vrede actief blijven uitdragen. Willen we de jongeren van vandaag nog betrekken bij de gruwel van vroeger, dan moeten we een positieve benadering vinden”, zei burgemeester Joachim Coens (CD&V) in zijn toespraak.
“Daarom werken we onder de noemer ‘Tijd voor Vrede’ verder aan een dynamische vredesmanifestatie waar verleden, heden en toekomst elkaar ontmoeten. We willen een moment voor vrede creëren waarbij beleving een prominentere plaats krijgt en waarbij we hele families betrekken.”
Opmerkelijke getuigenis
Erg opmerkelijk was de getuigenis van Mia Provoost. Ze woonde als jong meisje in Moerkerke, vlakbij ‘t Molentje, en heeft daar de vijandelijkheden aan den lijve ondervonden. “Ik beleefde hele mooie kinderjaren in Moerkerke, maar op 13 september 1944 kwamen we vast te zitten in de zware vijandelijkheden. De Duitsers vorderden onze woning en we moesten bij een ander hofstee gaan schuilen”, vertelde Mia Provoost.
“Er werd heel zwaar over en weer geschoten en we zagen hoe onze woning in brand vloog. Mijn moeder liet het leven in de beschietingen. Ook een tante van mij werd dodelijk geraakt. We moesten vluchten en samen met mijn vader trokken we richting Lapscheure. Mijn vader had heel zware koorts, maar in die omstandigheden kon hij niet goed verzorgd worden. We kwamen Duitse soldaten tegen die hem, het einde van de oorlog naderde, nog hebben verzorgd en ze brachten ons naar het ziekenhuis in Oostburg. Op 15 oktober is hij dan toch gestorven. Met het Canadese bevrijdingsleger konden we op 28 oktober mee optrekken naar Brugge en daarna trokken we verder naar Aartrijke.”
Het was voor de intussen 88-jarige Mia Provoost alvast een emotioneel weerzien met haar geboortestreek.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier