Thalisa Devos

Thalisa Devos houdt van chaos, toevallig-heden en onverwachte ontmoetingen. Al bouwt ze af en toe wat structuur in, “om het leven leefbaar te houden”. Ze heeft haar draai als journaliste gevonden, maar is vooral trots op haar eigen onlineverhalenplatform The Dreamers.

“Ik heb altijd graag op eigen benen gestaan. Ik studeerde politieke en sociale wetenschappen maar ook film, en vooral de filmwereld intrigeerde me. Maar na een stage bij Budascoop in Kortrijk besefte ik dat het een wereld is waarin je vooral veel vrijwilligerswerk moet verzetten en dat strookte niet met mijn idee van zelfstandig zijn. Ik solliciteerde bij alle Vlaamse kranten- en magazineredacties en kon aan de slag bij Het Laatste Nieuws. Ik leerde er veel maar de job was ook erg stresserend, daarom besloot ik na een paar jaar om als freelancejournalist voort te gaan. Een hele stap, waarvoor ik aanvankelijk mijn spaarcenten heb moeten aanspreken, maar ik wilde het echt.”

“Ik schrijf graag over mensen en wat hen beroert en inspireert. Daaruit groeide een jaar geleden, tijdens een vliegtuigreis naar Los Angeles, het idee voor The Dreamers, een online-interview- en fotomagazine over mensen en hun dromen. Ik vraag bekende en onbekende mensen, in binnen- en buitenland, van elke leeftijd, naar hun dromen. En dat levert fijne verhalen op, slow journalistiek, die nog versterkt wordt door de analoge foto’s die Greetje Van Buggenhout erbij maakt met haar Hasselblad.”

“Ik ben zelf vrij druk en ik heb het ook graag druk. Mijn aandacht gaat alle kanten op, ik kan echt niet goed om met routine. Daar moet ik soms bewust de rem wat op zetten. Wat me dan tot rust brengt? Dat is elke maand weer iets anders. (lacht) Soms ga ik lopen, soms brengt yoga soelaas. Sinds kort werk ik ook een dag per week in De Krook, de Gentse bibliotheek, en dat doet me goed: die dag heb ik een vast stramien, ik ontmoet er leuke mensen… Het zorgt voor een minimum aan routine in mijn verder hectische bestaan.”

“Aan kinderen heb ik tot nu toe geen behoefte gevoeld. Het is vervelend dat ik dat regelmatig moet uitleggen. Aan wie wel kinderen wil vraagt toch ook niemand waaróm dan wel? Wat niet wegneemt dat ik daar over vijf jaar misschien anders over denk. Een relatie zou ik wel willen, maar nu ben ik single. Ik schrijf momenteel ook een column over relaties en seks. Ik ben daar open over, al waarschuw ik mijn mama af en toe voor wat erin komt.” (lacht)

“Mijn papa overleed toen ik twintig was. Hij was een bijzondere man, maar hij worstelde ook wel met het leven. En met de liefde. Hij heeft me zijn interesse voor boeken, geschiedenis en kunst meegegeven, naast een open blik op het leven. Mijn papa schilderde, mijn mama doet dat nog altijd, en zelf ging ik van kinds af aan naar de academie. Een tijdje terug heb ik nog samen met mijn mama en zus werk tentoongesteld in La Petite Fabriek, een toffe locatie nabij Doornik.”

“Ik reis graag en veel, zowel voor mijn job als voor mezelf. In mei ga ik naar Cannes, waar een vriend, Lukas Dhont, zijn debuutfilm Girl voorstelt. Daarna ga ik een neef opzoeken in Parijs. Ik geniet ook van het onderweg zijn: op een vliegtuig, de tram of gewoon te voet. Daar pik ik inspiratie op, ontmoet ik interessante mensen… Want ik geraak sowieso heel snel aan de praat. Mijn vrienden beweren wel eens dat ik zelfs een steen aan het praten krijg.”