Leven, werk en passies van Nadine Ooghe

Toen Nadine Ooghe eerder dit jaar een nieuwe woning zocht, kwam ze op een prachtig appartement met zicht op de wandelpromenade en jachthaven van Nieuwpoort-Bad terecht. Het weidse zicht geeft haar adem en brengt tegelijk rust. Rust die Nadine na de dood van haar man ook gevonden heeft bij haar engelen…

“Angelologie, of de wetenschap der engelen. Daarin verdiep ik mij nu al ongeveer twaalf jaar. Het is begonnen toen ik twee dagen na de dood van mijn man met een bijna-doodervaring werd geconfronteerd. Eigenlijk zeggen we beter een ‘nabij-doodervaring’. Het gebeurde ‘s nachts. Mijn man liep in een speelton, zag een licht en hoorde muziek. De volgende twee nachten was hij daar weer. Ik heb zijn hand genomen en ben met hem meegegaan omdat hij dat vroeg. Aan het einde van de tunnel was alles wit, sereen en helemaal niet beangstigend. Plots sprong mijn man vanachter mij in het wit en iemand anders pikte mij onder de armen op. Ik heb toen naar mijn mama geroepen; zij was ook al gestorven. Ik vroeg waar zij was en iemand antwoordde: ‘Iedereen is hier’. Ik voelde mij op dat moment zeer gelukkig. Maar ik werd uit de tunnel geslingerd en zag tegelijk mijn hele leven in beelden voorbijflitsen. Ik moest terug, terwijl ik liever daar wou blijven. Ik vroeg waarom? Ze antwoordden mij ‘Leren’.”

“Iedereen is hier. Wij zijn opgevoed met begrippen als goed en kwaad, hemel en hel. Alsof die los van elkaar staan. Goed en kwaad gaan samen, het is yin en yang. Alles gaat samen. Zo behoort ook de dood tot het leven. Sinds mijn NDE (nabij-doodervaring, red.) sta ik totaal anders in het leven. Ik vraag mij niet meer af ‘moeder waarom leven wij?’ Ik sta veel scherper, bewuster, alerter in het leven. Ik ben gaan ‘leren‘, heb mij verdiept in wat een NDE met een mens doet, maar ook in aanverwante verschijnselen zoals premortale of postmortale ervaringen. In feite is de manier waarop die ervaringen zich voordoen niet het belangrijkste, wél wat die ervaring nalaat en precies dat is voor iedere NDE’er hetzelfde.”

“Waarom angelologie? Uit de verschillende ervaringen rond de dood krijgen mensen positieve boodschappen. Ik ook, alleen weet je niet vanwaar ze komen. Vanuit onze geloofsopvoeding denken we dat ze vanuit de hemel komen. En er is de nood om de boodschapper te visualiseren. Vandaar dat een menselijke gedaante vleugels en een naam gekregen heeft. Dat is evenwel niet alleen in de katholieke godsdienst zo, maar evenzeer in het boeddhisme en zelfs in de islam.”

“Ik heb heel veel over dit onderwerp gelezen. Voor mij was dat rouwtherapie. Vandaag voel ik mij voldoende onderlegd om op basis van cursussen die ik zelf samengesteld heb, voordrachten te geven, maar ook meditatiesessies in de Engelcirkel, en ik ben ook gids voor West-Vlaanderen van de vereniging I.A.N.D.S. (International Association Near Death Studies). Ik bied graag een luisterend oor, omdat ik ervaren heb hoe belangrijk het is dat je mensen om je heen hebt die willen luisteren en je niet als een fantast beschouwen. Toen mijn man gestorven was, heb ik het geluk gehad dat er enkele mensen waren, onder wie mijn zonen en mijn huisarts, die mijn verhaal geloofden en de NDE niet als een waanvoorstelling afwimpelden.”

“Poëzie heeft altijd een belangrijke rol in mijn leven gespeeld. Mijn eerste pennenvruchten dateren van 1993, Ballaliefjes, met als voornaamste thema’s de natuur, de liefde, moeder en kind. Na de dood van Dirk heb ik geprobeerd om metAngeliek, mijn NDE en de betekenis van engelen weer te geven. Als woordkunstenares draag ik graag mijn gedichten zelf voor, ik schrijf onder de naam Nan Engelhuys.”