Leven, werk en passies van Dorien Naert

Dorien Naert is niet alleen goed van de tongriem gesneden, ze speelt ook graag met woorden en houdt van al wat mooi is. Die eigenschappen én haar innemende persoonlijkheid maken van haar een graag geziene figuur in Roeselare en een eind daarbuiten.

“Mijn ouders baatten jarenlang bakkerij Sint-Michiel in Roeselare uit. Het verhaal gaat dat ik daar op een dag – ik was toen negen jaar – op de trap zat te huilen omdat ik graag een broertje of zusje wilde om mee te spelen. In de twee jaar die daarop volgden kreeg ik zelfs twéé broertjes, Vincent en Didier!”

“Ik noem mezelf een happy single. Een vaste relatie is er gewoon nooit van gekomen. Er wordt me wel eens gevraagd hoe dat komt, maar ik weet het zelf niet. Misschien doordat ik altijd al zo veel interesses had en veel on the road ben? Voor mij telt dat ik me amuseer in het leven, en dat doe ik elke dag. Dat is me meer waard dan een relatie die niet honderd procent goed zit. Ik maak me allerminst zorgen over mijn status als single. Ik hoef niet per se het klassieke pad te bewandelen, ik kleur op alle vlakken graag buiten de lijntjes.”

“Ik heb altijd graag gespeeld met taal, maar een opleiding aan Studio Herman Teirlinck – mijn droom destijds – zagen mijn ouders niet zitten. Ik werd onderwijzeres en ging lesgeven in een dorpsschooltje aan kinderen met een verstandelijke achterstand. Ik werkte graag met hen, maar al bij al bleek de schoolse mentaliteit niks voor mij. Toen ik onverwacht de kans kreeg om in een optiekzaak aan de slag te gaan als verkoopster, heb ik die gegrepen. Ik bleek er de juiste feeling voor te hebben, en werd nog wat later gevraagd om filiaalhoudster te worden van Rodrigues, een bekende kinderkledingwinkel in Roeselare. Tot mijn verbijstering ging die zaak enkele jaren later failliet en stond ik plots op straat.”

“Toen ik vernam dat de verantwoordelijke van het Roeselaarse filiaal van kook- en woonwinkel Dhondt met pensioen ging, solliciteerde ik én kreeg de job waarvoor de lat niettemin een stuk hoger lag. Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost maar ik heb er mijn weg in gemaakt. En wat me daarbij veel geholpen heeft, is dat ik er omringd word door schoonheid. Ik hou van mooie objecten en geniet ervan om mijn eigen woning stijlvol in te richten. Ik heb mijn droomjob nu wel gevonden en ga geen dag tegen mijn zin werken.”

“Ik zie het leven als een parelsnoer. Ik ontmoet voortdurend mensen, soms waardevolle parels, die ik aan dat snoer rijg. Ik tel onder mijn vrienden onder meer een fantastische sopraan, een schitterende kokkin en een sublieme tekstschrijver. Al die mensen inspireren me, brengen me telkens weer iets nieuws bij en dat maakt mijn leven zo boeiend.”

“Mijn liefde voor taal heeft uiteindelijk een uitweg gevonden in presentatiewerk. Ik was toevallig in de wereld van het lyrisch gezelschap Kunst Veredelt – dat vorig jaar ter ziele ging – gerold, waar ik wel eens een gesproken rolletje deed. Ik had ook ooit een kinderprogramma op de regionale radio en ik praatte wel eens evenementen aan elkaar. Van het een kwam het ander en nu presenteer ik modeshows voor La Strada Fashion, verkiezingen zoals de Batjesprinses in Roeselare en concerten. Het gevoel hebben dat mensen naar me luisteren, hen kunnen beroeren met mijn stem en mooie woorden, ervaar ik als iets heel bijzonders.”