Ze houdt van de gewone, alledaagse dingen. Zegt ze. Koken, handwerken, fietsen, tuinieren, maar als Kristien Declerck het over Madalina heeft, wordt al heel snel duidelijk dat haar gezin allesbehalve alledaags is. Dan spreekt een heel geëngageerde dame met een groot moederhart.
Wie is Kristien Declerck?
Kristien (60) is afkomstig van Eernegem. Ze is getrouwd met Raf Bonny. Ze hebben een zoon, Stijn en er zijn ook al twee kleinkindjes. Op 9 juni 2010 kwam Madalina Cristea in het gezin, dat in Eernegem woont.
Kristien volgde de opleiding kapster en schoonheidszorgen, maar dat beroep lag haar niet. Ze schoolde zich om in de richting management en werkte als commercieel manager in een bedrijf in Middelburg. Sinds 1 mei 2017 is ze officieel met pensioen.
In haar vrije tijd houdt ze van beren maken, koken, fietsen en haar bijen.
“Op aanraden van een collega van mijn man zijn wij in 2004 voor de eerste keer op het initiatief om een Roemeens weeskindje een maand lang een mooie vakantie te bezorgen, ingegaan. Onze zoon Stijn was toen net het huis uit. Dat weeskindje was Madalina. Ze was toen vier jaar. De volgende twee zomers kwam ze ook en toen vroeg ze zelf om bij ons te mogen blijven wonen. Na een hele procedure mocht Madalina in 2010 definitief bij ons komen wonen. Nu is ze 18 jaar en hebben wij de adoptieprocedure opgestart, opdat ze definitief onze dochter zou worden.”
“Elk jaar gaan we samen naar Roemenië. Madalina gaat mee. Telkens wil ze het weeshuis, haar thuis, weerzien. We bezoeken ook nog haar moeder, maar voor Madalina ligt dat moeilijker. Met haar moeder wil ze liever niets meer te maken hebben. Ze werd destijds in het weeshuis gedumpt, en voelt geen band met haar moeder. Madalina is de achtste van in totaal twaalf kinderen. Voor de drie kinderen die nog bij de moeder wonen en die wij ook elke maand met 100 euro ondersteunen, gaat Madalina voorlopig nog mee. Maar het weeshuis ligt haar wel na aan het hart. Madalina apprecieert ook onze inspanningen en zegt dat ze later als wij het niet meer kunnen, ons project zal voortzetten.”
“Ons project bestaat erin, dat we elk jaar een ribbenfestijn organiseren. Daar komen 750 mensen op af. Met de opbrengst steunen we twee weeshuizen en een gehandicaptentehuis. We hebben daar een contactpersoon, mevrouw Lily, die ons rapporteert waar de noden liggen. Zo kochten we vorig jaar nieuwe bedden en een kast en eerder installeerden we een keuken. Het project voorziet voorts een budget waardoor de kinderen elke week vers fruit en melk, en af en toe een yoghurtje krijgen. We nemen ook altijd veel medicijnen, schoenen, zeep en tandpasta mee. Geld geven we nooit af. We bestellen op voorhand wat we nodig hebben, en in Roemenië doen we boodschappen en zorgen we dat alles effectief ter plekke komt. Waarom ik dat doe? Ik heb één kind kunnen helpen, maar ik heb er 79 achtergelaten. Voor hen doe ik dat, en voor Madalina, want zij ziet het weeshuis nog altijd als haar vorige thuis.”
“Om alles even los te laten, ben ik graag buiten in de tuin bezig. Het grootste werk doet Raf weliswaar. Elk jaar stellen we onze tuin open tijdens Open Tuinen. Daar bevinden zich ook mijn bijenkasten. Ja, ik ben imker. Zowat vijf jaar geleden heb ik een cursus gevolgd en sindsdien ben ik letterlijk en figuurlijk door bijen gebeten. Ik geniet van de wondere wereld van de bijen. Van maart tot september het bijenseizoen ben ik van ‘s morgens vroeg al druk met mijn bijen bezig. Het is verslavend, zo fascinerend. De opbrengst van de honing en van de Open Tuinen gaat ook naar Roemenië. Net als van de voordrachten die ik rond het project geef.”
“Ook fietsen, beren maken en koken ontspannen mij. Twaalf jaar lang heb ik zowat alle kookcursussen in Spermalie gevolgd. Wat ik daar geleerd heb, pas ik thuis graag toe. Ik heb een paar jaar geen cursussen meer gevolgd, maar nu doe ik dat weer, op vraag van mijn schoondochter. Het is zoveel leuker als je met twee kan gaan. Ik hou van koken en Raf houdt van lekker eten.”
Mijn Leven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier