Josefien De Bock: “Ik ben soms te gedisciplineerd”

“Toen ik in West-Vlaanderen kwam wonen, was dat bijna een cultuurshock. (lacht) Vooral wat eten en drinken betreft, heerst hier een andere mentaliteit. Toen ik de familie van Pieterjan ontmoette, stond lekker, maar vooral veel, eten voorop, terwijl het er bij mij thuis eerder gematigd aan toe ging. Ik ben in die periode 10 kilo bijgekomen door die bourgondische levensstijl. Ik voelde me hier evenwel meteen thuis.”

“Na mijn studies werkte ik als accountmanager voor een communicatiebureau. Een boeiende functie die ik met hart en ziel deed, maar door de crisis moest ik op zoek naar een nieuwe job. Ik kwam terecht in de uitzendsector en later in een webbureau, terwijl ik mijn bijberoep als copywriter opstartte. Dat liep goed, heel goed zelfs, tot de combinatie van beide na twee jaar niet meer haalbaar was. Ik was er elke avond en in het weekend mee bezig. Ik begon er eigenlijk compleet door te zitten, vooral omdat ik voelde dat ik niet meer kon genieten van de tijd met mijn gezin en van mijn sociaal leven zoals het zou moeten.”

“Een vriendin voor wie ik af en toe freelanceopdrachten deed en die een eigen pr-bureau heeft, gaf mij samen met Pieterjan dat extra duwtje om de stap te wagen naar volledig zelfstandig zijn. De naam Text Fairy straalt iets vrouwelijks en speels uit, wat perfect bij mij past. Ik had een goed klantenbestand en de nodige ervaring in het omgaan met mensen en deadlines. Een jaar later heb ik nog altijd geen spijt van die overstap, integendeel. Al zou ik jonge mensen wel de raad willen geven om eerst de nodige bagage te verzamelen, want van nul beginnen lijkt me moeilijk. Ik schrijf over heel uiteenlopende zaken: van juwelen voor luxemagazines tot stukken voor Running Magazine. Dat laatste doe ik natuurlijk extra graag.”

“Voor mijn zwangerschap was ik niet echt fanatiek bezig met lopen, op vandaag ben ik er verslaafd aan. Toen we in Brugge woonden, ging ik fitnessen, maar lopen bood me een veel grotere vrijheid en die flexibiliteit was wel nodig. Ik ga nu drie tot vier keer lopen per week. Ik liep al tien halve marathons, maar een volledige zit er voorlopig niet in. Ik wil er vooral zelf nog plezier aan beleven. Mijn weekends met mijn gezin en mijn vrije momenten zijn mij te dierbaar geworden. Al heb ik geen probleem om mij aan een schema te houden, integendeel. Ik ben heel gedisciplineerd op dat vlak, soms té gedisciplineerd.” (lacht)

“In de zomer van 2013 ben ik beginnen te bloggen, nadat ik onder meer bij mijn nicht Petra (van de blog Sprinkles on a Cupcake, red.) zag hoe boeiend die wereld wel was. Het heeft mijn leven wel in zekere zin veranderd, ja. Je leert heel veel mensen kennen en ik heb er ook al echte vriendinnen aan overgehouden. Intussen is de blog ook een verlengde van mijn portfolio geworden. Ik merk dat sommige klanten mij volgen, wat voor een band zorgt. Zo weten ze al een beetje wat voor vlees ze in de kuip hebben. Ik moet er echt wel tijd voor vrijmaken. Ik probeer er ook echt oprecht op te zijn, wat geapprecieerd wordt. Op Josie’s Little Things schrijf ik over alles, soms ook over moeilijke thema’s zoals mijn miskraam of mijn gewicht. Ik loop heel veel, eet gezond en heb vaak stress, waardoor veel mensen zich onterecht zorgen maken over mijn gewicht. Ik begrijp hen, maar ik leef en voel me gezond en sterk. Dat is het belangrijkste, vind ik.”