Jamie-Lee Six: “Niet verwacht dat het zo’n vaart zou lopen”

Jamie-Lee Six werd op haar vijftiende in geen tijd wereldberoemd onder de Vlaamse jeugd door haar rol als Amber in de televisiereeks D5R. Sindsdien rolt ze van de ene opdracht in de andere en kan al wie dat wil – en jullie zijn intussen toch al met 193.000 haar avonturen volgen op Instagram en YouTube. Geen fervente socialemediagebruiker? Ontmoet het 21-jarige fenomeen.

Dochter van een autohandelaar uit Menen. Het is dus niet echt verwonderlijk dat Jamie-Lee Six een boon heeft voor gestroomlijnde snelheid op vier wielen. Een Audi A4 kreeg ze op haar achttiende, dat vond pa een goede keuze, en zij zorgde dat ze in geen tijd haar rijbewijs had. Als er iets is waar ze veel geld aan wil uitgeven, ook als het uit eigen zak komt, dan is het een mooie auto. De helft van haar tijd brengt ze in de auto door, vertelt ze, op weg naar opnames en opdrachten en terug naar Menen. Ze vindt dat niet erg, en het is al zeker geen reden om richting Gent of Antwerpen te verhuizen. Jamie geniet van autorijden. Ze eet zelfs onderweg in de auto. En wel zo dat daar nadien geen spoortje van terug te vinden is. Geleerd van pa. Alles wat kruimelt of plakt is uit den boze, nootjes en rozijntjes kunnen wel. Picknicken ook, die hap je zo naar binnen. Jamies auto blinkt vanbuiten en vanbinnen, ze houdt van perfectie op dat vlak. En van snelheid. Ze gaat graag karten met vrienden en vandaag ook met ons…

Moet het voor jou op elk vlak zo hard vooruitgaan?

“Ja! Ik heb geen geduld. Ik haat het om aan te schuiven aan de kassa. Ik neem nog liever een hoop kleren mee naar huis om ze daar te passen dan dat ik wacht aan de paskamers. Time is money.”

En dat vind je een goeie eigenschap?

“Neen. Ik besef echt wel dat het soms loont om wat geduld te hebben in het leven. Maar het is sterker dan mezelf. Tijd verliezen maakt me nerveus.”

Waar maak je wel graag tijd voor?

“Ik eet graag. Ik ga veel liever culinair tafelen dan pakweg shoppen. Ik hou het op een paar keer per jaar, want echt lekker uit eten gaan is duur, maar ik kan er enorm van genieten. Het zijn zeldzame momenten waarop ik echt wel tot rust kom, mijn gsm niet eens bekijk, niet aan werken denk. Ook alles eromheen vind ik prettig: reserveren, uitkijken naar het etentje, mijn vrienden ontmoeten…”

Je bent 21 nu en verdient al zes jaar je eigen boterham als actrice en vlogger.

“Net voor we aan D5R begonnen, vertelden ze ons dat ons leven zou veranderen. Maar dat het allemaal zo drastisch en snel zou gaan, dat had ik me toen zelfs niet kunnen voorstellen. Door mijn rol in D5R werd ik overal herkend, kreeg ik vragen naar nieuwe samenwerkingen, begon ik zelf filmpjes voor social media te maken… Het een leidt telkens weer naar het ander. Het is gek, ja.”

Studeren had daar geen plaats meer in?

“Ik heb de middelbare school, bedrijfsbeheer, afgewerkt. Maar om daarna voort te studeren was er geen tijd meer. En ik vond werken gewoon leuker. Aan de toekomst denk ik zelden, ik zie mijn agenda voor de komende maanden vollopen en werk die af.”

Speelt je bekendheid je parten?

“Ons land telt elf miljoen inwoners, wie zal mij daartussen herkennen, dacht ik destijds… In Vlaanderen zijn er dat dus heel wat intussen. Jongeren die de reeks volgen, hun ouders die meekijken, veel studenten ook. Geen probleem. Ik vind herkend worden prettig, als het tenminste op een respectvolle manier gebeurt. En dat was in het begin ook het geval. Maar nu wordt het alsmaar moeilijker. Vooral uitgaan is lastig. Mensen die gedronken hebben, verliezen hun manieren. Ze beginnen me ongevraagd te filmen op de dansvloer, duwen en trekken me, ik kreeg zelfs al bier over me heen gegooid. Waarom doet iemand zoiets? Ik ben een mens, geen object. En als ik daar dan kwaad om word, heb ik plots pretentie. Behandel mij gewoon met respect, dan doe ik dat ook.”

Ik ga uit in een hoodie, niet in een strak jurkje met een diep decolleté

Geen doorsnee tienerleven duidelijk?

“Al mijn vrije tijd ging sinds mijn vijftiende naar acteren en vloggen, en dat heeft me vrienden gekost. Ik begrijp dat wel. Gelukkig lijkt zich dat nu te herstellen. Goede vrienden zien nu in dat ik hen niet opzettelijk liet vallen, we vinden elkaar terug en daar ben ik blij om. Tegelijk heb ik, net door mijn bekendheid, moeten leren om het onderscheid te maken tussen wie echt met mij begaan is en wie alleen doet alsof om daar voordeel uit te halen.”

Maar dat tast je vertrouwen in de mensheid niet aan?

“Toch wel. Er zijn veel schijnheilige mensen. Ik moet ermee leren omgaan, net als mijn tegenspelers in D5R. We maken allemaal hetzelfde mee, vragen elkaar om raad daarover. Maar veel oplossingen lijken er niet te bestaan.”

En dan denk je nooit: ik stop er gewoon mee?

“Maar ik doe mijn werk ontzettend graag! Want er zitten natuurlijk ook veel prettige kanten aan. Ik krijg de kans om te reizen, mag leuke reportages maken… Dat wil ik niet graag opgeven omdat sommigen het me blijkbaar niet gunnen.”

Gelukkig heb je bakken zelfvertrouwen?

“Ik? Net niet! Ik ben spontaan en niet op mijn mond gevallen en dat geeft snel de indruk dat ik mezelf wel heel goed vind. Dat is niet zo, ik heb ook mijn mindere kanten. Alleen weiger ik daar te veel bij stil te staan. Ik ben een gewone meid. En sommigen vinden me leuk en anderen niet. Ik ben harder geworden. Dat moest gewoon als ik wil blijven doen wat ik graag doe.”

Kan je jezelf zijn op social media?

“Ik vind dat ik mezelf ben, ja. Ik toon het als ik er slecht uitzie omdat ik niet goed geslapen heb.”

Maar daar gaat je collega Elodie Gabias toch net iets verder in?

“Elodie! I love her! (lacht) Ik vind haar echt grappig en volg alles wat ze doet. Maar ik ben Elodie niet. Zij durft zich nog veel meer bloot te geven, dat klopt. En dat is voor mij dan weer net een stap te ver.”

“Trouwens, wat je ook doet, je krijgt toch wel commentaar. Veel eerlijker dan Elodie kan je niet worden, maar ook zij krijgt een hoop hatelijkheden over zich heen. Hoge bomen vangen veel wind zeker?”

Je post foto’s en filmpjes op Instagram, Tik Tok, YouTube en TAGMAG, acteert nog altijd in ‘D5R’, dit voorjaar ook in Theater Scala in Gent in de komedie ‘Harrie, let op de kleintjes’. Wat doe je het liefst?

“Het is net leuk om dat allemaal te kunnen doen. Maar het is wel veel. In wat ik op social media toon, zit een hoop ongezien werk. Mails beantwoorden, samenwerkingen sluiten, opdrachten uitvoeren… Ook in de repetities voor Harrie, let op de kleintjes kruipt veel voorbereiding. Ik krijg enorm veel steun van mijn collega’s, want een theatervoorstelling is nog iets anders dan acteren voor D5R. Maar ze zijn allemaal superlief voor me. Ik doe het allemaal graag, en ooit moet ik kiezen, maar nu nog niet.”

Intussen is er ook het succes van ‘wtFOCK’. Zin in een rol?

“Ik kijk er heel graag naar, maar een rol hoeft echt niet. De intieme scènes die erin voorkomen zou ik nooit durven te spelen.”

Het is ook niet iets waarin je wil groeien?

“Neen, ik trek nog het liefst véél kleren aan. (lacht) Ik ga uit in een hoodie en op sneakers, niet in een strak jurkje met een diep decolleté. Daar voel ik me hoogst oncomfortabel in, waarom zou ik het dan doen? Om me vrouwelijker te voelen? Daar heeft het voor mij echt niets mee te maken.”

Denk je dat je jezelf beter kent dan veel leeftijdsgenoten?

“Ik stel me die vraag tegenwoordig zelf ook: wie bén ik eigenlijk. Misschien heeft het te maken met de snelheid waarmee alles me overkomen is de voorbije jaren. Maar dramatisch is het allemaal niet, hoor.”

Hoge bomen vangen veel wind, zeker?

Je mama is je manager intussen. Wat doet dat met een moeder-dochterrelatie?

“Dat onze gesprekken bijna alleen nog over werken gaan. (lacht) Dat is de mindere kant ervan. Maar daar staat tegenover dat ze beter dan wie ook weet hoe ik in elkaar zit, en dat ze daar rekening mee houdt. En ik durf tegen haar ook echt mijn gedacht te zeggen, wat een andere manager niet altijd zou appreciëren.”

Je woont ook nog bij je ouders. Kriebelt het niet om op eigen benen te staan?

“Toch wel. Ik ben op zoek naar een eigen huis, ik ben er klaar voor. Tegen eind 2020 zou ik graag alleen wonen, weliswaar in de buurt van mijn ouders.”

Je bent single nu?

“Ja. Er is weinig tijd om met een relatie bezig te zijn momenteel. Bovendien weet ik niet goed meer of iemand me leuk vindt om wie ik ben of om wie hij denkt dat ik ben. Maar erg vind ik dat niet. Ik mis wel eens wat aandacht van een echt lief, maar ik heb genoeg vrienden om me goed te voelen. Als de liefde me overkomt, zal ik ze omarmen, maar ik ben niet op zoek.”

Huisje-tuintje-kindje is geen must voor jou?

“Dat dan weer wel. Ik was graag een jonge mama geworden, maar mijn leeftijdsgrens is intussen al wat verschoven. Maar ik wil zeker wel moeder worden. Mijn broer heeft een dochtertje van vier maanden, van wie ik meter ben. Ik verwen haar rot, tot ergernis van mijn broer. Maar ze is dan ook zó mooi!”

Je hebt op je 21ste al een aardig centje verdiend. Is rijk worden een ambitie?

‘Ja. Niet rijkrijk. Maar mijn kinderen alles kunnen geven wat ze willen: zo rijk wil ik wel worden.”