Isabelle voelt zich helemaal in haar element als ze kan schilderen in haar atelier. Kleuren en beweging fascineren haar, maar ook hoe ze zich voelt, vindt een uitweg in haar werk. Ze heeft een druk gezin, maar één keer per jaar maken haar man en zij tijd voor alleen maar elkaar.
“Als kind wist ik al dat ik creatief bezig wilde zijn. Ik zat altijd te knutselen en te tekenen. Maar het was toen niet de mode om naar de tekenacademie te gaan zoals mijn dochters nu doen. In het vijfde jaar handel in Waregem hing ik een beetje de rebel uit met als resultaat dat ik mijn jaar over moest doen. In Tielt ontdekte ik de kunstacademie en ik volgde daar beeldende vorming en fotografie. Helaas mocht ik nog altijd geen creatieve richting kiezen in het hoger onderwijs. In het uitgaansleven in Gent leerde ik een vriendin kennen die textielontwerp volgde aan Sint-Lucas. Daar zagen mijn ouders gelukkig wel toekomst in.”
“Het esthetische zit in alles wat ik doe. Dat heb ik meegekregen in mijn opleiding, ik wist meteen dat ik daar goed zat. Dat was wat ik al jaren wilde doen. Ik stopte met de jeugdbeweging en werkte zeer hard. Het gekke is dat ik voordien niets met textiel had. Er ging een wereld voor mij open, ik mocht de stoffen vasthouden en eraan voelen en bezig zijn met kleuren. De opleiding was zeer artisanaal. Toen ik daarna begon te werken als textielontwerpster moest bijna alles met de computer gebeuren. Ik miste het handwerk. Thuis had ik een atelier waar ik in mijn vrije tijd schilderde. Ik exposeerde mijn werk toen al op verschillende locaties en organiseerde tentoonstellingen.”
“Drie jaar geleden hebben we besloten om wat gas terug te nemen. Onze winkel is een ietwat uit de hand gelopen idee. Toen we zo’n tien jaar geleden bouwden, besloten we om in onze woning een atelier en galerie te voorzien. Daarnaast startte ik ook een zaak in tuinmeubelen en interieurdecoratie, die ik nu combineer met mijn werk als kunstenares. De klanten vinden het niet erg als ik in mijn vuile schort naar beneden kom. Maar je moet wel telkens de klik maken. Op mijn sluitingsdag ga ik graag zwemmen en ga ik op klantenbezoek voor interieuradvies. Voor de rest van de tijd ben ik bezig in mijn atelier. Ook ‘s avonds zit ik er vaak. Dan is het zalig en ben ik vrij van storende elementen.”
“Ik schilder vooral vrouwen omdat ik die goed kan combineren met mijn liefde voor stoffen, kledij en mode. Het gaat me vooral om de kleuren en de beweging, maar hoe ik me voel, heeft zeker ook een impact. Onbewust komt er iets in terecht, dat je soms pas achteraf doorhebt. Ik verzamel lapjes stof, foto’s, inspiratie uit een museum of van een citytrip op een moodboard. Ik ga vooral op zoek naar wat me prikkelt: structuren, stoffen, kleuren. Vorig jaar heb ik een heel jaar gewerkt met Frida Kahlo als inspiratiebron. Ook Rothko en Matisse zijn grote voorbeelden voor mij.”
“Ik kan enorm genieten van dieren en de natuur. Madeleine gaat nu paardrijden en ik vind het heerlijk om tussen de paarden te zijn. Thuis hebben we enkel konijntjes. Iedere zomer trekken we met het hele gezin naar de bergen in Oostenrijk of Zwitserland. We zijn alle vier druk bezig met ons eigen ding, maar de vakantie in de bergen beleven we echt als gezin. ‘s Morgens plannen we de dag en wanneer we een bergtop bereiken en samen het uitzicht zien, groeien we helemaal naar elkaar toe. Al moet ik toegeven dat ik na twee weken alweer verlang naar mijn atelier.”
Mijn Leven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier