Historische pareltjes in dialoog met moderne kunst in Nantes

Nantes is dit jaar al aan de negende editie van zijn kunstparcours Le voyage à Nantes toe. Het leuke is dat heel wat werken een permanente plaats krijgen in de stad. En dat geslaagde huwelijk tussen oude en moderne kunst zorgt voor een boeiend bezoek.

Nantes is een haven- én studentenstad in het westen van Frankrijk en is bovendien de zesde grootste stad van het land. De Loire glijdt zachtjes doormidden de stad en daar dankt Nantes de titel van hoofdstad van Pays de la Loire aan. Maar Nantes is ook een van de belangrijkste steden van Bretagne, wat vaak voor een spreidstand zorgt, ook bij de inwoners.

We starten ons bezoek in de Graslin-wijk, die door handelaar en kunstmecenas Jean-Joseph Graslin werd gebouwd in de 18de en 19de eeuw. Het lijkt Parijs in het klein met prachtige gebouwen zoals de Opéra Graslin op de Place Graslin en vooral de Passage Pommeraye. Deze overdekte winkelstraat uit 1843 op drie niveaus doet onmiddellijk denken aan de Sint-Hubertusgalerij in Brussel. Kleine speciaalzaken met streekproducten en hippe boetiekjes zijn de ideale overgang naar het moderne winkelcentrum waar we flagshipstores van grote namen à la Hermes vinden.

Gordijn van water

Nantes zet enorm in op cultuur op openbare ruimtes en doet dat op een zeer eigenzinnige maar doordachte manier. De statige Opéra Graslin werd door kunstenaar Stéphane Thidet dit jaar bekleed met een watergordijn dat iedere morgen om tien uur wordt opengetrokken en altijd kan rekenen op heel wat kijklustigen.

In de vroegere LU-fabriek wordt nu kunst gemaakt in plaats van koekjes

Wanneer we langs de Cours Cambronne naar een volgende wijk wandelen, komen we in een hemels en rustig stukje Nantes terecht: een prachtige groene plek waar de terrassen van (wellicht zeer dure) appartementen uit de negentiende eeuw op uitkijken. Er zijn enkele moestuintjes en je kan er ook een van de vier Wallace-fonteintjes in de stad bewonderen die dateren van het einde van de negentiende eeuw. Maar hét beeld van de Cours Cambronne krijg je wanneer je van het hedendaagse beeldhouwwerk van Philippe Ramette kijkt naar het statige beeld van generaal Cambronne. Ramette laat een jong meisje op de sokkel klimmen terwijl de heldhaftig kijkende generaal die mee op zijn donder kreeg in Waterloo, staat te pronken als een pauw. Ontluisterend!

Mechanische machines

We komen in Quartier Feydeau en hier merken we duidelijk dat Nantes een zeer rijke stad was vanaf de vijftiende eeuw. Er werd een zijarm van de Loire afgesloten en ze bouwden op de droge stukken grote huizenblokken met opslagplaatsen en mooie binnenplaatsen. We wandelen vervolgens naar Place du Bouffay, waar vroeger de gevangenis van Nantes stond, maar waar nu enkel heel veel horecazaken zijn en veel toeristen lopen. Het nabijgelegen historische kasteel van de hertogen van Bretagne is daar niet vreemd aan. Dat kasteel dat op het einde van de vijftiende eeuw werd gebouwd door François II, de laatste hertog van Bretagne, en werd afgewerkt door zijn dochter Anne, die koningin van Frankrijk zou worden, is een aanrader. De wandeling op de immense binnenkoer en omwallingen is gratis, maar het loont ook zeker de moeite om het historische museum van Nantes te bezoeken in het kasteel. Geen slaapkamers en serviezen van vroeger maar een mooie en overzichtelijke uitleg over de rijke geschiedenis van de stad.

Vanuit het kasteel heb je een mooi zicht op de toren van de vroegere LU-fabriek. De wereldberoemde koekjes worden daar niet langer gebakken. In de vroegere gebouwen die ze Lieu Unique hebben gedoopt, komen nu jonge kunstenaars en studenten samen om te werken en tentoonstellingen te organiseren. Onze volgende halte is l’île de Nantes die we bereiken met een wandelbrug over de Loire. Vroeger het epicentrum van de scheepswerven is dit nu de plaats waar jong en oud genieten van ‘les machines de l’île’. Deze mechanische machines zoals de grote olifant, de onderwatercarrousel of de vlucht van de reigers zijn terecht een van dé blikvangers van Nantes.

www.nantes-tourisme.com