De topontwerpen van het talent van morgen

We Are the Next Generation, van 15 oktober tot 15 november, in Kortrijk presenteert de beste studentenprojecten uit het Belgische creatieve ontwerponderwijs. Vijf van hen en hun ontwerpen, van een hartverwarmend bordspel tot een stapel decoratieve donutkussens, stellen we hier nu al voor.

Bedrieglijk eenvoudig ogen de meubelontwerpen van Amber Dewaele. Want achter de grote stukken ‘speelgoed’ gaat een doordacht verhaal schuil. Zo wordt een uitvergroot stapelspel een uitdagend én decoratief meubel.

Vijf jaar geleden startte Amber Dewaele studies productontwikkeling aan de universiteit van Antwerpen. Maar de groeiende drang om haar creativiteit meer toegepast en hands on uit te werken, zette haar ertoe aan om die richting te ruilen voor industrieel productontwerp aan Howest. Haar passie voor meubelontwerp voegde daar nog een bachelor na bachelor meubelontwerp. “Dit jaar zie ik als een jaar waarin ik mijn grenzen als beginnende ontwerper kan verleggen en mezelf hoop tegen te komen”, zegt ze daarover.

Als ontwerper zoekt Amber graag de complexiteit in de eenvoud op. “Het verhalende aspect in het ontwerpproces is belangrijk voor mij. Het eerste idee ontkiemt dan ook dikwijls vanuit een bepaalde filosofie. Functionaliteit is de rode draad doorheen het proces, van het ruwe idee tot de afwerking. Tijdens het ontwerpen probeer ik ook altijd te luisteren naar het kind in mezelf. Dat voorziet mij van een rijke bron aan inspiratie. Speelsheid is dan ook vaak terug te vinden in mijn ontwerpen.”

En dat is ook het geval bij de Stacker, een speels meubelstuk voor de kleintjes, dat te zien is in Kortrijk. Amber haalde de inspiratie daarvoor uit speelgoed dat ons vroeger alles leerde over kleuren en getallen. “Kinderversies maken van objecten die volwassenen gebruiken, bij wijze van speelgoed, is niets nieuws. Ik besloot dat proces net om te keren, en iets wat als speelgoed wordt beschouwd op grotere schaal uit te werken zodat het een meubel wordt dat oudere kinderen uitdaagt om te verbeelden en oplossingsgericht te denken, maar ook als zitmeubel gebruikt kan worden”, legt Amber uit.

De ‘volwassen’ esthetiek maakt van Stacker bovendien iets wat ook als decoratief object een plekje in huis of tuin verdient.

Wie is Amber Dewaele?

Amber Dewaele (23) studeerde industrieel productontwerp aan Howest. Momenteel volgt ze een bachelor na bachelor meubelontwerp aan Thomas More in Mechelen.

Toestelletjes die een rustgevend geluid uitzenden, waardoor we de slaap sneller vatten, zijn al langer op de markt. Maar mooier maken ze je slaapkamer er niet op. Björn Van Egroo bedacht een eigentijds jasje voor de handige kleinoden.

Björn Van Egroo studeerde industriële wetenschappen maar bleef daar wat op zijn honger zitten wat de praktische toepassing van alle technische kennis die hij er opstak, betreft. De daaropvolgende studie vormgeven vulde dat gemis aan. Het komende jaar hoopt hij meer op te steken over user experience design tijdens een stage bij Niko, producent van lichtschakelaars, stopcontacten en domotica. “Een masterclass die dus helemaal in het verlengde ligt van mijn interesse voor elektronica enerzijds en vormgeving anderzijds”, vertelt hij.

Tijdens zijn opleiding kreeg hij de opdracht een product naar keuze vorm te geven voor een willekeurig merk. Een interessant product vond hij in zijn eigen leefwereld: “Ik heb al langer een app op mijn smartphone die een geluid voortbrengt waardoor ik sneller in slaap val. Ik ontdekte dat er ook toestelletjes te koop zijn die zo’n white noise produceren. Het gaat om een monotoon, rustgevend geluid dat andere klanken uit de omgeving en bijvoorbeeld ook tinnitus kan maskeren. Maar geen enkel van die toestellen die al op de markt zijn, ziet er ook goed uit.” Björn maakte er zijn missie van om een gestroomlijnd jasje te ontwerpen voor zo’n toestel. “Ik deed dat met het Chinese bedrijf Xiaomi, bekend om zijn betaalbare elektronicaproducten, in gedachten. Het toestel zou perfect passen in hun productgamma van smartphones tot haardrogers en bleek uitstekend om te zetten naar hun minimalistische vormentaal.”

Björn zou zijn ontwerp graag onder de aandacht krijgen bij de Chinese wereldspeler op de elektronicamarkt, “maar de Chinese markt is erg gesloten.”

De jonge ontwerper hoopt de komende jaren een rugzak vol kennis, inspiratie en creativiteit te kunnen vullen in diverse jobs. “Maar als ik echt mag dromen dan zou ik ooit een drone willen ontwerpen voor een merk als Google. In zijn weinige producten heeft Google een heel leuke vormentaal uitgedacht, een drone zou daar goed in passen. In zo’n project zou de combinatie van elektronica en vormgeving me enorm boeien.”

Wie is Björn Van Egroo?

Björn Van Egroo (21) studeerde industrieel productontwerpen aan Howest. Momenteel volgt hij een stage bij Niko, producent van lichtschakelaars, stopcontacten en domotica.

Ine Maertens ontwierp tijdens haar stage in Mexico een zitmeubel waarin je eindeloos van positie kan veranderen. Een zetel die je uitnodigt om erin te zitten, liggen of hangen zoals je wil.

De keuze van Ine Maertens om zich na haar opleiding industrieel productontwerpen op meubelontwerp te concentreren, komt voort uit de stage die ze vorig jaar in Mexico liep. Ze ontwierp er een zetel maar corona dwong haar om de uitvoering ervan in ons land af te maken. “Ik stond er hier alleen voor en ondervond dat ik nog niet genoeg onderlegd ben op dat vlak. Intussen ontdekte ik wel dat ik graag meubelen maak. Vandaar de voortgezette opleiding.”

Ook de stage in Mexico had Ine eigenlijk niet gepland. “Ik nam de plaats in van een studente die afhaakte, maar haar connecties daar bleken voor mij niet interessant. Ik ben er dus helemaal zelf op zoek gegaan naar een project, en dat is me gelukt. Ik werkte er samen met Caralarga, een bedrijfje dat wordt gerund door louter vrouwen en waar decoratieve objecten uit afgedankt katoen worden gemaakt. Zowel het aspect van hergebruik als het feit dat hun werk nauw aansluit bij mijn natuurlijke en zachte ontwerpstijl, spraken me aan.”

Interessant aan meubelontwerp vindt Ine de band tussen een meubel en de gebruiker ervan. “In een zetel wil ik op verschillende manieren kunnen zitten, leunen, er opgekruld in liggen, mijn benen hangend over de leuning… Een meubel moet me uitnodigen om dat te doen. Daarom ook kreeg het loungezeteltje Soleada een breder zitvlak dan doorgaans het geval is bij zitmeubelen”, verduidelijkt ze.

Ecologisch produceren is voor haar geen doel op zich, al probeert ze op dat vlak de kansen die zich voordoen te benutten. “De zetel werd bekleed met het ongekleurde katoen dat Caralarga gebruikt, het werd elders afgedankt wegens minuscule productiefoutjes. Zo wordt luxe in dit project gekoppeld aan eco”, besluit Ine, die na haar studies ervaring wil opdoen bij andere ontwerpers en hoopt ooit haar eigen label te kunnen opstarten.

Wie is Ine Maertens?

Ine Maertens (23) studeerde af aan Howest, industrieel productontwerpen, en volgt momenteel de ‘voortgezette opleiding meubelontwerp’ (VOMO) aan de Thomas More Hogeschool in Mechelen.

De afasie van haar eigen grootmoeder zette Violet Nys ertoe aan om een uitgekiend én knap vormgegeven spel te ontwerpen, waarmee ze samen op zoek konden gaan naar verloren gewaande woorden.

Violet Nys studeerde fotografie tijdens haar middelbare schooljaren, maar ontdekte gaandeweg dat ze nog liever dan objecten vastleggen in beeld, ze ook zelf wilde maken. Tijdens haar master in de beeldende kunst in een toegepaste context aan Sint-Lucas Antwerpen leerde ze ontwerpen bedenken en uitvoeren, die een meerwaarde kunnen betekenen voor de maatschappij. “Ik vind het belangrijk dat wat ik ontwerp niet alleen een betekenis heeft voor mezelf, maar ook nut heeft voor anderen”, legt ze uit.

Voor haar masterproef combineerde ze logopedie en grafisch ontwerp, twee disciplines die elkaar doorgaans niet zo gauw kruisen. Een combinatie die wel degelijk tot een verrassend resultaat leidde.

De directe aanleiding gaat terug op een persoonlijke ervaring: “Vorig najaar werd mijn grootmoeder getroffen door een beroerte, met afasie als gevolg. Ze moest opnieuw voorwerpen leren benoemen met de juiste woorden. Ik heb toen voorwerpen bij elkaar gezocht die specifiek voor haar een betekenis hebben, zoals haar lievelingsgroente witloof. Op basis daarvan ontwierp ik een bordspel met verschillende voorwerpen, waarmee we haar konden uitdagen om de juiste woorden ervoor terug te vinden.” Logopedisten onthaalden het spel enthousiast en we werken aan een versie die algemeen gebruikt kan worden, met voorwerpen die voor iedereen een betekenis kunnen hebben, zoals een appel of een koek.”

Tast Toe, zoals Violet het bordspel noemde, is ook visueel een bijzonder mooi spel, met fraaie elementen in plexi, hout, vilt, leer, kurk en mousse. En dat is geen toeval. “Mooie objecten geven je zin om ze vast te pakken. Ze kunnen de gebruiker dus alleen maar motiveren om er zoveel mogelijk mee te oefenen”, verduidelijkt de ontwerpster. Ze hoopt het spel nog voort te kunnen uitwerken, en ook andere spelen die ze voor haar grootmoeder bedacht in een algemene versie te kunnen omzetten.

Wie is Violet Nys?

Violet Nys (21) werkte een master in de beeldende kunst in een toegepaste context aan Sint-Lucas Antwerpen af. Momenteel volgt ze de educatieve master aan KASK Antwerpen.

Omdat kiezen verliezen is, ontwierp Manon De Backer een modulair systeem waarmee je verschillende buitenmeubels maakt door hangelementen aan een wand te haken. Voor een outdoor leven op een balkon of in een minituintje.

Manon De Backer zocht als creatieve duizendpoot naar een opleiding die daarbij aansloot. Die vond ze in de opleidingen productontwerp en meubelontwerp. “Het interessante aan productontwerp vind ik dat je er zo’n beetje van alles iets leert: verpakking ontwerpen, technische aspecten, vormgeving… Zo ontdek je ook waar je interesse echt naar uitgaat.”

Het afstudeerproject waarmee ze deel uitmaakt van de tentoonstelling We Are the Next Generation in Kortrijk werkte ze uit tijdens haar laatste jaar meubelontwerp. “Ik ging op zoek naar wat er allemaal al bestaat op de markt en wat mensen zoeken op het vlak van wonen. De trend naar kleiner wonen, en hoe we die alsmaar efficiënter proberen in te vullen, viel me daarbij op.” Er blijkt al heel wat indoor meubilair voor kleine woningen bedacht te zijn, maar meubelen die je ook buiten kunt

gebruiken, zijn in dat marktsegment veel minder

vertegenwoordigd. “Wie niet meer dan een klein terras of balkon heeft, moet kiezen: een comfy stoel of toch maar een tafeltje om aan te eten? Ik

bedacht een modulair systeem waarmee je

verschillende buitenmeubels maakt door hangelementen aan een achterwand te haken. Eten, chillen, aperitieven: vanaf nu kan dat allemaal ook op een kleine buitenruimte. Een zitje vorm je zo om tot tafeltje bijvoorbeeld.”

De tijdloze look die Manon het meubel gaf, onderstreept de duurzaamheid die ze ermee nastreeft. “Het is de bedoeling dat dit meubel een hele tijd op dezelfde plaats kan blijven. Mensen die zich dit aanschaffen, mogen er dus niet te gauw op uitgekeken geraken.” De M°flex op de markt brengen zit er voor Manon zelf voorlopig niet in, al hoopt ze ooit een sponsor te vinden met wie dat wel kan.

Wie is Manon De Backer?

Manon De Backer (22) studeerde af als productontwerper aan Howest, waarna ze ook nog meubelontwerp aan Thomas More in Mechelen volgde.