Binnenkijken in een strakke nieuwbouwwoning met ruwe look: eiland in een zee van groen

De voorgevel lijkt bezoekers te weren, maar eens binnen ontvouwt zich in de woning van Lies Defever en Fiel De Clercq een verrassend en wijds panorama. “We leven voluit maar hebben soms ook nood aan privacy, ruimte en veel licht. En dan is ons huis als een eiland middenin het groen.”

Lies en Fiel zijn allebei in voor avontuur, en dat vertaalt zich onder meer in de recente verkoop van hun succesvolle verzekeringskantoor, in een zoektocht naar een levensritme dat ze zelf willen bepalen. vanuit hetzelfde idee verkast het duo deze zomer, samen met hun twee kinderen, naar het Italiaanse platteland waar ze een oude woning laten renoveren. Ze gaan er wonen, olijven en lavendel kweken, en hopen er over twee jaar ook vakantiegasten te ontvangen.

Ze volgen hun hart, al laten ze het huis in Balegem waar ze de voorbije drie jaar woonden, met gemengde gevoelens achter. Ze kwamen er terecht op zoek naar een woning in een natuurlijke omgeving, een plek waar ze zich in hun vrije tijd even alleen op de wereld konden wanen. “Maar bouwgrond vinden bleek moeilijk in deze streek”, vertelt Lies. “Tot ik toevallig hier voorbij kwam: een stuk grond langs een druk bereden baan, met daarop een bouwvallige bungalow.” Lies en Fiel besloten de locatie die hen op het eerste zicht nochtans niet bijster aantrekkelijk leek, te bezoeken. En kwamen tot de conclusie dat er wel degelijk iets van te maken viel: de bungalow werd afgebroken, de toegang tot het perceel werd verlegd naar een rustige zijstraat, en de nieuwe woning werd volledig gericht op het daarachter liggende en uitgestrekte groen. De natuurlijk aangelegde tuin vloeit over in het omringende weidelandschap, er is een moestuin en een bloemenpluktuin, en in het aangrenzende bosje ontvangen ouders én kinderen ‘s zomers vrienden en familie in en rond de oude caravan die ze er bij wijze van buitenkeuken een plek gaven naast de petanquebaan. Van op het bijna een hectare grote domein loopt bovendien een pad tot bij de Molenbeek, idyllisch decor voor een picknick. “Overal vind je verrassende hoekjes en kantjes op dit domein, dat maakt het hier heerlijk wonen”, weet Lies.

Op zoek naar buitengevoel

Voor de nieuw te bouwen woning gingen ze op zoek naar een architectenbureau dat een strakke, ruwe vormgeving voorstaat, maar tegelijk met de bewoners wilde mee denken. Ze vertrokken vanuit een streven naar privacy en buitengevoel. De voorgevel lijkt bijna ontoegankelijk, maar eens binnen ontvouwt zich een woning waar het licht binnen stroomt en waarvan elke kamer een royaal uitzicht biedt op de tuin. Zelfs vanuit haar bad overschouwt Lies de ruime omgeving, “meteen mijn lievelingsplek in huis”, lacht ze.

1/12

2/12

3/12

4/12

5/12

6/12

7/12

8/12

9/12

10/12

11/12

12/12

Het terras bestaat uit een puzzel van gebroken natuursteen, een huzarenstukje om aan te leggen.

© JOKE COUVREUR

1/12

2/12

3/12

4/12

5/12

6/12

7/12

8/12

9/12

10/12

11/12

12/12

Het terras bestaat uit een puzzel van gebroken natuursteen, een huzarenstukje om aan te leggen.

© JOKE COUVREUR

Van zodra het weer het toelaat, leeft het gezin dan ook grotendeels buiten. Het terras dat binnen met buiten verbindt, werd bijeen gepuzzeld met stukken gebroken natuursteen. Het in het terras ingewerkte zwembad kreeg de look van een zwemvijver. Een wenteltrap leidt van het terras beneden naar dat waar de slaap- en badkamers op de eerste verdieping op aansluiten. Daar installeerden ze een buitendouche, in een beschutte hoek, zodat douchen in open lucht al bij de eerste zonnestralen aangenaam voelt.

Ook in de opbouw van het huis kozen ze bewust voor materialen die het een ruwe look geven, zoals beton en in grove vegen aangebrachte bepleistering. Of op het terras boven: silex tegels, “de goedkoopste tegels die er zijn, allerminst modieus, maar wij vinden ze mooi. Ze verwijzen ook naar de jaren 50, 60 en 70, onze favoriete stijlperiode, toen die tegels wel trendy waren”, verklaart Lies de soms onverwachte materiaalkeuzes. “We wilden nu eenmaal geen huis zoals iedereen er een heeft, we drukken er onze eigen stempel op.”

Strak, maar niet saai

Voor de inrichting trokken Lies en Fiel dezelfde kaart: het samenspel van hun visie met die van de interieurarchitecte leidde tot een uniek resultaat. Ze streefden ook binnen naar een strakke look, zonder dat de aanblik er van saai of koel wordt. Daar zorgen subtiele ingrepen voor, zoals het uitgekiende lijnenspel in de kastdeuren, het contrast tussen marmer en groenzwart geolied hout, het retro effect van draadglas.

Alles is tot in de kleinste details doordacht. In de keuken waar een lange eettafel centraal staat én alweer uitkijkt op de tuin, wordt intens gekookt en gebakken, maar de plek oogt als een plaatje: keukentoestellen zijn dan ook bewust op verschillende manier in de kasten ingewerkt, koel- en voorraadkasten zijn in de daar achter gelegen bergruimte ondergebracht.

Een open haard geeft de overgang naar de zitruimte aan. Daar steelt een oudroze fluwelen sofa de show, naast twee Le Corbusier zeteltjes, ”de eerste design aankoop die we ooit deden en waarvoor we een hele tijd hadden gespaard”. Ook hier worden elementen die ze niet mooi ogen vinden, geweerd. Televisie kijken doen ze op de witte haardwand, via de in de wandkast ingebouwde projector. De webbing kastdeuren knipogen alweer naar de seventies.

Geen visueel storende kleerkasten in de slaapkamers ook, wel één lange wandkast in de gang waar elke slaapkamer op uitgeeft en die alle kleding bijhoudt. Aan het uiteinde van de gang werd een wasruimte ingericht. Zo gaat gewassen kledij in een handomdraai terug de kast in, zonder trappen lopen. Tot in de badkamers toe wordt functionaliteit verzoend met stijl én een twist. Roze tegeltjes, marmer en gebogen lijnen zorgen er voor een vintage look, schuifdeuren met opnieuw draadglas maken het mogelijk om de in elkaar overlopende ruimtes toch af te schermen als de bewoners dat wensen.

”Eigenlijk is dit niets minder dan ons droomhuis”, besluit Lies. Maar ook dromen kunnen nieuwe oorden opzoeken.