Binnenkijken in een onconventionele kubuswoning in Vichte

Goedele Verrecas

7 oktober 2021, 11:03 Bijgewerkt op: 30 juni 2022, 17:25

Een uitdagend trapeziumvormig restperceel bouwgrond in Vichte groeide met de gedurfde atypische visie van Graux & Baeyens architecten uit tot een plek waar ingetogen wonen primeert. Drie kubusvormige volumes zigzaggen er aaneengeschakeld door het leven van bewoners Thomas en Brenda.

Wanneer we met een zachte zomerse najaarszon tussen oude en zeldzame knoteiken een beschermde kasteeldreef oprijden rijst de onconventionele woning van Thomas en Brenda voor ons op. Geen vertrouwde voordeur hier, wel een acht meter neutrale voorgevel met één raam en een grote poort. Een idee van Graux & Baeyens architecten om het moeilijke perceelvolume doordachte ruimtelijkheid te geven.

Troostrijk grensgebied

“Oorspronkelijk hadden we een stuk bouwgrond gekocht net over de grens in Wallonië”, vertelt Thomas. “Een prachtig perceel van 4.300 vierkante meter waar ik mij als tuinarchitect helemaal zou kunnen uitleven. Met het idee nog een paar jaar te sparen om daar van start te kunnen gaan met onze bouwplannen, huurden we hier in de buurt een woning. Langzaamaan sluimerde het in mijn hoofd dat het toch wel afgelegen wonen was daar in Wallonië, alles verloopt er in het Frans en ook de afstand van daar naar mijn verschillende tuinprojecten zou nogal groot zijn. En ondanks Brenda haar affiniteit met de locatie en de mogelijkheden van onze bouwgrond, ben ik achter haar rug beginnen zoeken naar een alternatief voor het troostrijke grensgebied. Een bevriende makelaar tipte ons de bouwgrond in Vichte. Eén rit later was die bezocht en afgekeurd. We kregen geen inzicht in het uitdagende restperceel met een breedte van acht meter vooraan en maar liefst 22 meter achteraan. De makelaar liet het idee echter niet onbestemd en zette met een bevriend architect een provisoir renderbeeld op om ons het potentieel van het trapezium te laten zien. Wat ons overtuigde het toch te kopen en de droom van Wallonië te verkopen.”

Kubusvolumes

Door Mijn Huis Mijn Architect leren Thomas en Brenda Graux & Baeyens architecten kennen. Overtuigd van hun visionaire en vaak onconventionele ideeën, kennis van lichtinval en bewust gebruik van materialen was het snel beslist dat zij het bouwproject in Vichte konden uitwerken. “Basile en Koen hebben voor ons een visuele overgang gecreëerd tussen laat ons zeggen de typische Vlaamse lintbebouwing enerzijds en een statige vrijstaande belle-époquewoning anderzijds. Hun oplossing? Een compositie van drie eenvoudig geschakelde kubussen met plat dak en een variërende kroonlijsthoogte.”

We wilden een woning met eigenheid en identiteit

“Onderling zijn de drie kubusvolumes telkens met één hoek verbonden waardoor de woning een zigzagbeweging krijgt én er zelfs een volwaardige zijtuin ontstaat met de restanten van een oude kasteelmuur als afscheiding met het belle-époquehuis. De oprit loopt als een groot terras rond de woning om dat stereotiepe beeld te vermijden. “Wij willen een innig contact met onze tuin en zien met deze vormgeving van het terras ook de mogelijkheid de oprijstrook te gebruiken als occasionele parkeerplaats”, legt Thomas uit. “En zo is het volledige woningplan doordacht in opbouw en visuele rust, met interessante binnenruimtes en gevarieerde perspectieven.”

1/10

2/10

3/10

4/10

5/10

6/10

De scharnierpunten tussen de drie kubussen zijn constructief en esthetisch en geven de woning een circulaire beweegruimte. De geleding in de zitruimte creëert een intieme entiteit en uitgepuurd contact met de tuin.

7/10

Hollandse Witjes weerkaatsen in de custom keuken mooi het licht. De ambachtelijk gebakken handvormtegels hebben een licht ongelijk oppervlak, wat elk tegeltje uniek maakt.

8/10

9/10

10/10

Bewoners Thomas Leplat, Brenda Callens en dochter Amélie.

1/10

2/10

3/10

4/10

5/10

6/10

De scharnierpunten tussen de drie kubussen zijn constructief en esthetisch en geven de woning een circulaire beweegruimte. De geleding in de zitruimte creëert een intieme entiteit en uitgepuurd contact met de tuin.

7/10

Hollandse Witjes weerkaatsen in de custom keuken mooi het licht. De ambachtelijk gebakken handvormtegels hebben een licht ongelijk oppervlak, wat elk tegeltje uniek maakt.

8/10

9/10

10/10

Bewoners Thomas Leplat, Brenda Callens en dochter Amélie.

Eerlijke materialen

Mysterieus modern, zonder hokjesdenken en stereotiepe rechthoekige ruimtes. Dat omvat de woonwensen van Thomas en Brenda en gaf de architecten zo goed als carte blanche. “We wilden vooral een woning met eigenheid en identiteit, met geleding in de ruimtes, veel glas, veel lichtinval en met een eerlijk materiaalgebruik. Alle buitengevels zijn opgebouwd uit gerecupereerde bakstenen van een oud station of een oud postkantoor, maar de verkoper wist het helaas niet meer exact”, lacht Thomas.

“We houden van het contrast van de ruwe materialen, de bakstenen die overal doorgetrokken zijn, de vlinderstructuren in het zichtbare beton, de zichtbare schroeven in ons buitenschrijnwerk en de potten-en-balken-structuur van het plafond. De architecten zijn erin geslaagd een nieuwbouw neer te zetten met oude materialen en zo de perceptie te creëren van een geslaagde verbouwing met open, constructieve en esthetische ruimtes of details zoals de bijzonder gemetselde claustra’s voor alle ramen. Ze geven de woning een transparant karakter, maar zijn vooral een doordacht idee van de architecten om de woning functioneel en esthetisch te ventileren.”

Woon-ID

– Zelfstandig tuin- en landschapsarchitect Thomas Leplat (42) woont samen met zijn vrouw Brenda Callens (42) en hun dochter Amélie (8) in Vichte. Brenda is maatschappelijk werker bij het CLB.

– Bouwjaar: 2015.

– Bewoonbare oppervlakte 241 m² op een perceel van 2.179 m².

– Architecten: Graux & Baeyens architecten.

www.thomasleplat.be

Do’s & don’ts

Do: “Compact en circulair bouwen én op voorhand durven na te denken over essentiële en mooie afwerkingselementen als sanitaire kranen en verlichting.”

Don’t: “Besparen op een architect. Een goeie architect kost geld, maar je krijgt er dan ook wel iets voor terug. En ze dwingen je soms om verder te denken dan de klassieke zaken. Hun opvolging tot op het einde zorgt ervoor dat het hele plaatje klopt, tot en met de afwerking binnenin.”