Binnenkijken in een belle-époquewoning, een herenhuis vol speelse doodles

Op een boogscheut van het Oostendse strand vind je de woning van muzikant Augustijn Vermandere en kunstenares Joke Neyrinck. In het meer dan honderd jaar oude herenhuis in de belle-époquewijk brachten de twee een muziekstudio en atelier onder. Naast enkele unieke tweedehandse interieurstukken staat het huis ook vol tekeningen van Joke.

De Muscarstraat in hartje Oostende is een knap overblijfsel van de belle-époqueperiode. Zowat elk huis is er beschermd erfgoed. Helemaal vooraan vinden we het statige herenhuis van Augustijn Vermandere en Joke Neyrinck, dat technisch gezien onder de categorie ‘eclectische stadsvilla met residentieel karakter’ valt. Eclectisch is het woord dat blijft hangen als je de woning binnenstapt. Er valt niet zozeer een stijl op het interieur te kleven. Wat meteen in het oog springt zijn de doodles van Joke.

“Eigenlijk was dit huis lang een kraakpand”, legt Augustijn uit aan de keukentafel, terwijl hun ragdollkat parmantig door de woonkamer struint. “Mijn vader (muzikant Willem Vermandere, red.) kocht het in een erbarmelijke staat in 1978. De buur heeft toen in zijn plaats geboden, omdat hij niet wou dat de prijs werd opgedreven omwille van zijn bekendheid. (grijnst) Mijn ouders woonden een tijdlang in Nieuwpoort, maar verhuisden toen naar het binnenland. Ze zochten een soort vakantiewoning en belandden hier. Als kind kwamen we hier vaak. In de kelder was de keuken, de bovenverdiepingen stonden leeg. Later verhuurde mijn vader het aan een bedrijfje dat er een drukkerij in onderbracht. Daarna stond het pand een tijdje leeg, tot mijn zus erin kwam wonen. Toen ze verhuisde naar Noorwegen, trok mijn andere zus erin. En na mijn ‘kotperiode’ verhuisde ik op mijn beurt naar hier. Dat was in 2000, een paar jaar later ontmoette ik Joke en woonden wij twee hier samen.”

Door de jaren heen knapten ze de woning vooral op. “Het meeste deden we zelf. Twintig jaar geleden installeerden we een nieuwe badkamer en keuken, maar eigenlijk zijn die ondertussen ook alweer aan vervanging toe”, aldus Joke. “Structureel hebben we geen grote werken gedaan. Eigenlijk zou de vloer in de leefruimte rechtgetrokken moeten worden en moet er overal dubbel glas komen, maar dan moet de hele bovenverdieping er haast uit. Daar hebben we geen tijd of geld voor momenteel.”

“Het hoge plafond is een grote troef voor de muziekstudio”

Het huis wordt verwarmd met gaskachels. “We verwarmen de ruimtes waar we zijn op dat moment. We vinden het ook niet bepaald ambetant om met een trui in huis rond te lopen. Dat mag ook niet als je een oud huis hebt. We hebben ook liever veel ruimte dan luxe.”

Zowel in de keuken, de woonruimte als de badkamer kan je niet rond de zogeheten doodles van Joke, zowat de specialiteit van de creatieve kunstenares. “Het leek mij wel leuk om die ook te tekenen in huis. Het proces hebben we gefilmd. Zo zat Augustijn met onze zoon Mozes in bad toen ik de badkamer aanpakte. Dat filmpje ging ook viraal. Het hele huis in doodles? Nee, dan zou het lijken alsof het op ons afkomt.”

De hele woning door vind je veel voorwerpen, van fruit tot dieren, die ‘volgedoodeld’ zijn. Veel leuke tweedehandsspullen ook, van een oude Chinese kast op de gang tot een imposante luchter en een make-uptafeltje in de living. “Ik hou wel van dat soort snuisterijen”, lacht Joke. “Ik zou wel een nieuwe zetel willen, het type Chesterfield. Deze die we nu hebben ziet er niet uit, maar zit wel nog altijd ongelooflijk gemakkelijk. Augustijn is op het vlak van interieurinrichting veel praktischer ingesteld dan ikzelf. Als het aan hem lag, stond het vol met Ikea-gerief.” (lacht)

De kelderverdieping van de bel-etagewoning werd een paar jaar gebruikt als atelier voor Joke. Dat is nu op de zolder, terwijl ze de kelder gebruiken als standplaats voor hun fietsen. “We hebben geen auto, en doen bijgevolg alles te voet of met de fiets. De ligging vind ik nog fijner dan het huis zelf”, dixit Joke. “Alles is dichtbij. Liever een huis dicht bij het centrum, dan eentje waarbij we ons steevast moeten verplaatsen met de auto. We hebben ook geen tuin, enkel een klein koertje, maar eigenlijk is de zee onze tuin. Dus die missen we niet. Wat we wel missen, is wat meer lichtinval. Beneden is die er wel, maar daar is de muziekstudio van Augustijn.”

“We hebben liever veel ruimte dan luxe”

“De grootste troef van de muziekstudio is het hoge plafond. De muziekgolven van de bas hebben veel plaats nodig, wat dus een troef is”, aldus Augustijn, die er momenteel de laatste hand legt aan de nieuwe plaat van zijn vader.

“Het enige wat we missen is wat meer lichtinval”

De komende jaren moeten er waarschijnlijk werken uitgevoerd worden. “De badkamer is wellicht het dringendst. Als we die vernieuwen, dan wil ik graag wat meer naar de stijl van het huis gaan. Hetzelfde met de keuken. Die is wat te strak.”

Naar de toekomst toe wil Joke met haar gezin nog verhuizen en de belle-époquewoning graag helemaal gebruiken als atelier, in combinatie met een uitbating als B&B. “Wat we niet opnieuw zouden doen, is de gevel aanpakken. We hebben die laten schilderen en dat was een serieuze kost. Gelukkig kregen we veertig procent terugbetaald omdat het beschermd erfgoed is. Eén tip voor mensen die een herenhuis als dit kopen: pak verdieping per verdieping aan, en leer ermee leven dat het een oud huis is en blijft. Zeker aan zee kunnen vocht, zout en zand wel eens lelijk doen.”