Binnenkijken in een authentieke, moderne hoeve: Perfect huwelijk tussen oud en nieuw

Een charmante boerderij uit 1850 met de authentiekste details en een moderne glazen kubus als eyecatcher. Dat kenmerkt de woning van Dirk Wynants en Hilde Louwagie. Enkele jaren geleden verbouwden ze met hart en ziel hun boerderij in Poperinge. Hun visie: oud en nieuw verenigen.

Dirk en Hilde zijn buitenmensen die houden van sociaal contact. “We bevinden ons op 2,5 kilometer van de Markt van Poperinge, terwijl we vanuit de keuken het Heuvelland zien. Voor Hilde is de boerderij symbolisch, want als kind passeerde ze er dagelijks. “Ze ligt zo mooi diep in het landschap. Dat moesten we bewaren”, mijmert ze. En inderdaad: op de moderne kubus na is de voorgevel identiek dezelfde.

De moderne glazen kubus zorgt ervoor dat we voldoende licht binnenkrijgen

Tussen de aankoop en de verhuizing zat vijf jaar. Er kropen heel wat uren denkwerk in het architecturale plan, uitgewerkt door Govaert & Vanhoutte architects, maar Dirk heeft een duidelijke visie. Dat merk je aan zijn designvolle Extremismeubelen. Alles is zo functioneel mogelijk ontworpen. In hun hoeve is dat niet anders. “Het was wel even puzzelen om voldoende licht binnen te krijgen, maar die oplossing zat in een moderne glazen kubus”, legt hij uit. Deze uitvoering lijkt allesbehalve authentiek, maar als je weet dat dit blok zich exact op de plaats bevindt waar de grote schuurpoort was, valt dit te staven. Toch verschilden Dirk en Hilde soms van mening. Neem nu de keuken. “Mijn inspiratie kwam uit mijn favoriete film: 2001: A Space Odyssey. Het zwarte volume dat daar centraal staat en voor artificial intelligence staat,is door de woning gevlogen en blijven steken. Daarom wou ik een klinisch witte keuken afgewerkt met een spierwitte gietvloer. Maar Hilde stelde haar veto. Volgens haar zit de gezelligheid in de keuken. Te strak was een no go“, lacht Dirk. Dus gingen ze voor het tegenovergestelde: een zwaar, eiken parket.

Logisch lijnenspel

Op het plan zie je dat er dwars door de woning een lijn loopt. Optisch een streling voor het oog. Die vinden we terug op de gelijkvloerse verdieping om de gastenkamers te bereiken. Een lange, smalle hal met ingewerkte witte deuren en kasten in Top Mouton-stijl, met achter de deuren vier stijlvolle gastenkamers.

Ik wou een klinisch witte keuken met een spierwitte gietvloer. Maar Hilde stelde haar veto

Hun zoektocht naar meubels verliep niet zo vlot, want wat Dirk voor ogen had, was vaak nog niet gemaakt. Bijgevolg is het interieur een combinatie van maatwerk, eigen ideeën en Extremismeubels. Enkel het bed en de zetel kochten ze ‘kant-en-klaar’. De salontafel is een cadeau van hun zoon voor kerst. Gemaakt uit jatobahout, met als hidden treasure én, hoe kan het anders, een dubbele functie: een eettafeltje. Je ziet het: de appel valt niet ver van de boom.

Eigenzinnige kunst

Onder het motto ‘Schoonheid is ook functioneel’ zie je doorheen het huis enkele interessante kleurrijke pièces uniques met elk hun verhaal. Dirk wijst naar drie rugzakjes aan de muur. “Een werk van Matthieu Lobelle uit Oostende, de vroegere tekenleraar van de kinderen. Iedereen heeft een rugzak met bagage.” In het bureau lacht ons een kunstwerk toe: “Deze ‘dikkere’ Happy Buddha heeft een brede smile en is verknocht aan zijn zak geld, wat betekent dat hij iedereen uitlacht die zichzelf te serieus neemt en te materialistisch is ingesteld.” Filosofische thema’s die Dirk en zijn team inspireren in de creatie van nieuwe, functionele designs.

Dirk en Hilde nemen plaats in de Kosmos-lounge in de glazen kubus en kijken naar het uitgestrekte landschap. Niet te verwonderen dat dit hun favoriete plek is. Met een glaasje wijn erbij, kijkend naar elkaar, kunnen ze alleen maar trots zijn op deze renovatie. (Charline Devoldere)