Binnenkijken bij Sigert Defrancq en Ine Verboven: authentiek en hypermodernversterken elkaar

Het huis van Sigert Defrancq en Ine Verboven staat op de lijst van onroerend erfgoed. Het was dan ook van het grootste belang om de oorspronkelijke componenten uit begin vorige eeuw te behouden tijdens de renovatiewerken. Het koppel blies het oude huis jeugdige dynamiek in door de toevoeging van nieuwe elementen. Soms zelfs hypermoderne, zoals een gouden keuken.

Sigert en Ine volgen al zes jaar samen kooklessen in avondonderwijs aan hotelschool Spermalie. De keuken straalt die passie voor koken uit. En stralen mag je letterlijk nemen in hun keuken die bekleed is met messing. “De messing zorgt voor warmte. Zeker in combinatie met het binnenvallende zonlicht”, zegt Sigert. “Het is eigenlijk een Ikea-keuken. De kastwanden in messing en het werkblad in witte kunsthars heb ik er zelf aan toegevoegd. Maar daaronder is alles Ikea.”

Verruimend effect

“Over de messing is echt nagedacht. Door de reflectie lopen de tegels van de keukenvloer precies door de kasten. Het heeft een verruimend effect. Toch ga ik hier niet wekelijks staan schuren zodat alles mooi glanst”, lacht Ine. “De vlekken en spatten tonen dat er geleefd wordt in de keuken. En dat mag toch?”

Sigert en Ine kochten het rijhuis vier jaar geleden. “Van een dame die net geen honderd jaar oud was.” Het beantwoordde perfect aan het plaatje dat Sigert in zijn hoofd had: “Een karaktervolle woning waar de originele indeling en materialen nog aanwezig waren. Ik was meteen gecharmeerd door de authentieke cementtegels, de sierlijsten aan de plafonds en de prachtige binnendeuren met glaswerk. Het huis was niet verpest door Gyproc-wanden of goedkope keramische tegels. Het stond er nog zoals het in 1928 gebouwd was.”

Groene oase

“We wilden absoluut de waardevolle elementen van de woning behouden. We haalden de witte verf van de binnendeuren door ze een bad in een zuuroplossing te geven. Maar modern comfort is ook belangrijk. Oud en nieuw moeten elkaar aanvullen en versterken.” Dat zie je ook bij de vloer. De klassieke tegels maken in de zithoek plaats voor een glad wit polybeton dat naadloos overgaat in het terras dat uitkijkt op de stadstuin.

Gouden messing voegt extra warmte toe

“Achteraan de woning stond een aanbouw met de badkamer en het keukentje. Die hebben we afgebroken om een raam over de volledige breedte van het huis te steken. Dat raam kan helemaal openplooien. Wanneer in de zomer alles open staat, is er geen grens meer tussen de living en de tuin.” Overal in het huis staan kamerplanten. De connectie met buiten en de natuur is belangrijk voor het koppel. “Als de rozen en sterjasmijnen in bloei staan en het raam staat volledig open, dan komt de tuin echt binnen in huis. Zalig”, zegt Ine. “Sigert is opgegroeid op een boerenhof in Wevelgem, in de natuur met een weids uitzicht op de Leie. We hebben daar ook nog enkele jaren samengewoond. Ook al is de ruimte hier beperkter, we willen niet ingesloten zijn door muren. Door het plooiraam en de verbinding met de tuin hebben we toch een buitengevoel.”

Sigert bedacht niet alleen de visie voor het huis. Hij en Ine voerden die visie ook haast volledig zelf uit. Tweeënhalf jaar hebben ze aan hun thuis gewerkt. “Ik had al eens een huis verbouwd samen met mijn vader. Dat was een enorme leerschool. Als vakantiejob heb ik ook jaren houten speeltorens gebouwd in parken en op speelplaatsen, soms indrukwekkende constructies. Ook die ervaring is van pas gekomen.”

Warm roze

Ook boven in de ruime slaapkamer keren de natuurlijke elementen terug. Het zelfgemaakte houten bed staat midden in de kamer verankerd in de originele vloer en is omringd door planten. ‘s Morgens overspoelt de opkomende zon de kamer met licht door de ramen in de erker. Er is ook een kleur die vaak terugkeert. “Ine is nogal fan van roze”, glimlacht Sigert. “Maar ik vind het ook een mooie warme kleur. Het is levendig en roze combineert ook heel goed met groen.”

Roze combineert heel goed met groen

Op de bovenste verdieping zijn twee kinderkamers ondergebracht. “De scheiding tussen de tweede verdieping en de zolder hebben we weggehaald. Zo hebben we een ruime, lichte kamer met twee etages gemaakt. Voorlopig zijn er nog geen kindjes, maar er is zeker plaats genoeg.” Toch weten Ine en Sigert niet of dit huis hun eindbestemming wordt. “Het kan goed zijn van wel, want we wonen hier graag en we zijn zeker niet op zoek naar een ander huis. Maar we zijn geen planners. Evengoed ontdekken we nog een huis dat ook volledig ons ding is. En dan beginnen we gewoon opnieuw met verbouwen. De goesting is er zeker nog.” (Peter Van Heuven)