“Afscheid van een levenswerk”: Pieter Kookt sluit na 25 jaar definitief de deuren in Roeselare

Binnenkort verdwijnt er een monument uit de Roeselaarse horeca. Na 25 jaar sluit Pieter Kookt (voorheen Eethuis Pieter) definitief de deuren. Zaakvoerder Pieter Lauwers (50) sluit het hoofdstuk af, een ex-medewerker neemt het pand over en start er een nieuwe zaak.

Even terug naar de late jaren negentig. Pieter Lauwers had toen ervaring opgedaan bij Maison Vandamme en als souschef in de Savarin en achtte de tijd rijp voor een eigen zaak. Dat werd Eethuis Pieter, in de Delaerestraat 32. De zaak was geïnspireerd op de Franse bistro en zocht het midden tussen de ‘biefstuk-frietrestaurants’ en de betere gastronomie.

Uitbreiding

“We wilden het net iets beter en verser doen”, omschrijft Pieter de ambitie toen. “En dat is gigantisch aangeslagen.” In het begin was er plaats voor 19 mensen, maar dat bleek al snel te weinig. Een paar jaar later kwam er al een zaaltje bij.

“Maar toen werd de keuken te klein”, weet Pieter nog. “We hebben dan het aanpalende pand kunnen aankopen en dat is bijna volledig de keuken geworden.”

Sabbatperiode

Niet veel later kwam dan de kans om ook nog de aanpalende woningen aan beide zijkanten aan te kopen. Zo werd ‘Eethuis Pieter’ een restaurant van vier voorgevels en plaats voor 80 à 90 mensen.

In die tijden was er een vaste equipe van zes mensen in de keuken en drie in de zaal, aangevuld met een hoop extra’s. Na een korte sabbatperiode werd ‘Pieter Kookt’ in 2017 weer iets kleinschaliger, maar ook het nieuwe concept sloeg aan.

Van eerste date tot communie kinderen

“We hebben ons altijd aangepast aan de omstandigheden, maar ik heb me altijd geamuseerd”, blikt Pieter terug. De dagen van de bijna 100 couverts waren mooi, maar het was evengoed genieten in de kleinere setting. “Het mooiste vind ik door de zaal lopen, fladderen tussen de mensen, en zien dat iedereen zich amuseert.”

En op een parcours van 25 jaar zijn er natuurlijk véél mensen gepasseerd. Velen daarvan zag Pieter vaak terugkeren. “Je maakt een stuk van de mensen hun levenswandel mee”, beschrijft Pieter.

“We hebben hier koppels gehad die bij ons hun eerste ontmoeting hadden, en die er later de plechtige communie van hun kinderen vierden. Iemand was zelfs zó tevreden dat ze hier twee huwelijken heeft gevierd.” (lacht)

Vijftigste verjaardag

Zo veel mooie momenten, nog steeds genieten… waarom er dan een punt achter zetten? “De aanzet daarvoor was mijn vijftigste verjaardag vorig jaar”, geeft Pieter aan. “Dan begint een mens eens te denken. Wat is er al geweest? Wat wil ik nog? Waar wil ik naartoe? Je zoekt naar een evenwicht tussen werk en privé, je wil ook eens een weekend weg kunnen met vrienden…”

Zo ontstonden er vage plannen om de zaak toch over te laten. “Ik heb dat hier en daar rondverteld, ook aan enkele oud-medewerkers. Maar ik ging ervan uit dat het wel een paar jaar kon duren eer ik iemand vond”, aldus Pieter.

“Een van de mensen die ik had gesproken was Jean-Louis Degryse. Ik kwam hem tegen op café. Jean-Louis had bij mij in de zaal gewerkt toen hij als manneke van 16, 17 op de hotelschool zat. Ik herinner me nog dat hij dankzij zijn flair best veel drinkgeld verdiende. (lacht) Het was een aangenaam weerzien, maar Jean-Louis hield eigenlijk de boot af toen ik hem over mijn plannen vertelde. Maar veertien dagen later belde hij me en liet hij me weten dat hij en zijn vrouw Kim het wél zagen zitten.”

Snel concreet

De maanden die volgden werd alles vrij snel concreet. Er werd een faire prijs afgesproken, de gebouwen werden verkocht en een deel van het handelsfonds werd overgenomen. Daarmee werd het einde van het restaurant ineens ook heel concreet. Sneller dan voorzien zelfs.

“Dat is wel een afscheid van een levenswerk ja”, beaamt Pieter. “Ik ben trots op wat het geworden is, maar dat besef kwam toch binnen. We hebben hier een jaar of 12 ook gewoond, mijn dochters Michèle en Danielle zijn hier opgegroeid… Het zal toch raar zijn om de sleutel af te geven.”

“Vanaf het najaar is het de bedoeling om opnieuw aan homecooking te doen”

Maar geen einde zonder ‘afscheidstournee’, toch? “Op 22 juni doen we onze laatste service en we gaan in die laatste weken nog eens een paar klassiekers bovenhalen”, belooft Pieter. “Ik had me ooit voorgenomen om nooit nog crème brûlée te maken, maar we gaan die toch nog eens hernemen.”

Ook voor de klanten was het natuurlijk schrikken toen ze het nieuws vernamen. “Er zijn mensen die meteen nog zes keer gereserveerd hebben. En ik zag ook dat een aantal vrienden voor de laatste service geboekt hebben”, vertelt Pieter. “Dus ja, die laatste weken gaan wel bijzonder worden.”

Herbronnen

En dan? Wat ná 22 juni? “Tijd om te herbronnen”, omschrijft Pieter de plannen. “Mijn vriendin en ik zijn nu negen jaar samen, dus we gaan wel wat genieten. Met de mobilhome naar Kroatië sowieso, daarna zien we wel.”

Maar een einde van ‘Pieter Kookt’ wordt het niet. Wees gerust: Pieter blijft koken. “In het najaar ga ik ‘Pieter Kookt’ heropstarten en is het de bedoeling om homecooking te doen. Dat kan voor een familie zijn, een feest, een groep vrienden, een B&B of in een andere leuke locatie.”

“Ik heb mijn atelier thuis wat uitgebreid zodat ik daar de voorbereiding kan doen. En een eigen restaurantje weer, zo op termijn? Ik ben daar niet vies van, dus misschien komt het er ooit weer van. Maar ik ga niks opstarten in het zuiden of zo. Ik reis graag, maar ik kom ook heel graag terug. Dus áls er ooit iets nieuws komt, dan zal dat in Roeselare zijn.”