Milan Donie (18) is nog geen veelbesproken naam in de wielerwereld, maar het mag duidelijk zijn dat de Kortrijkse tweedejaarsjunior een groot talent is. “Bij de wielerbond weten ze ook dat ik hard met een fiets kan rijden.”
Milan Donie maakte als eerstejaarsnieuweling in 2020 zijn debuut in het peloton. “Maar dat was het eerste jaar van corona”, vertelt de Kortrijkzaan. “Veel heb ik dus niet gekoerst en schitterend ging het al evenmin. Het seizoen erna konden we pas vanaf de zomermaanden opnieuw koersen. Intussen had ik wel tijd gehad om mijn achterstand in te halen. Ook in wedstrijd vlotte het al een stuk beter. Zo werd ik derde in de Beker van België-manche in Frasnes. Dat seizoen kon ik af en toe een resultaat bijeenrijden. 2021, mijn eerste campagne als junior, verliep op gelijkaardige wijze. Ik was niet slecht, maar zeker geen veelwinnaar, ook al toonde ik wel duidelijk dat ik hard met een fiets kan rijden. Zo ben ik vorige winter bij de juniorenploeg van AG2R terechtgekomen.”
Exact een jaar geleden werd Donie ook een bekende naam bij de wielerbond. “Elke renner kan een inspanningstest naar Belgian Cycling doorsturen. Als die goed is, mag je een test in de Ardennen gaan afleggen. En als je daar bij de beste twaalf renners bent, mag je mee op klimstage naar de Vogezen.” Daar stopte het niet voor Donie, integendeel. Op de Ballon d’Alsace, al ruim een decennium het jaarlijkse decor van de klimtest van de wielerbond, liet de Kortrijkzaan de beste tijd van alle junioren optekenen. Een tijd die in de buurt kwam van Remco Evenepoel en co toen zij nog junior waren. Vorig weekend was Donie er opnieuw bij in de Vogezen. “Als alles normaal verloopt, moet ik die tijd zeker kunnen evenaren en misschien zelfs verbeteren, alleen is de vraag met hoeveel seconden”, glimlacht hij vorige week.” Zo gezegd, zo gedaan. Maandag deed Donie 23 seconden (!) beter dan Evenepoel in 2018. “Bij de wielerbond weten ze dat ik hard kan fietsen, maar tegelijkertijd beseffen ze dat het voor mij op koerstactisch en -technisch vlak soms nog moeilijk is. De inhoud is echter zeker aanwezig.” Bij AG2R wordt Donie begeleid door Alexandre Pacot. “Hier in België heb ik een aparte krachttrainer, Pieter Corijn.”
Door de klimstage was Donie, een gewezen voetballer en zwemmer, vorig weekend niet van de partij op het PK op de weg in Torhout. Een week eerder werd hij knap derde in Luik-Bastenaken-Luik. In april kroonde hij zich al tot West-Vlaams kampioen tijdrijden en behaalde hij een toptienplaats in een UCI-rittenkoers in het Baskenland. “Daar voelde ik me bergop bij de sterkste renners. In Luik won ik niet, maar daar kon ik mee leven. Of ik hoop om de komende maanden eens met de nationale ploeg aan te treden? Ik vrees ervoor. Ook vorig jaar nam Carlo Bomans me nooit mee. Ik was wel reserve voor de Vredeskoers. Neen, ik ben niet ontgoocheld, maar het zou wel eens leuk zijn. Gelukkig kan ik ook bij mijn Frans team mooie wedstrijden betwisten. En ik hoop natuurlijk ook om opnieuw de Alpenklassieker te kunnen betwisten. Vorig jaar was ik er al aan de slag met een Vlaamse ploeg onder leiding van Serge Pauwels. De selectie voor die wedstrijd hangt af van de klimtest in de Vogezen.”
Hogere studie
Milan Donie reed dit seizoen nog maar zeven wedstrijden. “Dat is heel weinig, maar ik rijd geen kermiskoersen. Ik vind het niet de moeite om daarin het risico op een zware valpartij te lopen. Dit seizoen begon moeizaam, maar nu is de vorm zeker niet slecht. Jammer dat de Tour des Pays de Vaud afgelast is, want ik had daar mijn zinnen op gezet. Ah, er komen nog heel wat mooie koersen aan in 2023”, besluit Donie, die het ook als student verre van onaardig doet. Meer zelfs, hij zit een jaar voor op zijn leeftijd. “Ik studeer handelswetenschappen en bedrijfskunde in Vives Kortrijk. De eerste examens verliepen redelijk goed, al koos ik wel bewust voor een aangepast programma. Zo neem ik dit jaar ongeveer twee derde van mijn studiepunten op.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
