Met z’n grootouders Frans Verschoore en Anne-Mie Dedeurwaerder als onvoorwaardelijke steun timmert Otto Werbrouck aan een wielercarrière. De eerstejaarsjunior rijdt zondag in Torhout het PK op de weg. Vanuit triatlon vond hij de weg naar het wielrennen. “Fietsen vond ik het leukste in triatlon”, benadrukt de leerling lichamelijke opvoeding en sport aan het MSKA. “Na twee jaar triatlon koos ik voor het wielrennen. Als eerstejaarsnieuweling heb ik mijn eerste koersjes gereden.” Intussen zijn we twee jaar verder. Werbrouck, die volgende week 17 wordt, verloor drie jaar geleden zijn papa aan ALS. De ouders van zijn mama begeleiden hem van en naar de wedstrijden. “Mijn opa heeft het koers-DNA. Als ik ga koersen, staan zij in voor alles. Ze dragen zorg voor het materiaal, staan in voor de bevoorrading… Mijn oma staat na elke wedstrijd klaar met recupdrank. Ik kom niets tekort.”
Onderrug
Alleen haalde hij dit jaar nog niet vaak het einde van wedstrijden. Blijkbaar is de overstap naar junioren niet evident. “Ik kende ook al veel materiaalpech”, zucht de pion van CT Luc Wallays-JRR. “Toch merk ik progressie. In het peloton ben ik niet de vlotste, maar dat gaat al veel beter. Ik voel ook dat ik meer kracht heb. Alleen heb ik vaak last aan de onderrug. In de fitness probeer ik mijn rugspieren te versterken.”
Werbrouck trok zondag naar de Beker van België-manche in Korbeek-Lo. In deze Vlaams-Brabantse Pijl draaide hij circa 80 km goed mee. “Op het eerste klimmetje van de plaatselijke ronde blokkeerde ik. Weer die onderrug. Wat misschien ook een beetje met stress te maken had. Bij de ploeg waren we slechts met vier renners. Dan wil je de ploeg niet ontgoochelen. Koersen van 120 km heb ik nog niet in de benen. Het PK zondag in Torhout gaat over 116 km. Ik hoop dat we de trui in de ploeg houden, zoals vorig jaar met Wout Hemeryck bij de tweedejaarsnieuwelingen.” (HF)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
