Margot Vanpachtenbeke herstelt nog steeds van haar zware val in de Baloise Ladies Tour, half juli. De revalidatie verloopt wel vlot, maar het is en blijft toch met kleine stapjes. Koersen zit er voor dit seizoen alleszins niet meer in, het doel is wel om in februari opnieuw fit te zijn voor de klassieke start van het seizoen.
In de eerste rit van de Baloise Ladies Tour was er nog geen vuiltje aan de lucht, Margot kaapte er een verdienstelijke 27ste plaats weg. Echter, in de tweede rit in Zwevegem sloeg het noodlot toe. In de binnenbaantjes miste ze aan hoge snelheid een bocht naar rechts die ze niet had zien aankomen. Daardoor reed ze dwars de gracht in. “Aanvankelijke voelde ik me enkel wat kort van adem, gewoon door de schok, dacht ik. Ik vroeg aan de ploegleiders een nieuwe fiets, maar ze weigerden. “Dat gaan we niet doen”, zeiden ze, en ze brachten me naar de hulppost. Nog steeds ondervond ik weinig last. Pas later, in het ziekenhuis, bleek ik meerdere verplaatste breuken in mijn (nek)wervels te hebben en enkele gebroken ribben. Dat kwam wel even binnen. Stel je voor dat ik was doorgereden en ergens in een putje was gereden en die wervels zich verder verplaatst hadden, dat kon heel slecht afgelopen zijn. Ik ben mijn ploegleiders dus wel dankbaar dat ze verstandig gehandeld hebben. In het ziekenhuis was ik er steeds van overtuigd dat ik snel weer zou kunnen koersen. “Binnen vier weken rijd ik het WK, tegen dan moet ik weer in orde zijn”, zei ik tegen de neurochirurg, maar die zette me heel snel weer met de voeten op de grond: Dat zal moeilijk gaan, hoor… Dat kwam een stuk harder aan, eerlijk gezegd.”
Fixeren
Op dit moment gaat het met de dame elite van Parkhotel Valkenburg relatief goed, gezien vanwaar ze komt. “Ik had het nooit gedacht, maar in eerste instantie was wandelen het enige wat haalbaar was. Ik heb twee maanden constant een harde halskraag gedragen om die nek zoveel mogelijk te fixeren en de wervels te laten herstellen. Comfortabel is anders. Dan ben ik stilaan gaan afbouwen en nu kan ik merendeel van de tijd zonder. Ik kon wel vrij snel weer met een brace wat op de stadsfiets rijden, maar het is pas sinds deze week dat ik wat met de mountainbike kan rijden op de weg. Dat koersen er dit seizoen niet meer in zit, is een open deur intrappen. Jammer, want ik had er graag nog veel meer uit gehaald. Ik heb me vaak kunnen tonen, maar dat mocht gerust nog een stuk meer. Het hoogtepunt van mijn seizoen was ongetwijfeld de Brabantse Pijl, dat was echt een heel mooie ervaring.” Daar werd de 24-jarige kinesiste heel knap 7de in zeer mooi gezelschap: Silvia Persico, Demi Vollering, Marlen Reusser… Je zou voor minder tekenen. “Ook in Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen en de meerdaagsen die ik reed, heb ik veel bijgeleerd.”
Ironisch
De bedoeling is dat Margot eind februari opnieuw klaar is voor het nieuwe seizoen, met als voornaamste doel om gewoon weer de oude te worden. “Qua pijn in het dagelijkse leven, valt het redelijk goed mee. Enkel als ik mijn nek beweeg, voel ik alles nog wat tegenwringen, maar dat is natuurlijk logisch: al die spieren zaten zo lang gefixeerd. Enkel lang rechtop staan, kan soms wel pijnlijk zijn. Ik besef dat de weg naar koersen nog lang is. Nu kan ik met de mountainbike rijden, maar pijnvrij rijden met de koersfiets is weer wat anders. En koersen is nog eens een stap hoger, je rijdt in een andere positie die de nek nog een stuk meer belast. Gelukkig word ik heel goed opgevolgd door Jeroen Braekevelt, de kinesist van de wielerbond. Op zich wel ironisch dat ik als kinesiste nu zelf naar de kine moet, maar dat is ook weer eens leerrijk, hè”, neemt ze het met een kwinkslag op. “Hopelijk kan ik in 2024 dan eens een volledig seizoen rijden, maar laat ons vooral beginnen bij het begin. Ik kijk er zeker naar uit. Pas als je eens zo’n tijd langs de zijlijn staat, besef je hoe graag je het wel doet. Je hebt het gevoel dat je niet meer mee bent hè, dus daarom wil je zo snel mogelijk weer in het peloton zitten.” We wensen Margot alvast een spoedig herstel toe. (RR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
