Julie Stockman zit terug op de fiets. In juni maakte ze nog een doodssmak in de Spar Flanders Diamond Tour in Nijlen, in volle sprint raakte ze van de baan en kwam ze onzacht in aanraking met het straatmeubilair. De lichamelijke averij zette haar twee maanden langs de kant, maar intussen is ze al een drietal weken weer aan het koersen. Evenwel zonder ambities, want de conditie is natuurlijk nog niet top.
“Op zo’n 400m van de finish was het van dat. Volgens mijn eigen ervaring moet ik een duwtje gekregen hebben in het peloton, ik raakte van de weg en belandde tegen een paal. Nu, een sprint is altijd hectisch en zulke dingen gebeuren nu eenmaal, dus ik verwijt zeker niemand iets. Toen ik tegen de grond lag, voelde ik natuurlijk meteen dat het niet in orde was.”
Klaplong
“In het ziekenhuis was het verdict niet mals. Ik bleek een klaplong, gescheurde maag en gebroken ribben, ruggenwervels en schouderblad te hebben. Ik moest met spoed geopereerd worden, maar alles is goed verlopen. Ik heb de tijd genomen om te herstellen en nu voel ik me weer goed, ik ondervind geen problemen meer”, aldus de renster van DD Group-Isorex-Noaqua Cycling Team.
“Nu ben ik al een drietal weken weer aan het koersen en ik kan zeker niet klagen. Je weet dat je na zulke blessures weer vanaf nul moet starten, maar ik rijd alweer mijn wedstrijden uit in het peloton, dus het zit wel goed. Ik zie wel wat er nog komt en ga er het beste van maken. Ik rij nu rond zonder verwachtingen en ben in de eerste plaats blij dat ik weer kan koersen.”
Net niet
“Ik kon sowieso al niet klagen over het seizoen. Ik heb weer een stap voorwaarts gezet in vergelijking met vorig seizoen en kon één overwinning pakken in de Kersenronde in Mierlo. Het is wel jammer dat het ook een aantal keer ‘net niet’ was, terwijl het evengoed wel prijs had kunnen zijn”, aldus de zopas 24 jaar geworden sportievelinge. (RR)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
