Op het West-Vlaams kampioenschap tijdrijden zorgde Corneel Vanslembrouck voor een grote verrassing door bij de tweedejaarsnieuwelingen brons te veroveren. De 15-jarige Bredenaar had in Baliebrugge zelf ook niet op een dergelijke topprestatie gerekend.
“Nee, ik had het inderdaad niet verwacht”, reageert de renner van FlandersColor-Galloo Team. “Eigenlijk had niemand het verwacht. Vooraf mikte ik op de top tien.”
Tijdens de tijdrit voelde Vanslembrouck wel dat de benen prima waren. “Het parcours was ook goed voor mij, want er waren niet te veel bochten. Ik weet niet of het anders was dan vorig jaar, want dan heb ik door een barst in mijn elleboog niet mee kunnen doen.”
BK op 1 mei
Het is des te opvallender dat een debutant op het PK onmiddellijk zulke hoge ogen gooit. “Het smaakt wel naar meer, maar ik zal me er niet volledig op focussen. Zaterdag doe ik mee aan de testtijdrit in Poperinge, waar toch nog heel wat andere goede renners aan de start zullen staan. Ik probeer in de eerste helft van de uitslag te eindigen. Op het BK in Gavere heb ik op 1 mei eigenlijk hetzelfde doel.”
Ondanks zijn knappe tijdrit denkt de hardrijder uit Bredene dat zijn conditie nog in stijgende lijn zit. “Het kan nog een beetje beter. Deze winter heb ik wel een goede basis gelegd door veel met mijn papa te trainen. Het waren vooral lange duurtrainingen, met af en toe een sprintje op een bergje of een bruggetje. Het is de bedoeling nu verder op te bouwen door wedstrijden te rijden.”
Op de eerste wegwedstrijden van 2022 kijkt Corneel met gemengde gevoelens terug. Zo boekte hij al een verdienstelijke zevende plaats in Varsenare. Op de kasseien van Mons-en-Pévèle strooide materiaalpech dan weer roet in het eten. “Ik reed vooraan en achteraan lek, waardoor ik een reservefiets kreeg. Maar ook daarmee had ik pech, waarna ik met een heel kleine fiets verder moest.”
Concrete ambities heeft de renner van FlandersColor-Galloo dit seizoen niet. “Ik wil wel beter presteren dan vorig jaar. En minder vallen, want vorig jaar ben ik zes keer gevallen. Het waren meestal schaafwonden, maar dat is ondertussen al een gewoonte geworden.”
Tim Declercq
In het verleden had Corneel steeds een boontje voor superhelper Stijn Vandenbergh. Ook nu kijkt hij nog op naar renners die lang kunnen beuken aan kop van het peloton, zoals Tim Declercq. Het is niet toevallig dat de Bredenaar zich een beetje aan hen spiegelt. “Ik rij tijdens de koers alleszins ook wel eens een gaatje of twee toe.” (lacht)
(AC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
