September is dé maand van de profkermiskoersen. Kortemark en Izegem zijn voorbij, Desselgem (13/9), Vichte (20/9) en Zwevezele (23/9) zijn in aantocht. Abram Stockman (26) probeert er mooie prijsjes te rijden.
Wat hem in het Oost-Vlaamse Heusden – vijfde na Tom Van Asbroeck, Oliver Naesen, Iljo Keisse en Gijs Van Hoecke, profs uit de WorldTour – lukte. “In de laatste rechte lijn van die profkermiskoers zat ik aan het juiste wiel, maar jammer genoeg heb ik niet de sprintersbenen van zus Julie”, verwijst Abram Stockman naar de vier zeges van ‘de trots van de familie’.
Intussen heeft Stockman, net als zijn tweelingbroer Michiel, de Ronde van Duitsland in de benen. Van de ploegleiding van Saris Rouvy Sauerland, het Duitse niet-professioneel continentaal team, kregen de renners de opdracht zich te laten zien in vroege en lange ontsnappingen. “Wat mij twee keer lukte, zelfs één keer samen met Michiel”, aldus Abram, die in deze 2.Pro-rittenkoers 152 en 137 aanvalskilometers verzamelde.
Vermogensrecordjes
Zo’n UCI-meerdaagse, met dertien WorldTourteams en de Brit Adam Yates (Ineos-Grenadiers) als eindwinnaar, kent een totaal ander verloop dan een Vlaamse profkermiskoers. “In die wedstrijden wordt met open vizier gekoerst”, verduidelijkt Stockman. “Er is weinig controle en vooral geen hiërarchie. In UCI-koersen heb je de treintjes van Lotto-Soudal, Quick.Step-Alpha Vinyl en nog een paar teams uit de WorldTour. Pas dan komen de continentale renners. Waardoor je wel eens aan de rekker hangt en met goeie benen uit de wielen wordt gereden. In profkermiskoersen bestaat zo’n hiërarchie niet. WorldTourprofs die zo’n wedstrijd voor het eerst rijden, komen wel eens bedrogen uit. Het is van begin tot eind intensief. Heel vaak sneuvelen vermogensrecordjes.”
Voor lokale renners is het mooi te starten tussen enkele grote namen
Vaak wagen jonge beloften of elites zonder contract uit de streek zich aan die koersen rond de kerktoren. “Voor lokale renners is het mooi te starten tussen enkele grote namen”, beseft Stockman. “Die koersen vormen een tussenstap tussen amateurwedstrijden en proeven op de internationale UCI-kalender. Continentale renners zoals ik zijn in die profkermiskoersen gemotiveerd om een mooie uitslag te rijden. Wat ook geldt voor beloften en eliterenners zonder contract.”
De Internationale Wielerunie stelt het bestaansrecht van de Vlaamse profkermiskoersen in vraag. In Aigle zouden ze die liever zien vervangen worden door UCI-eendagswedstrijden. “Ik vind dat dergelijke koersen nog altijd bestaansrecht hebben”, benadrukt Stockman. “Kijk maar naar Heusden. Die dag was dat daar een heus volksfeest.”
En je kan er nog eens ongedwongen een praatje slaan met een vedette, want meestal ontbreken de ploegbussen op dergelijke profkoersen. Waardoor de renners zelf naar de inschrijvingstafel moeten en toegankelijker zijn.
Tiegemberg
Naar Desselgem en Vichte kan Abram Stockman met de fiets. “Twee verschillende wedstrijden”, weet de man die bij het Zwevegemse medisch en sportcentrum Vittori renners, marathonlopers, duatleten en triatleten begeleidt. “In Desselgem is het bochtje richting de Leie cruciaal, daar wordt het peloton op een lint getrokken. Vinden ze elkaar in de spits, dan kan het alle hens aan dek zijn. Al is de passage langs de Leie maar twee kilometer, een halve minuut poef je er niet in één ruk dicht. Vichte is een ander verhaal. Met de Tiegemberg is dat een mooi parcours. En er is ook altijd een sterk deelnemersveld. Een koers waar ik naar uitkijk.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
