Renaat Schotte: “Vroeg of laat zal ook Van der Poel op zijn limieten stoten”

Afzien, pijn verbijten, verkleumd van de fiets stappen en uitgewoond de wagen induiken. Je zou het haast spontaan associëren met een falende coureur tijdens een Vlaamse voorjaarsklassieker. Maar niet zo begin vorige week op de beruchte kasseien van de Brieversweg in Male. Een striemende regen, fikse hagelbollen en bijtende wind leidden tot helse taferelen in het Brugse Ommeland. Sporza-journalist Renaat Schotte (51) overleefde zijn meest heroïsche fotoshoot ooit en blikte met ons in elf delen vooruit op de eerste maanden van het nieuwe seizoen. “Ik verwacht dat Lotto-Soudal meer dan ooit weerwerk zal bieden aan Deceuninck-Quick.Step.”

“Als je de laatste jaren analyseert, kom je altijd tot dezelfde conclusie: het numerieke overwicht van The Wolfpack speelt een cruciale rol in hoe een klassieker uitdraait. Die Omloop met Ian Stannard (in 2015, red.) was de uitzondering op de regel, maar als Deceuninck-Quick.Step met een overtal de finale ingaat, ronden ze het af. Dus is het voor de andere kasseicoureurs zaak om zich ook zo goed mogelijk te omringen. Dat heeft de grootste kans op succes. Bekijk die namen bij Lefevere maar eens: Stybar, Lampaert, Sénéchal, Asgreen, Jungels… (grijnst) Geweldig ploegje, hé.”

“Als puntje bij paaltje komt, is wielrennen voor een teammanager een ploegsport, ook al ziet de buitenwereld het als iets individueels. Dat is nu meer dan ooit het geval. We zien dat ook in rittenkoersen, waar ploegen met meerdere klassementsspeerpunten naar de Tour trekken, iets wat enkele jaren geleden nog not done was. De kopmannen zelf beseffen dat het hun kansen verhoogt. De reden? Er zijn meer grootverdieners in het peloton. Renners zetten zich makkelijker in het gareel en zijn meer dan ooit broodrenners. Ik moet wel zeggen: het wielerpeloton blijft in vergelijking met voetballers wel een stelletje armoezaaiers.”

“Dat België de jongste jaren als nummer één op de landenranking staat, is in grote mate te danken aan Patrick Lefevere en zijn ploeg. Hij is er met zijn ploeg in geslaagd om de eendagscultuur tot hogere wiskunde te verheffen, waardoor België het wielerland is gebleven dat we in onze herinnering altijd zijn geweest. Eigenlijk waren we dat niet meer, maar nu staan we er weer.”

“Toen Sep Vanmarcke acht jaar geleden de Omloop won, zei iedereen: we hebben hier een potentiële winnaar van een kasseimonument. Dat is er nog niet uitgekomen, maar misschien heeft hij met Keukeleire nu de extra pion in steun die hij in het verleden vaak gemist heeft. Dat geldt ook voor Yves Lampaert. Laat hen de Ronde of Roubaix winnen en de perceptie die nu over hun carrière bestaat, zal in één dag veranderen. We hebben dat ook gezien bij Greg Van Avermaet, die altijd net tekort kwam. Tot hij olympisch kampioen werd en Parijs-Roubaix won.”

“Ik denk dat de buitenwereld zwaar onderschat wat het betekent om Peter Sagan te zijn. Wat hij doet, is nog altijd fenomenaal”

“Ik denk dat de komst van Philippe Gilbert bij Lotto-Soudal voor een schwung zal zorgen. Ik durf dan ook gerust zeggen dat ik een fantastisch voorjaar van die ploeg verwacht. Gilbert zal zijn ervaring en koersverstand in die groep injecteren en ervoor zorgen dat de rode brigade op een heel andere manier zal koersen. De eerste wedstrijden, met Caleb Ewan en de Brit Matthew Holmes (die getraind wordt door Meulebekenaar Ward Vande Capelle, red.) die out of the blue in de Tour Down Under wonnen, hebben de ploeg op rozen gezet. Ik verwacht dat Lotto-Soudal in de finales meer dan ooit weerwerk zal bieden aan Deceuninck-Quick.Step. Puur door de factor-Gilbert. Hij is een echte anticipeercoureur die altijd een stapje vooruit denkt. Hij is niet naar Lotto gegaan om uit te bollen, hoor.”

“Wat ik denk van de problemen bij Lotto-Soudal? Ik hoor het woord probleem niet graag. Ik bekijk dat anders. In de meeste bedrijven met een nieuwe baas verandert er veel in het personeelsbestand. Je moet dat zien als een normale evolutie. Nieuwe bazen, nieuwe wetten. Kijk, je mag het mij niet kwalijk nemen, maar ik heb de neiging om alles positief te bekijken. Als journalist wil ik niet langs de zijlijn staan om zomaar mensen af te branden. Het is zo makkelijk om kritiek uit te oefenen. Probeer zelf maar eerst eens iets te doen.”

“Peter Sagan heeft zoveel successen geboekt dat de lat intergalactisch hoog is gaan liggen en dus heeft de buitenwereld de neiging om altijd zoveel van hem te verwachten. Dat is intellectueel oneerlijk. Je kan nu eenmaal niet elk jaar wereldkampioen worden. Je kan ook niet elk jaar een monument winnen. (glimacht) Je kan blijkbaar wel elk jaar de groene trui winnen, maar blijkbaar is dat niet meer voldoende. Wat Sagan doet, is nog altijd fenomenaal.”

“Ik denk dat de buitenwereld zwaar onderschat wat het betekent om Peter Sagan te zijn. Ik zag dat onlangs weer in San Juan. Hij wordt geleefd: van het hotel tot de bus, van de bus tot de start… Elke seconde is er wel iemand die een selfie met hem wil nemen. Vorig jaar won Sagan een koers of vier. Dat werd als onvoldoende ervaren. (helemaal op dreef) Eigenlijk is het doodnormaal dat hij eens een seizoen met minder zeges heeft gehad. En vooral, het is straf dat het zolang geduurd heeft. Want Sagan heeft in de kasseikoersen last van het Boonen-syndroom. Hij heeft geen millimeter manoeuvreerruimte, het lot van alle groten uit de wielergeschiedenis. Misschien zal Sagan nu onderschat worden en wint hij plots een monument of drie na elkaar. En dan zal iedereen zeggen: amai, dat was nu wel een wonderjaar van Sagan. Waarop Sagan ‘s avonds in zijn hotelkamer voor de spiegel zal gaan staan en zeggen: ik was toch niet beter dan vorig jaar?“

“Patrick Lefevere is erin geslaagd om de eendagscultuur tot hogere wiskunde te verheffen”

“Natuurlijk zal Mathieu van der Poel ook ooit door de fase moeten waarin Sagan nu zit. De grootste uitdaging waar Mathieu op de weg voor staat, is leren verliezen. De statistiek die hij nu hanteert, het is erger dan Merckx! Dat kan hij onmogelijk volhouden. Hij zit in een fase van zijn carrière waarin alles lukt. Een fase die Sagan eveneens heeft doorgemaakt. Ik wens het Mathieu niet toe, maar op een bepaald moment zal ook hij op zijn limieten stoten.”

“Giovanni Lombardi, manager van Sagan, Gaviria en Viviani, zei me onlangs: Remco Evenepoel gaat dit jaar Luik-Bastenaken-Luik winnen. Iemand van wie je denkt: amai, als die dat zegt. Dat vind ik straf. Lombardi zegt dat niet om te lachen. En ik geloof hem, op basis van wat we gezien hebben. De manier waarop Remco in San Sebastian won, bijvoorbeeld. Als hij hetzelfde in Luik kan doen, denk ik dat Lombardi er niet eens ver naast zal zitten.”

“Of ik met plezier uitkijk naar de Giro? Met dubbel plezier. Het wordt voor Evenepoel een ontdekkingstocht. Het klassement? Een coureur die nog nooit langer dan negen dagen heeft gekoerst, kan niet weten wat zijn lijf over drie weken zal doen. Natuurlijk zijn die cijfertjes veelbelovend, maar het is de praktijk die telt. Een ongelofelijk boeiend verhaal, of het nu een succes of mislukking wordt. Maar hij heeft het voordeel van de leeftijd en hoeft de Giro dit jaar niet te winnen. Misschien heeft Remco zelfs een paar mislukkingen nodig om de grote kampioen te worden die iedereen in hem ziet. Misschien is hij zelfs helemaal niet geschikt voor het Italiaanse hooggebergte. Remco bekijkt kliminspanningen graag als een tijdrit. Wel, dan ben je op de onregelmatige cols van de Giro niet op de juiste plaats. Bradley Wiggins is daar het mooiste voorbeeld van. De Tour lag perfect binnen zijn mogelijkheden, maar de Giro en Vuelta gingen zijn petje te boven.”

“Natuurlijk volg ik de prestaties van Mauri Vansevenant met enorm veel interesse. Een West-Vlaming in het kwadraat, hé. (grijnst) Ik hoorde al straffe verhalen over hem. Voor mij draagt dat alleen maar bij tot de aantrekkingskracht van zo’n renner. Dat Mauri bij Deceuninck-Quick-Step heeft mogen tekenen, zegt heel veel. Patrick Lefevere is de laatste om contracten te geven voor iemands schone ogen. Het zou heel mooi zijn als Evenepoel op een bepaalde dag een gooi naar eindwinst in een grote ronde doet en Vansevenant één van zijn luitenanten is. Als dat lukt, wordt hij de West-Vlaamse erfgenaam van Michel Pollentier, de Girowinnaar van 1977.”